به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، زایمان زودرس، زایمانی است که معمولا بین هفته 20 تا 37 بارداری اتفاق می افتد. در زایمان، رحم برای باز شدن سرویکس منقبض می شود که اولین مرحله تولد کودک است. در بارداری کامل این مرحله حداقل تا هفته 37 اتفاق نمی افتد. به زایمان زودرس، زایمان نارس هم گفته می شود. تولد نوزاد هر چه قدر زودتر اتفاق بیفتد، احتمال بروز مشکلات جدی برای نوزاد بیشتر خواهد بود. این مسئله به علت عدم رشد کامل بسیاری از اعضای بدن کودک، به ویژه قلب و شش ها روی می دهد.
برای نوزادانی که پیش از هفته 24 متولد می شوند، احتمال زنده ماندن بسیار کم است و در صورت زنده ماندن معمولا دچار مشکلات مزمن مربوط به سلامت می شوند. این نوزادان ممکن است در تکلم، یادگیری و مهارت های حرکتی هم دچار اشکال شوند.
علل زایمان زودرس
بارداری دو یا چندقلویی. جدا شدن پیش از موعد جفت از رحم که به این وضعیت "جدا شدن پیش از موعد جفت" گفته می شود. وجود عفونت در واژن یا رحم مادر که باعث شروع فرآیند زایمان می شود.مشکلات مربوط به رحم یا سرویکس مانند فیبروم یا شکل غیرطبیعی رحم.پاره شدن کیسه آب مادر قبل از شروع فشار زایمان.بیماری های لثه و مصرف مواد مخدر مانند کوکائین یا متامفتامین در اغلب موارد علل زایمان زودرس ناشناخته هستند. زایمان زودرس می تواند به علت مشکلات مرتبط با جنین، مادر و یا هردو آنها روی دهد. معمولا ترکیب عوامل چندگانه، باعث زایمان زودرس می شوند اما از هر 3 زایمان زودرس، علت یکی از آنها ناشناخته است. در بعضی از مواقع به علت مشکلات بارداری که برای مادر یا کودک خطرناک هستند، پزشک از دارو یا روش های دیگر برای انجام زایمان زودرس استفاده می کند.
تشخیص زمان زایمان زود رس
از نشانه های زایمان زودرس می توان به این موارد اشاره کرد: انقباضات منظم به مدت یکساعت که به معنی وجود 4 انقباض یا بیشتر در هر 20 دقیقه یا وجود 8 انقباض در ساعت است. این انقباضات حتی پس از نوشیدن یک لیوان آب و استراحت کردن هم قطع نمی شوند.نشت یا سرازیر شدن مایع از واژن که ممکن است صورتی یا مایل به قرمز باشد. به این وضعیت "پارگی غشا" گفته می شود. وقتی این وضعیت پیش از هفته 37 روی می دهد به آن پارگی نارس زودرس غشا گفته می شود. وجود دردهای مشابه گرفتگی شکم در قاعدگی که ممکن است با اسهال همراه شود.احساس فشار در لگن خاصره یا زیر شکم.وجود درد مبهم در لگن یا زیر شکم.احساس ناخوشایند مانند احساس تب که قابل توضیح نیست و احساس خستگی مفرط و اگر روی شکمتان را فشار بدهید، احساس درد و آسیب دیدگی می کنید.
در صورت توقف انقباضات، ممکن است دچار انقباضات براکستون هیکس شده باشید که انقباضات ناخوشایند اما غیر دردناک رحم هستند. این انقباضات مانند تمرین هستند اما تشخیص تفاوت آنها معمولا کار ساده ای نیست. اگر فکر می کنید نشانه های زایمان زودرس را دارید، با پزشک یا ماما تماس بگیرید. آنها می توانند پارگی کیسه آب، عفونت و گشاد شدن سرویکس را بررسی می کنند.ممکن است برای کنترل مشکلاتی که می توانند باعث زایمان زودرس شوند، لازم باشد آزمایش خون و ادرار از شما گرفته شود.
کنترل ضربان قلب جنین و انجام سونوگرافی می توانید اطلاعاتی را در مورد وضعیت جنین در اختیار پزشک یا ماما قرار دهد. آزمایش مایع آمنیوتیک هم می تواند به بررسی وضعیت رشد شش های کودک و اینکه آیا به حدی رشد کرده اند که برای تولد کافی باشد یا نه کمک کند. ممکن است برای تست پروتئین در واژن که به آن فیبرونکتین جنینی گفته می شود، نمونه برداری انجام شود که البته این نمونه برداری بدون درد است. عدم وجود پروتئین به معنی این است که احتمالا زایمان شما زودتر از موعد نخواهد بود اما این آزمایش نمی تواند با قطعیت به شما بگوید که زایمان زودرس نخواهید داشت.
تعیین وضعیت به دستور پزشک
اگر در وضعیت زایمان زودرس قرار داشته باشید، پزشک یا ماما باید خطرات زایمان زودرس و خطرات ادامه بارداری را مورد مقایسه قرار دهد. با توجه به موقعیت شما، پزشک یا ماما ممکن است :
زایمان را با دارو به تاخیر بیندازد. این روش ممکن است کارآمد یا ناکارآمد باشد.
برای جلوگیری از عفونت، آنتی بیوتیک تجویز کند. اگر کیسه آب زودتر از موعد پاره شده باشد، احتمال عفونت زیاد خواهد بود و باید تحت مراقبت قرار بگیرید.
برای آماده کردن شش های کودک برای تولد به شما داروهای استروئید بدهد.
سایر مشکلات پزشکی شما که ممکن است عامل زایمان زودرس باشد را درمان کند.
در صورتی که تشخیص دهد زایمان برای مادر و نوزاد بی خطرتر است، زایمان را انجام دهد.
اما زایمان زودرس همیشه به معنی تولد زودرس نیست. پزشک شما ممکن است مجبور شود زایمان زودرس را متوقف کند.
اگر زایمان زودرس نزدیک موعد زایمان یعنی بین هفته 35 تا 36 باشد، احتمالا بدون تاخیر به شما اجازه زایمان داده خواهد شد. زایمان های زودرس در این مرحله معمولا به مشکلات جدی نمی انجامد.
زمانی که امکان توقف زایمان زودرس وجود ندارد، بیشتر زنان می توانند به شکل طبیعی زایمان کنند اما اگر سلامت مادر و کودک در خطر باشد، زایمان به شیوه سزارین انجام می شود.
نوزاد نارس
نوزادی که زودتر از موعد متولد می شود ممکن است دچار مشکلاتی مانند خونریزی مغزی یا بیماری مزمن ریوی شود. هر چه قدر نوزاد زودتر متولد شود، احتمال خطر بیشتر می شود. پزشک می تواند شما را برای بستری شدن آماده کند که به شرایط و سن بارداری شما بستگی دارد.
مشکلات ناشی از زایمان زودرس
همانطور که پیش تر اشاره شد، اعضای بدن نوزاد نارس به حد کافی رشد نکرده اند که این مسئله می تواند منجر به مشکلات مربوط به سلامتی شود :
نوزادانی که در حدود 32 هفتگی ( کمی بیشتر از 7 ماه ) متولد می شوند، احتمالا قادر به تنفس، تغذیه و تنظیم دمای بدنشان نیستند. اما معمولا بعد از این کودکان برای رشد زمان دارند و بیشتر آنها از بیمارستان مرخص می شوند.
نوزادانی که پیش از 26 هفتگی ( زیر 6 ماه ) متولد می شوند بیشتر احتمال دارد که دچار مشکلات جدی شوند. اگر نوزاد شما با جثه بسیار کوچک یا بیمار متولد شده است، ممکن است مجبور باشید برای درمان او تصمیمات سختی بگیرید.
نوزادان نارسی که به بخش مراقبت های ویژه نوزادان منتقل می شوند، تحت مراقبت های شدید برای جلوگیری از عفونت و یا تغییرات تنفسی و ضربان قلب قرار می گیرند و تا زمانی که قادر به حفظ حرارت بدنشان نشده اند، در تخت های مخصوص گرم نگهداری می شوند.
