عوارض جانبی هماتروپین
اعصاب مرکزی: اختلال در تکلم، توهمات، فراموشی، آتاکسی، سردرد، خواب آلودگی.
قلبی- عروقی: تاکی کاردی، کمی فشار خون، آریتمی، گشاد شدن عروق.
پوست: واکنش آلرژیک، برافروختگی، خشکی، بثورات پوستی (کودکان).
چشم: تحریک، تاری دید، سوزش، واکنش های آلرژیک پلک چشم، پُرخونی، خیز، اگزودا.
دستگاه گوارش: کاهش حرکات دستگاه گوارش، نفخ شکمی (شیرخواران).
ادراری - تناسلی: اتساع مثانه، احتباس ادرار.
سایر عوارض: تب، کاهش فعالیت تنفسی، اغما، مرگ.
توجه: در صورت بروز علائم مسمومیت سیستمیک، مصرف دارو قطع شود.
تظاهرات بالینی: پوست خشک و برافروخته، خشکی دهان، تاری دید، آتاکسی، اختلال تکلم، توهمات، تاکی کاردی و کاهش صداهای روده ای.
درمان: بلع اتفاقی دارو با ایجاد استفراغ یا مصرف ذغال فعال درمان می شود. با تجویز فیزوست یگمین می توان فعالیت آنتی کولینرژیک هماتروپین را در موارد مسمومیت شدید خنثی کرد. برای درمان تاکی آریتمی علامت دار که به فیزوستیگمین پاسخ نداده است، می توان از پروپرانوول استفاده نمود.
ملاحظات اختصاصی هماتروپین
1- هماتروپین ممکن است موجب بروز نشانه های مسمومیت شبیه به آتروپین سولفات، مانند خشکی شدید دهان و تاکی کاردی، شود.
2- این دارو مصرف سیستمیک ندارد.
3- بیمار ممکن است ترس از نور داشته باشد. استفاده از عینک های آفتابی ناراحتی بیمار را به حداقل می رساند.