به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از مثلث آنلاین، درحالی که زنان متهم به عدم سیاست ورزی و نداشتن تجربه لازم برای ورود به پاستور می شوند با نگاهی به نامزدهای مرد هر دوره انتخابات به راحتی می توان تفسیر واژه سیاست ورزی را در ایران با چالش جدی مواجه کرد. از افرادی که به چشم ارتقای مقام و منصب خود با شهرت نامزدی ریاست جمهوری وارد عرصه انتخابات می شوند گرفته تا مردانی که حتی یک برنامه مدون قابل ارائه به مردم در زمان رقابت های انتخاباتی ندارند، اما خود را شایسته ریاست جمهوری می دانند. زنان در مقام و مناصب مهمی چون نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی، عضویت در شورای شهر، فرمانداری و... خوش درخشیده اند و اگر داشتن سابقه وزارت ملاک سیاست ورزی باشد که محمود احمدی نژاد هم این تجربه را نداشت و بماند که اگر جز دستجردی وزیر زن دیگری نداشته ایم، دلیلش نگاه مردانه رئیس جمهورها و عدم همراهی برخی علمای قم با انتخاب وزیر زن است. وگرنه زنان ناتوان از اداره یک وزارتخانه نیستند و به جرئت می توان گفت مدیریت زنان از برخی وزرای فعلی و همچنین وزرای سابق بهتر می توانست باشد. اینکه زنان نادیده انگاشته می شوند بیش از آنکه به عملکرد زنان بازگردد به نگرانی مردان از پذیرش قدرت زنان مربوط می شود. اما زنان این روزهای ایران متفاوت از سال های گذشته از حضور رقابت انتخاباتی سخن می گویند و می دانند اگر شورای نگهبان تن به تأیید صلاحیت یک نامزد زن بدهد، شرایط رقابت برای مردان بسیار سخت خواهد شد. در میان انبوه ناامیدی از حضور در انتخابات و احتمال مشارکت حداقلی واجدین شرایط رأی دادن در انتخابات ریاست جمهوری حضور یک کاندیدای زن بارقه ای از امید خواهد بود برای دیده شدن و شنیده شدن زنان در جامعه مردسالاری که تا به امروز تن به مدیریت عالی زنان نداده است.هرچند تا کنون رجل سیاسی به مردبودن نامزد انتخابات تعبیر شده و زنان از رقابت باز مانده اند، اما عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان، امکان داشتن یک رئیس جمهور زن در آینده را تأیید کرده است که شاید نشان از آن باشد که قرار نیست زنان به دلیل جنسیت رد صلاحیت شوند. در همین رابطه طیبه سیاوشی، نماینده سابق مجلس، با بیان اینکه موانع فرهنگی برای حضور زنان در انتخابات را حاکمیت باید از بین ببرد، گفت: علاوه بر موانع فرهنگی ای که سخنگوی شورای نگهبان اعلام کرده، موانع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نیز برای حضور زنان در انتخابات وجود دارد. او به اصل ۱۱۵ قانون اساسی اشاره کرد و گفت: مرجع تفسیر رجل سیاسی شورای نگهبان است و هنوز هم شورای نگهبان یک تعریف دقیق جنسیتی از این موضوع ارائه نداده است و فقط شورای اعلام کرده که رجل سیاسی کسی است که شایستگی هایی را در مناصب حاکمیتی و دولتی داشته و قبلا سمت مهمی را در کشور احراز کرده باشد؛ بنابراین هیچ گاه بحث جنسیتی مطرح نشده و هر زمانی که مرحوم خانم طالقانی ثبت نام می کردند، دلیل رد صلاحیتشان، جنسیت نبوده است. این نماینده سابق مجلس اظهار کرد: سخنگوی شورای نگهبان اعلام کرده اند که زنان می توانند کاندیدا شوند اما ایشان اشاره می کنند که موانع فرهنگی وجود دارد، به نظر می رسد این موانع فرهنگی را حاکمیت باید از بین ببرد؛ یعنی آموزش ها و پست ها و سمت ها در جهت عدالت جنسیتی باشد؛ متأسفانه در کشور ما تعداد زنان ایرانی واجد شرایط به دلیل همین موانع موجود که صرفا هم موانع فرهنگی نبوده بلکه موانع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نیز هست، بسیار کم است و افراد بسیاری نتوانسته اند این صفت را احراز کنند. او ادامه داد: کسانی که شرایط رجل سیاسی را دارند، از مراحل اجازه همسر و مسائل این چنینی عبور کرده اند و این مراحل را رد کرده اند؛ بنابراین این اشخاص می توانند نقش مهم تصمیم سازی و تصمیم گیری را در کشور ایفا کنند. محمدرضا خباز، عضو حزب اعتمادملی، نیز درباره حضور زنان در رقابت های انتخاباتی گفته است: بنده معتقدم زنان فعال در عرصه های مختلف اجرائی کشور اگر برتری ای نسبت به مردان نداشته باشند، قطعا هیچ کاستی ای نسبت به ایشان ندارند. امیداورم شورای نگهبان مفهوم رجل سیاسی را به عنوان فرد سیاسی مورد بررسی قرار دهد و از طریق آن اجازه حضور زنان را نیز برای کاندیداتوری انتخابات ۱۴۰۰ صادر کند. او ادامه داد: کشور ما پیش از این شاهد حضور یک وزیر خانم بود که ایشان عملکرد بسیار مثبتی از خود به جا گذاشتند و امروز نیز بسیاری از زنان در این کشور حضور دارند که به دلیل همین تفسیر غلط از عبارت «رجل سیاسی» پا به عرصه خدمت نمی گذارند. بنده به صورت مصداقی به هیچ کدام از بانوان اشاره نمی کنم اما با اطمینان می گویم که بانوان لایق پست ریاست جمهوری در کشور کم نیستند.درحالی که سخن گفتن از نامزدهای زن محدود به چند اسم تکراری میان زنان است اما این بار نژادبهرام از آمادگی خود برای نامزدی انتخابات سخن گفته است. زهرا نژادبهرام، فعال حوزه زنان و عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران نیز در پاسخ به این پرسش که اگر شرایط مناسب باشد شما نامزد ریاست جمهوری می شوید؟ تأکید کرده است: من بخواهم به عنوان یک فرد کاندیدای ریاست جمهوری شوم، شخصی است. اما اگر در جریان سیاسی و حزبی که به آن متعلق هستم، به این نتیجه برسند دستورالعمل می شود.اگر حزب تصمیم بگیرد نامزد ریاست جمهوری می شوم، چون با آنها ارتباط سیاسی دارم و حزب است که تصمیم می گیرد. من در تجربه در معرض رأی مردم قرارگرفتن را داشتم و افتخار می کنم که مردم به من اعتماد کردند. او افزوده است: فکر می کنم از اول نیز برای ریاست جمهوری زنان مشکل نداشتیم اما خوانش های متفاوتی از قانون صورت گرفته بود و با این موضوع که کلمه «رجل» مفهوم مردانه دارد، سعی می شد مراکز رسمی از کاندیداتوری زنان استقبال نکنند. درحالی که در متن مجلس ابتدای انقلاب این مفهوم را نمی رساند. افرادی که در آن زمان عضو مجلس بودند این مفهوم (رجل به معنی مرد) را قبول نداشتند و اگر می خواستند حتما از کلمه «مرد» استفاده می کردند. او با اشاره به اینکه از نظر پایه ای این موضوع زیر سؤال بود، افزود: در قانون اساسی ایران بر حقوق زنان، مردان و شهروندان تأکید شده و در انتخابات تفکیکی قائل نشده است. کلمه «رجل» ابهاماتی ایجاد کرده بود که عده ای معتقد بودند باید متن مذاکرات مجلس در آن زمان بررسی شود. متن مذاکرات مبنی بر این بود که کلمه «رجل» عام است و قرار نیست به جای کلمه مرد استفاده شود.
رجل به معنای فردی است که کارکرد سیاسی دارد. با این نقطه نظری که سخنگوی شورای نگهبان مطرح کرده اند این ابهام و سوءتفاهم یا همان نگرش و خوانش خاص را تغییریافته دیدیم. نژادبهرام با بیان اینکه در گذشته نیز زنانی را داشتیم که علاقه مند و کاندیدای ریاست جمهوری شده بودند، گفت: شاخص زنانی که برای تغییر خوانش «رجل» تلاش کردند، مرحوم اعظم طالقانی است که زندانی رژیم سابق، زنی توانمند و آشنا با مسائل سیاسی بود. این تغییر خوانش مسئله خوبی است اما به معنای این نیست که مسئله جدیدی به وقوع پیوسته است. ظرفیت حضور زنان در انتخابات ریاست جمهوری در قانون اساسی وجود دارد. البته اصولگرایان که خود را برنده پیش از انتخابات می دانند و روی یک نامزد مرد نمی توانند اجماع کنند، بعید است یک نامزد زن برای انتخابات معرفی کنند اما در مقابل اصلاح طلبان می توانند میدان نبرد را تغییر دهند و با اجماع بر کاندیدای زن، فضای رقابت را تغییر دهند. هرچند تأیید صلاحیت نامزدهای اصلاح طلب خود چالشی مهم خواهد بود اما نامزد زن برای انتخابات 1400 می تواند شرایط انتخابات را تغییر دهد.
