عوارض و موارد مصرف میدازولام

موارد مصرف میدازولام

ایجاد تسکین قبل از جراحی(برای ایجاد خواب یا خواب آلودگی و بر طرف کردن تشویش)

تسکین هنگام هوشیاری

ایجاد بیهوشی عمومی

انفوزیون ممتد برای تسکین در بیماران اینتوبه و تحت تهویه مکانیکی به عنوان جزئی از بیهوشی یا در طول درمان در critical care setting

تسکین دهنده ، از بین برنده اضطراب و فراموشی دهنده قبل از تشخیص،درمان یا اندوسکوپی یا قبل از القا بیهوشی

عوارض جانبی میدازولام

اعصاب مرکزی: فراموشی، سردرد، رخوت بیس از حد ، درد ،‌خواب آلودگی

قلبی-عروقی: کمی فشار خون ، ایست قلبی،پالس نامنظم

پوست: درد و حساس شدن محل تزریق

تنفس: آپنه، سرفه، کاهش سرعت تنفس، سکسکه، ایست تنفسی

اعتیاد به میدازولام

مصرف این داروها به خصوص در میان خانم ها بسیار متداول است و چون این گروه داروئی طول عمر کمی دارند به شدت شخص را دچار اعتیاد می کنند و متاسفانه برخی افراد برای کنترل و درمان خواب یا اضطراب و بی قراری خود بطور خود سرانه این داروها را مصرف می کنند و این رفتار نه تنها باعث بهبود اختلال های آنان نمی شود ، بلکه موجب وابستگی آنها به این داروها و در نهایت اعتیادشان می شود . قرص کلردیازپوکساید و زاناکس یا آلپرازولام نیز جزو داروهای اعتیاد آور محسوب می شوند و باید از مصرف خود سرانه آنها جدا خودداری کرد .

مسمومیت با میدازولام و درمان

تظاهرات بالینی: اغتشاش شعور، بی حسی، تخریب تعادل و رفلکس ها، اغما، ضعف تنفسی، و کمی فشار خون.

درمان:حمایتی است. راه هوایی باید باز باشد و تهویه مصنوعی مناسب، در صورت لزوم، صورت گیرد. علائم حیاتی باید پیگیری گردد. تزریق وریدی مایعات یا افدرین برای درمان کمی فشار خون به کار می روند.

فلومازنیل که آنتاگونیست اختصاصی رسپتور بنزودیازپین می باشد، برای برگشت کامل یا نسبی sedation تجویز می شود

نکات با اهمیت هنگام مصرف میدازولام

میدازولام در بخش های ویژه برای بیماران تحت تهویه مکانیکی به صورت انفوزیون مداوم استفاده می شود.

تا 24 ساعت بعد از مصرف میدازولام نباید از الکل استفاده شود.

میدازولام می تواند تنفس را آهسته و یا متوقف کند مخصوصا اگر اخیرا از اپیوئیدها استفاده شده باشد.

میدازولام به صورت تک دوز استفاده می شود.

هشدار ها در رابطه با مصرف میدازولام

1- در موارد زیر این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود: بیماری تنفسی، ضعف عضلانی 
2- در صورت وجود نارسایی کبدی و کلیوی مقدار مصرفدارو باید کاهش یابد. 
3- در صورت وجود کاهش حجم خون، اسپاسم عروق و یا کاهش دمای بدن و یا در صورت مصرف توأم داروهای ضد درد اوپیوئیدی مقدار مصرف این دارو باید کاهش یابد. 
4- اندازه‌گیری فشار خون. اکسیژن خون بررسی وضعیت تنفسی و علایم حیاتی به طور مداوم در طول درمان با این دارو توصیه می‌شود.

توصیه های دارویی میدازولام

1. این دارو نباید بیش‌ از مقدار تجویز شده مصرف شود. 
2. در صورتی که پس از چند هفته، اثربخشی دارو کاهش یافت،باید به پزشک مراجعه و از افزایش مقدار مصرف دارو خودداری نمود. 
3. به عنوان ضد تشنج، دوره درمان باید کامل شود. باید دقت شود هیچیک از نوبت‌های مصرف فراموش نشود. 
4. به منظور کاهش احتمال بروز عوارض قطع مصرف دارو، مصرف این دارو باید به تدریج قطع گردد. 
5. در صورت تزریق عضلانی ، این دارو باید عمیقاً‌ در عضله دلتوئید تزریق گردد. 
6. به منظور کاهش ترمبوز وریدی، فلبیت، تحریک موضعی و تورم، تزریق وریدی دارو نباید در ورید‌های کوچک در پشت دست یا مچ صورت گیرد. 
7. انفوزیون مداوم وریدی این دارو توصیه نمی‌شود.

توجهات پزشکی – پرستاری هنگام مصرف میدازولام

در افراد چاق ممکن است نیمه عمر میدازولام طولانی می شود.

محل تزریق میدازولام را به لحاظ قرمزی، درد و تورم بررسی نمایید.

فراموشی در سالمندان را مورد توجه قرار دهید. آپنه و وضعیت تنفسی در این بیماران اهمیت دارد.

تزریق وریدی میدازولام را در عضلات بزرگ به صورت عمیق انجام دهید.

تا زمان برگشت کامل هوشیاری و رفع گیجی بیمار را در هنگام حرکت یاری دهید.

در حین تجویز وریدی میدازولام وسایل احیای اورژانسی را در دسترس قرار دهید.

در طول جراحی تنفس، فشار خون، مقدار اکسیژن و سایر علائم حیاتی بیمار باید از نزدیک بررسی شود.

توجهات بیمار – خانواده هنگام مصرف میدازولام

با توجه به فراموشی گذرای ناشی از مصرف میدازولام ممکن است حافظه نزدیک دچار اختلال شود که بعدا بهتر خواهد شد.

تداخل میدازولام با گریپ فوروت و آب آن می تواند منجر به بروز عوارض جدی شود. بنابراین از مصرف همزمان گریپ فوروت و میدازولام باید اجتناب کرد.

نحوۀ نگهداری میدازولام

دور از نور و در دمای کمتراز 30 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.