برقراری رابطه جنسی با وجود عفونت ادراری

عفونت دستگاه ادراری (UTI) یک عفونت در قسمت هایی از سیستم ادراری شما است. کلیه ها ، مثانه و مجرای ادرار عضوی از این سیستم هستند. بیشتر عفونت ها، دستگاه ادراری تحتانی، مثانه و مجرای ادرار را درگیر می کنند. زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به عفونت ادراری هستند. عفونت مثانه می تواند دردناک و آزاردهنده باشد. اگر عفونت ادراری به کلیه ها سرایت کند عواقب جدی ممکن است رخ دهد. پزشکان معمولاً عفونت های دستگاه ادراری را با آنتی بیوتیک درمان می کنند.

علل ابتلا به عفونت ادراری

عفونت های دستگاه ادراری معمولاً زمانی اتفاق می افتد که باکتری ها از طریق مجرای ادرار وارد دستگاه ادراری شده و شروع به تکثیر در مثانه می کنند. اگرچه سیستم ادراری به گونه ای طراحی شده است که از چنین مهاجمان میکروسکوپی دوری کند، این دفاع ها گاهی اوقات شکست می خورند. هنگامی که این اتفاق می افتد، باکتری ممکن است نفوذ کند و به یک عفونت کامل در دستگاه ادراری تبدیل شود. شایع ترین عفونت های ادراری عمدتاً در زنان رخ می دهد و مثانه و مجرای ادرار را درگیر می کند.

علائم عفونت ادراری

• اصرار مداوم برای دفع ادرار
• درد هنگام ادرار کردن
• درد یا حساسیت لگن

اگرچه این علائم می توانند تحریک کننده باشند اما از داشتن رابطه جنسی از طریق واژن جلوگیری نمی کنند. هر چند این بدان معنا نیست که احساس رضایت خواهید کرد. عفونت ادراری می تواند بافت حساسیت دستگاه ادراری شما شده وآن را تحریک کند و فعالیت جنسی نیز باعث تحریک بیشتر این بافت ها می شود.

آیا با داشتن عفونت ادراری ، میتوان رابطه ی جنسی داشت؟

عفونت ادراری، یک عفونت باکتریایی است. این عفونت وقتی اتفاق می اُفتد که باکتری ها، اغلب از طریق مقعد، دست های کثیف یا پوست وارد مجرای ادرار شده و به مثانه یا سایر قسمت های مجاری ادراری انتقال پیدا کنند. عفونت ادراری از طریق تماس جنسی انتقال پیدا نمی کند و مسری نیست؛ یعنی افرادی که عفونت ادراری دارند، این عفونت را به شریک زندگی خود منتقل نمی کنند. در بیشتر موارد، شریک جنسی فرد مبتلا به عفونت ادراری، نیازی به درمان نخواهد داشت. هرچند، برقراری رابطه در صورت ابتلا فرد به عفونت ادراری، خطراتی به همراه دارد.

هنگامی که فرد مبتلا به UTI است، ممکن است عفونت، مجاری ادراری را تحریک کند و باعث درد شود. در خانم ها، فشار بر دیواره های داخلی واژن باعث افزایش فشار مثانه و افزایش درد می شود. همچنین، رابطه جنسی می تواند باکتری هایی موجود در سایر نقاط اطراف دستگاه تناسلی را به مجرای ادراری انتقال دهد. برای بسیاری از افراد، به ویژه خانم ها، رابطه جنسی مکرر، یک عامل خطرناک مهم در ایجاد عفونت ادراری است؛ زیرا رابطه جنسی در صورت وجود عفونت، خطر ورود باکتری ها به مجاری ادراری را افزایش می دهد و همچنین عفونت را افزایش داده و روند بهبودی را کندتر می کند.

این که فرد مبتلا به عفونت ادراری با استفاده از کاندوم، می تواند یک رابطه ی ایمن داشته باشد، اشتباه بدی است. درعوض، انجام رابطه جنسی به علت ورود باکتری ها به مجرای ادراری، خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش می دهد.هر گونه تماس با دستگاه تناسلی، می تواند باعث ورود باکتری ها به مجرای ادراری شود؛ بنابراین، برای به حداقل رساندن خطرات، باید تا زمان از بین رفتن علائم، از انجام هرگونه رابطه جنسی خودداری کنید!

نکاتی برای داشتن یک رابطه ایمن هنگام داشتن عفونت ادراری

عفونت ادراری در زن ها رایج تر از مردهاست؛ زیرا مجرای ادراری زن ها کوتاه تر از مردهاست و باکتری ها راحت تر وارد مثانه می شوند. علاوه بر این، مجرای ادرار نزدیک به مقعد است، و باعث می شود که باکتری های داخل مقعد به سمت مجرای ادراری حرکت کرده و عفونت ایجاد کنند. هیچ راه ایمنی برای برقراری رابطه هنگام داشتن عفونت ادراری وجود ندارد؛ اما برخی راهکارهای های ساده حین رابطه جنسی، می توانند خطر ابتلا به عفونت ادراری در آینده را کاهش دهند:

• قبل و بعد از رابطه جنسی ادرار کنید تا باکتری ها دفع شوند.
• از اعمال جنسی که می تواند باکتری ها را از مقعد به واژن یا مجرای ادراری منتقل کند، خودداری کنید!
• افرادی که رابطه جنسی مقعدی دارند، باید از کاندوم استفاده کنند.
• بعد از ادرار کردن، همیشه خود را از جلو به عقب خشک کنید؛ زیرا این کار می تواند از گسترش باکتریهای مقعد جلوگیری کند.
• برای پاکسازی مجاری ادراری از عفونت، مقدار زیادی آب بنوشید. کمبود آب باعث بروز عفونت ادراری می شود.
• با پزشکتان درباره ی روش های جلوگیری مشورت کنید. برخی از افرادی که به کاندوم، دیافراگم یا سایر روشهای جلوگیری، حساسیت دارند، اغلب دچار عفونت ادراری می شوند.
• پروبیوتیک مصرف کنید. تعداد کمی از آزمایشات بالینی نشان داده است که پروبیوتیک ها ممکن است مانع رشد باکتری های خطرناک شوند.
• دست هایتان را بعد از لمس مقعد یا سایر قسمت های بدن بشویید.

برخی از خانم ها می دانند که رابطه جنسی زیاد، به ویژه با یک فرد جدید، باعث ایجاد عفونت ادراری می شود. به عفونت ادراری، « سیستیت ماه عسل (honeymoon cystitis) »هم می گویند.چند روز پس از بهبودی عفونت ادراری، فعالیت جنسی را کاهش دهید. در صورت داشتن رابطه جنسی با فرد جدید، به تدریج میزان فعالیت های جنسی را افزایش دهید؛ به خصوص اگر سابقه عفونت ادراری مکرر یا شدید دارید.

زمان مراجعه به پزشک

باکتری ها هنگام ورود به مجرای ادرار می توانند باعث UTI شوند. میکروب ها می توانند فقط مجرای ادرار را آلوده کرده یا به مثانه و کلیه ها نیز منتقل شوند. عفونت های ادراری درمان نشده، می توانند وارد خون یا اعضای دیگر شده و باعث تشدید بیماری و یا حتی مرگ نیز بشود. داروهای خانگی گاهی اوقات باعث تسکین موقت UTIها می شوند. داروهای بدون نسخه (OTC) در کاهش درد به شما کمک کند اما باکتری ها را از بین نمی برد و عفونت زمینه ای را درمان نمی کند. اگر علائم عفونت ادراری که شامل موارد زیر می باشد را مشاهده کردید به پزشک خود مراجعه کنید:

• درد هنگام دفع ادرار
• درد شدید مثانه
• نیاز به ادرار کردن درحالیکه فرد قادر به انجام این کار یا خالی کردن مثانه نیست.
• نیازهای مکرر شدید برای استفاده از حمام
• بوی بد ادرار یا وجود خون در ادرار
• درد یا گرفتگی در معده یا کشاله ی ران

هنگامی که عفونت ادراری به کلیه ها منتقل شود علائم زیر ایجاد می شود:

• کمردرد
• تهوع و استفراغ
• تب
• احساس بیماری یا ضعف
• لرز

شخصی که تحت درمان UTI قرار دارد باید در صورت مشاهده ی علائم زیر به پزشک مراجعه کند:

• علائم بعد از یک یا دو روز آنتی بیوتیک بهبود نمی یابد.
• علائم ناگهان بدتر می شود.
• درد غیرقابل تحمل است، به پشت انتشار می یابد، یا از خواب جلوگیری می کند.
• فرد دچار تب شدید می شود.
• علائم عفونت ادراری بعد از ایجاد رابطه ی جنسی بدتر می شود.
  مکان های ممنوعه برای برقراری رابطه جنسی