لاموتریژین چیست؟
لاموتریژین (Lamotrigine) از داروهای ضد صرع و ضد تشنج است که ممکن است به تنهایی یا به همراه داروهای دیگر برای کنترل حملات صرع و تشنج مورد استفاده قرار بگیرد. علاوه بر این داروی لاموتریژین برای کاهش حملات و همچنین به عنوان یک داروی ضدافسردگی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که نوعی بیماری روانی است هم تجویز میشود. از آنجاییکه یکی از عوارض این دارو کاهش اشتها میباشد در پرخوریهای با منشاء عصبی به عنوان ضد اشتها هم کاربرد دارد.
این دارو به صورت قرصهای ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میلیگرمی در دسترس میباشد.
موارد مصرف لاموتریژین (Lamotrigine)
الف) درمان کمکي صرع نسبي تا تشنج ژنراليزه سندرم Lennox-Gastaut.
ب) ادامه لاموتريژين به تنهايي در رژيمهايي که حاوي ضدصرع هاي القاکننده آنزيمي مي باشند.
پ) لاموتريژين به تنهايي در کساني که دارو را همراه والپروات براي صرع نسبي دريافت مي کنند.
ت) اختلالات دوقطبي.
عوارض
از عوارض معمول مصرف داروی لاموتریژین می توان به ظاهر شدن جوش، تهوع، سردرد، خستگی، بی خوابی، سرگیجه، لرزش بدن و گیجی، اشاره نمود. ضمنا اگر دچار گلودرد، تورم بدن، اخلال در بینایی، دو بینی یا سوزش غیر طبیعی، گشتید سریعا با پزشک مشورت نمایید. از آن جایی که این دارو بر سیستم عصبی تاثیر دارد لذا ممکن است برخی از این عوارض به صورت نامحسوس ایجاد شود اما نکته اینجاست که تاثیرات این دارو هم چند هفته پس از شروع درمان آشکار می شود پس به مصرف دارو ادامه داده تا متوجه بهبود خود شده در این میان نیز با پزشک خود برای کنترل عوارض جانبی آن مشورت کنید.
اعصاب مرکزي: سرگيجه، سردرد، آتاکسي، خواب آلودگي، عدم تعادل بدن، بي خوابي، لرزش، افسردگي، اضطراب، تشنج، تحريک پذيري، اختلال در تکلم، کاهش حافظه، تشديد واکنشها، اختلال در تمرکز، اختلال در خوابيدن، ناپايداري احساسي، سرگيجه حقيقي، ذهن رقابت جو، قصد خودکشي.
قلبي ـ عروقي: طپش قلب ، ادم محيطي، فلاشينگ.
چشم، گوش، حلق و بيني: دوبيني، تاري ديد، اختلال بينايي، نيستاگموس.
دستگاه گوارش: تهوع ، استفراغ، اسهال، سوء هاضمه، درد شکمي، يبوست، اختلال دندان، بي اشتهايي، خشکي دهان ، خونريزي رکتال.
تنفسي: رينيت، فارنژيت، سرفه، تنگي نفس.
پوست: سندرم استيونس - جانسون ، بثورات پوستي، خارش، گرگرفتگي، آلوپسي، آکنه، تعريق، درماتيت تماسي، افزايش حساسيت به نور.
ساير عوارض: لکنت زبان، اسپاسم عضلاني، سندرم شبه آنفلوانزا، تب، عفونت، درد گردن، کسالت، لرز، قاعدگي دردناک ، التهاب مهبل، آمنوره، حساسيت به نور.
ملاحظات اختصاصی
از قطع ناگهانی مصرف دارو خوددار ی شود ، زیرا احتمال افزایش دفعات حملات تشنجی وجود دارد و دارو به تدریج و طی دو هفته قطع شود.
اگر لاموتریژین به یک رژیم چنددارویی شامل والپروات اضافه شود ، مقدار مصرف لاموتریژین باید کاهش یابد. در بیماران دچار اختلال شدید کار کلیه از مقدار نگهدارنده کم استفاده شود.
بیمار از نظر کاهش دفعات و مدت حملات تشنجی ارزیابی شود و ارزیابی دورهای غلظت سرمی داروهای ضدتشنج کمکی کنترل شود. .
دارو را می توان بدون توجه به غذا تجویز کرد.
داروی Lamictal را با Lamisil اشتباه نکنید.