نحوه تنظیم قرارداد می تواند سرنوشت افراد، شرکت ها و کسب و کار ها را تغییر دهد. قرارداد ها به دو صورت شفاهی و کتبی تنظیم می شوند. علت عمده مشکلات و اختلافاتی که در حوزه کسب و کار ها شاهد آن هستیم عدم تنظیم قرارداد به صورت کتبی است. قرارداد های کتبی نیز گا ها به دلیل عدم رعایت نکات حقوقی و نگارشی، مشکلات زیادی را ایجاد می کنند چرا که برای تنظیم یک قرارداد استاندارد علاوه بر اطلاعات و جزئیات مربوط به قرارداد، دانش حقوقی نیز ضروری است.
قرارداد چیست؟
در ماده ۱۸۳ قانون مدنی تعریفی از عقد یا قرارداد که معادل انگلیسی آن Contract است ارائه شده است. در این تعریف عقد یا قرارداد یعنی تعهد یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر بر امری که مورد قبول آنها است. به عبارت دیگر قرارداد نشان دهنده اراده طرفین برای ایجاد یک اثر حقوقی همراه با پذیرش تعهدات و مسئولیت ها است. با امضای قرارداد تمامی اسنادی که ذکر شد پایه و اساس تفسیر قصد طرفین محسوب می شوند. نقض شرط و بند قرارداد نه تنها ضمانت آور است، بلکه از اعتبار و حمایت قانونی برخوردار است. قراردادها بر حسب طرفین، موضوع و تعهدات به دسته های متفاوتی تقسیم می شوند و در واقع قرارداد در جایی است که تمامی مذاکرات اولیه و مقدماتی به ثمر رسیده و ظهور و بروز رسمی و قانونی می یابد. قرارداد به عنوان یک سند حقوقی در برابر همگان قابل استناد است و طرفین با استناد به قرارداد نیاز به دلیل بیشتری برای مطالبه تعهدات طرف دیگر ندارند.
انواع قرارداد ها
قرارداد ها انواع مختلفی دارند از جمله: قرارداد استخدام، قرارداد پیش فروش آپارتمان، قرارداد مشارکت در ساخت، قرارداد مشارکت مدنی، قرارداد اجاره، قرارداد خرید و فروش، قرارداد پیمانکاری و… قرارداد باید کاملا متناسب با نیاز هر کسب و کار تنظیم شود، بنابراین نمونه قرارداد های آماده نمی تواند نیاز های طرفین را در هر قرارداد به طور کامل و دقیق برطرف نماید. لازم است که برای تنظیم یک قرارداد حرفه ای به متخصص این حوزه مراجعه شود تا از ایجاد ضرر و زیان و صرف هزینه و زمان بیشتر در آینده جلوگیری شود. با این حال در تنظیم قرارداد ها دسته ای از اصول کلی و عمومی وجود دارد که در این محتوا به آن ها می پردازیم. مطابق با ماده ۱۹۰ قانون مدنی برای صحت قرارداد چهار شرط اساسی لازم است:
- قصد و رضای طرفین.
- اهلیت طرفین.
- موضوع معین که مورد معامله باشد.
- مشروعیت جهت معامله.
تنظیم قرارداد با اشخاص حقوقی
برای توصیف شخص حقوقی؛ نام شخص حقوقی، شناسه ملی، شماره ثبت و نشانی آن در قرارداد درج می شود. اگر یکی از طرفین قرارداد، شخص حقوقی (شرکت) باشد، قرارداد تنظیم شده، برای همان شرکت محسوب می شوند، نه برای مدیران شرکت و مسئولیت اجرای تعهدات قرارداد، با خود شرکت است مگر خلاف آن در قرارداد ذکر شود. از آنجا که بررسی صحت این اطلاعات ضروری می باشد، در مورد شخص حقوقی می بایست آگهی تاسیس شرکت، آگهی ثبتی آخرین تغییرات شرکت، اساسنامه و حق امضاداران شرکت مورد بررسی قرار گیرند. همچنین در زمان تنظیم قرارداد با اشخاص حقوقی باید با ملاحظه اساسنامه شرکت و آگهی آخرین تغییرات آن (مندرج در روزنامه رسمی) معلوم شود که آیا شرکت در محدوده موضوع فعالیت خود قصد انعقاد قرارداد دارد یا خیر و نیز مشخص شود چه کسانی دارای نمایندگی و حق امضای اسناد و قرارداد برای شرکت می باشند.
تنظیم قرارداد برای اشخاص حقیقی
برای توصیف شخص حقیقی نام و نام خانوادگی، مشخصات هویتی و نشانی آن درج می شود. اگر به هر دلیل تغییراتی در اطلاعات طرفین قرارداد ایجاد شود، باید این موضوع در قرارداد درج شود، اما چون نمی توان متن قراداد امضا شده را تغییر داد، این موضوع در پیوست قرارداد درج می شود. در تنظیم قرارداد با اشخاص حقیقی باید به مسأله بلوغ، عقل و ممنوع المعامله نبودن شخص توجه شود.
بخش های مختلف قرارداد
مهم ترین گام در تنظیم قرارداد انتخاب عنوان مناسب برای آن است؛ با انتخاب عنوان مناسب می توان حدود تعهدات و مفاد قرارداد مورد نظر را تعیین نمود. یک قرارداد می تواند دو یا چند طرف داشته باشد. طرفین قرارداد می توانند اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند که باید مشخصات کامل آن ها در قرارداد درج شود، اما درج این اطلاعات برای اشخاص حقیقی و حقوقی متفاوت است.
- معرفی نماینده یا وکیل برای طرفین قرارداد: هریک از طرفین قرارداد مجازند تا شخصی را به عنوان نماینده یا وکیل در قرارداد تعیین نمایند. در این صورت باید مشخصات کامل نماینده شامل نام، نام خانودگی، نام پدر، شماره ملی، آدرس، کد پستی و تلفن همراه، شماره و تاریخ وکالتنامه وکیل باید در قرارداد ذکر شود.
- موضوع و مدت قرارداد: موضوع قرارداد باید ارزش اقتصادی داشته و در زمان تنظیم قرارداد موجود و معلوم باشد، همچنین تسلیم مال موضوع قرارداد بایستی امکانپذیر باشد. موضوع، محدوده قرارداد و میزان تعهدات طرفین را نشان می دهد. مدت قرارداد نیز بسته به توافق طرفین می تواند متفاوت باشد. در این بند، تاریخ شروع و اتمام قرارداد به صورت دقیق درج می شود و ممکن است تاریخ انجام کار غیر از تاریخ تنظیم قرارداد باشد.
- محل تنظیم قرارداد و محل انجام تعهد: محل تنظیم قرارداد باید مشخص باشد، زیرا طبق قانون آئین دادرسی مدنی محل تنظیم قرارداد در تعیین دادگاه صالح به رسیدگی به اختلاف ناشی از قرارداد نقش مهمی دارد. محل انجام تعهد نیز باید در برخی از قرارداد ها مشخص باشد به خصوص در قرارداد هایی که موضوع آن ارائه خدمات یا تحویل کالاست.
- مبلغ قرارداد: در این بند مبلغ به صورت دقیق و قطعی تعیین می شود. نحوه پرداخت مبلغ قرارداد بسته به توافق طرفین ممکن است به صورت نقدی یا اقساط تعیین شود. اگر نحوه پرداخت مبلغ قرارداد به صورت اقساط باشد باید نحوه پرداخت اقساط نیز به طور دقیق در قرارداد ذکر شود.
- شروط و تعهدات طرفین قرارداد: هر قرارداد بسته به موضوع آن دارای شروط و تعهداتی می باشد. این شروط و تعهدات با توافق طرفین قرارداد تعیین می شود.
- ضمانت نامه: برای اطمینان خاطر از حسن اجرای تعهدات ناشی از قرارداد می توان از طرف مقابل درخواست تضمین نمود.
- شرایط فسخ قرارداد: در پایان هر قرارداد از شرایط خاتمه آن سخن گفته می شود. این ماده بیانگر شروطی است که طرفین توافق دارند در صورت وقوع آن ادامه همکاری متوقف خواهد شد.
- حل و فصل اختلافات: حل و فصل اختلافات ناشی از قرارداد می تواند از طریق مراجعه به محاکم قضایی و صلاحیت دار و یا داوری صورت بگیرد. این روش و شرایط آن می تواند در متن قرارداد مورد توافق قرار گیرد.
- ضمایم: ممکن است اطلاعات جانبی یک قرارداد به قدری زیاد باشد که نتوان آن ها را در متن قرارداد گنجاند لذا ترجیح بر این است که تحت عنوان ضمیمه به قرارداد اضافه شوند.
نکات مهم در تنظیم قرارداد ها
قبل از تنظیم قرارداد اهلیت و صلاحیت طرف مقابل بایستی به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته و از توانایی ها و پیشینه او اطمینان حاصل شود. ضروری است که بر اساس موضوع قرارداد، قبل از انعقاد آن چند جلسه مذاکره بین طرفین برگزار شود.
قراراداد باید جامع و کامل باشد. یعنی باید تمامی جزئیاتی که برای شما اهمیت دارد در قرارداد ذکر شود. قرارداد باید ساده و خلاصه نوشته شود، توضیحات بیش ازحد و طولانی بودن قرارداد علاوه بر اینکه بار روانی منفی بر روی افراد خواهد داشت، ممکن است موجب به وجود آمدن تعهدات ناخواسته ای شود که علت اصلی آن همان زیاده روی در توضیح مسائل باشد. همچنین هرچه ساده تر به شرح مطالب پرداخته شود راه بر تفاسیر متعدد بسته خواهد شد. برای آنکه از ابتدا از سوء برداشت در قرارداد جلوگیری شود بایستی حتماً ماده ای تحت عنوان تعاریف در قرارداد وجود داشته باشد که مفاهیم کلیدی آن قرارداد را تعریف کند.
که اگر چه اصل بر آزادی قرارداد ها می باشد و قانون توافق افراد را محترم می شمارد، اما توافقات قراردادی نمی توانند مخالف صریح قانون باشد. اگر موضوع قرارداد به گونه ای است که بیم افشای اطلاعات مهمی از آن وجود دارد باید حتما ماده مربوط به محرمانگی و عدم رقابت را در قرارداد وجود داشته باشد. یکی دیگراز اصول قرارداد نویسی، قابل فهم بودن قرارداد نوشته شده برای سایر اشخاص (اشخاص ثالث) است. منظور از سایر اشخاص داور، کارشناس، وکیل و قاضی است. چراکه اگر اختلافاتی به وجود آید این اشخاص می توانند برای حل آن کمک کنند. یک قرارداد حرفه ای، قراردادی است که در آن تمامی ریسک های احتمالی پیش بینی شود. این ریسک ها بسته به نوع قرارداد می تواند متفاوت باشد.
چرا قراردادها باید نوشته و تنظیم شوند؟
در ایام قدیم رسم بوده است که برای انجام کاری، قراردادها را به صورت شفاهی منعقد می کردند، که این نوع قراردادها دارای ابهاماتی بود و در آخر، کار دو طرف به شکایت و دادگاه می کشید. در برخی اوقات نیز قراردادها به صورت کتبی و بدون رعایت اصول نگارش نوشته می شدند که در حین کار باز هم دو طرف به مشکلات حقوقی زیادی برخورد می کردند. اما در این دهه افراد می دانند که برای انجام کار و وظیفه، باید قراردادی با اصول صحیح را بنویسند و امضا کنند تا درگیر کارهای حقوقی بعد از آن نشوند. بنابراین امروزه آشنایی با متن قراردادها و کسب مهارت و تجربه کافی برای نگارش یک متن قرارداد اصولی از ضروری ترین کارها برای موفقیت در قراردادنویسی و مسائل حقوقی است. قرارداد به عنوان یک سند حقوقی در برابر همگان قابل استناد است و طرفین با استناد به قرارداد نیاز به دلیل بیشتری برای مطالبه تعهدات طرف دیگر ندارند.
تنظیم قرارداد کار چیست برای چه کسانی کاربرد دارد؟
قرارداد کار، قراردادی است که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی، کاری را برای مدت موقت یا مدت غیر موقت برای کارفرما انجام می دهد و این قرارداد رابطه میان کارفرما و پیمانکار می پردازد. قرارداد کار ممکن است به سه دسته قرارداد کار با مدت غیرموقت یا دائمی، قرارداد کار با مدت موقت، قرارداد کار برای انجام کار معین تقسیم می شود. در تمام قراردادهای کاری ما دو طرف داریم. یک طرف این قرارداد کارفرما و دیگری کارگر است. کارگر در ماده ۲ قانون کار، شخص حقیقی یعنی یک انسان تعریف شده است که به دستور کارفرما کار را انجام می دهد و در قبال آن کار، مُزد دریافت می کند و این مزد می تواند روزانه، ماهانه یا هفتگی باشد؛ در مقابل، کارفرما می تواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد به عبارتی لازم نیست حتما انسان باشد. مخاطب این قرارداد به طور کلی برای کارگران و کارفرماهایی است که برای شفاف شدن حقوق و تعهدات بین خودشان دست به تنظیم این قرارداد می زنند.
تنظیم قرارداد مشارکت مدنی برای چه کسانی کاربرد دارد؟
قرارداد مشارکت مدنی به معنای درآمیختن سرمایه و دارایی های نقدی یا غیر نقدی متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی متعدد به منظور انتفاع و تقسیم سود است. از این رو این قرارداد می تواند برای مشارکت در موضوعات مختلف و گوناگونی از جمله تولیدی، بازرگانی، ساخت وساز، خدماتی و غیره مورد استفاده قرار گیرد. مخاطب این قرارداد به طور کلی برای زمانی است که یک نفر سرمایه ای دارد و می خواهد از ایده فرد دیگری استفاده کند تا سرمایه اش را چند برابر کند و یا برعکس برای زمانی است که یک نفر ایده دارد و می خواهد با استفاده از سرمایه دیگری ایده اش را عملی کند و پیش ببرد.
تنظیم قرارداد مشارکت در ساخت برای چه کسانی کاربرد دارد؟
قرارداد مشارکت در ساخت، یک قرارداد سرمایه گذاری در ساخت است که بین یک یا چند مالک و یک یا چند سازنده منعقد شده و به واسطه آن بر سر ساخت ساختمانی با مشخصات معین توافق می کنند. در این قرارداد آورده و یا همان سرمایه مالک زمینی است که ساختمان در آن ساخته می شود و سرمایه سازنده نیز هزینه هایی است که در حین عملیات ساخت متحمل می شود و نهایتا هر کدام از طرفین مطابق توافقشان از سهمی از ساختمان ساخته شده بهره مند می شوند.
مخاطب این قرارداد به طور کلی برای زمانی است که مالک و یا مالکین یک ملک با پلاک ثبتی مشخص قصد ساخت و یا بازسازی (نوسازی) ملک خود را دارند لیکن تخصص و سرمایه و امکانات لازم جهت انجام این امر را ندارند و با شخص یا شرکتی که این امکانات را دارد به عنوان سازنده یک قرارداد مشارکت منعقد می نمایند.
تنظیم قرارداد پیمانکاری برای چه کسانی کاربرد دارد؟
قرارداد پیمانکاری، قراردادی است که به موجب آن کارفرما، انجام عملی با شرایط معین و در برابر وجه معین، در مدت مشخص را به شخص حقیقی یا حقوقی به نام پیمانکار (مقاطعه کار) واگذار می کند و به تنظیم رابطه میان کارفرما و پیمانکار می پردازد.
موضوع قرارداد پیمانکاری ممکن است از ساخت وسیله ای ساده مانند یک میز تا ساخت یک آسمان خراش، حمل و نقل و یا طراحی اپلیکیشن موبایل و بهینه سازی یک سایت باشد.
تنظیم قرارداد مشاوره برای چه کسانی کاربرد دارد؟
قرارداد مشاوره قراردادی است که موضوعات متنوعی را در حیطه های مختلف می تواند در برگیرد. به طور کلی طبق آیین نامه خرید خدمات مشاوره مصوب ۱۳۸۸ مشاوره شامل هر نوع خدمات مدیریتی، کارشناسی و خدمات مهندسی مشاوره می شود که کارفرما مطابق با نیاز خود در هر حوزه، فردی متخصص را به صورت ساعتی یا روزانه به خدمت می گیرد. رابطه ای که بین مشاور و کارفرما ایجاد می شود رابطه ی قرارداد کار یا استخدامی نیست بلکه رابطه مشاوره ای است و آثار مختص به خود را به دنبال دارد. بیشترین کاربرد قرارداد مشاوره برای کارفرمایانی است که دانش کافی برای پیش بردن اهداف خود ندارند یا به دنبال بهبود کسب و کار خود هستند، بنابراین فردی متخصص در زمینه مورد نظرشان را به کار می گیرند و مشاور نیز تجربیات و دانش خود را در موضوع مورد نظر در اختیار کارفرما گذاشته و مطابق قرارداد به طور ساعتی یا روزانه دستمزد دریافت می کند.
تنظیم قرار داد به انگلیسی برای چه کسانی کاربرد دارد؟
این روزها بسیاری از افراد بواسطه نوع کسب وکار و شغلی که دارند ممکن است در میانه راه تجارتشان نیاز به تنظیم قرارداد به انگلیسی داشته باشند. زیرا از یک طرف گستردگی دنیای تجارت ممکن است این ایده را در ذهن هر کسب وکاری شکل دهد که بعد از مدتی که از شکل گیری آن گذشت وارد عرصه بین المللی شود و از طرفی دیگر بسیاری از افراد و شرکت ها در داخل کشور در برخی موارد نیاز هست قراردادی را با اشخاص حقیقی یا حقوقی خارج از کشور منعقد کنند که این قراردادها نیز مانند سایر قراردادها باید از مسائل حقوقی بهره مند باشند تا در مواقع لزوم بتوان آن را در دادگاه های داخلی و خارجی پیگیری کرد. به همین دلیل یکی از نکات بسیار فراگیر و گسترده در دنیای تجارت و ارتباطات امروزی توجه به قراردادها به زبان انگلیسی به اندازه قراردادهای داخلی می باشد. هر قراردادی حداقل دو طرف دارد. یک طرف ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد. مخاطب تنظیم قرارداد به انگلیسی به طور کلی برای زمانی است که :
- یک نفر یا یک شرکت ایرانی باشد و طرف دیگر فرد یا شرکتی باشد که خارج از کشور باشد
- دو طرف قرارداد در دو کشور مختلف اقامت داشته باشند
- یا این که دو طرف ایرانی باشند ولی محل اجرای قرارداد، خارج از محل اقامت دو طرف (خارج از ایران) باشد.
تفاوت میان قرارداد یا تفاهم نامه یا توافق نامه چیست؟
تفاوت میان قرارداد، تفاهم نامه، توافق نامه از سوالات پرتکراری است که همه روزه برای افرادی که به فراخور نوع فعالیت شان با آن سر و کار دارند پیش می آید. قبل از اینکه تفاوت آنها را بیان کنیم، خاطرنشان می کنیم که عنوان اسناد تهیه شده ملاک تصمیم گیری برای تمییز دادن این گونه اسناد نیست بلکه آن چیزی که ملاک تفسیر سند ایجاد شده است متن و محتوای متون تحریر شده می باشد. لذا از این جهت بسیاری از حقوقدانان فرق چندانی میان تفاهم نامه، توافق نامه و قرارداد قایل نیستند. با این تفاوت که اصولا تفاهم نامه برای طرفین الزام آور نیست یعنی تفاهم نامه از نظر قانونی قابل استناد نیست ولی استفاده از برخی عبارات الزام آور می تواند مدعی را برای رسیدن به ادعای الزام آوری کمک کند. در مقابل توافق نامه ها به عنوان یک سند قانونی از الزام حقوقی بهره مند هستند اما رسمیت آنها از یک قرارداد کمتر است.
تنظیم قرارداد وکالت چیست؟
قرارداد وکالت در واقع نوعی از نمایندگی قراردادی بوده است که باعث ایجاد یک رابطه حقوقی می شود که در آن نماینده می تواند یک قرارداد را به نام و حساب دیگری که طرف معامله است منعقد کند. در این نوع از نمایندگی یعنی وکالت، وکیل با دریافت وکالت از موکل خود می تواند با اراده خود مبنی بر انعقاد معامله و عقد مورد نظر موکل آثار حقوقی آن قرارداد را ایجاد کند و ایجاد این آثار برخاسته از اراده وکیل بوده اما متوجه موکل می شود و او مسئول اجرای تعهدات قراردادی است. تنظیم قرارداد وکالت برای چه کسانی کاربرد دارد؟ قرارداد وکالت اصولا برای تمام افرادی کاربرد دارد که برای انجام امور اعتباری و مادی در شرایطی که توان و اراده برای انعقاد قرارداد ندارند ایجاد می شود و به این شکل موکل به دیگری وکالت را برای انجام عمل حقوقی مورد نظرشان می دهد. اصولا وکالت برای واگذار کردن انجام اموری به دیگران است و هر موضوعی که این قابلیت را داشته باشد، می تواند مورد وکالت واقع شود.
تنظیم قرارداد بروکری و کاربرد آن
به طور کلی بروکر یا کارگزار افراد یا سازمان هایی هستند که به نوعی واسطه میان خریدار و فروشنده محسوب شده و شرایط لازم برای انجام معامله میان آن ها را فراهم و در قبال انجام وظیفه خود مزد دریافت می نمایند. کارگزاران در زمینه های مختلفی تخصص داشته و براساس تخصص و تبحر خود در زمینه خاصی فعالیت می کنند. به عنوان مثال یکی از معروف ترین کارگزاری ها، کارگزاری بورس است. به توافقی که میان مشتری حقیقی یا حقوقی با کارگزار صورت می گیرد، قرارداد بروکری اطلاق می شود که تنظیم این قرارداد حائز نکات حقوقی بسیار مهمی است. در قرارداد بروکری از یک سو شخص حقیقی یا حقوقی وجود دارد که تصمیم دارد در زمینه ای خاص که در آن مهارت و تبحر ندارد معامله کرده، از سوددهی معامله خود نیز مطمئن باشد و تا حد امکان میزان ریسک چنین معامله ای را به کمترین حد برساند. از سوی دیگر کارگزاری وجود دارد در زمینه تخصصی خود پیشنهاد خرید یا فروش را به مشتری ارائه می دهد تا با کم ترین ضرر مالی مشتری موفق به انجام معاملات خود گردد. بنابراین با تنظیم قرارداد بروکری مشتری به سود و کارگزار به حق العمل مشخص شده خود دست می یابد.
تنظیم قرارداد بازاریابی چیست؟ برای چه کسانی کاربرد دارد؟
امروزه شکل گیری رقابت قابل توجه میان مشاغل و کسب و کارهای مختلف فضایی دشواری را برای جلب و جذب مشتریان ایجاد کرده است و یکی از بازوان کمکی برای ورود و حضور هرچه قوی تر در بازار یک کسب و کار مشخص، بازاریابی است. در این میان به عنوان کارفرما و صاحب یک کسب و کار توجه داشته باشید که برای تجربه روابط کاری امن تر و مطمئن تر میان خود و بازاریاب باید حتما از قرارداد بازاریابی استفاده کنید و تنظیم آن را جدی بگیرید. در واقع هم چنان که شما از توان و پتانسیل های بازاریاب بهره می برید و به نوعی بازاریاب به معرفی و رشد سریع تر و شناخته شدن کسب و کار شما کمک می کند در نظر داشته باشید که تنظیم قرارداد با ایشان نیز مشکلات احتمالی را در آینده از بین می برد. این قرارداد برای افرادی که در فعالیت های اقتصادی فعال هستند، بسیار کاربرد دارد. اصولا افراد برای رسیدن به نتایج بهتر در فعالیت های خود بهتر است که از خدمات بازاریابی کمک بگیرند تا بتوانند خدمات و محصولات خود را به طیف گسترده تری از افراد ارائه است. بنابراین استفاده از این قرارداد باعث می شود که سود دهی بالاتر و جذب مشتریان بیشتری داشته باشید .
تنظیم قرارداد بین المللی چیست؟ برای چه کسانی کاربرد دارد؟
قراردادهای بین المللی قراردادهایی هستند که در آن حداقل یک عنصر خارجی وجود داشته باشد، مثل محل اجرای قرارداد، محل انعقاد قرارداد و یا تابعیت طرفین. قراردادهای بین المللی قراردادهایی هستند که محل انعقاد و یا محل اجرای آن در کشورهای مختلفی باشد.
در تنظیم قراردادهای بین المللی، به طور کلی قانون محل تنظیم قرارداد، حاکم بر قرارداد است و نباید مفاد قرارداد با قانون تجارت کشور در تضاد باشد .
در انعقاد و تنظیم متن قراردادهای بین المللی مسئله تسلط به اصول و قواعد تنظیم قراردادها بدون شک عامل دستیابی به موفقیت در تنظیم هر چه بهتر قراردادها است. با توجه به این که قرارداد بین المللی انواع مختلفی دارند اصولا می توان گفت قراردادهای بین المللی برای افرادی بیشتر کاربرد دارد:
- برای ارائه کنندگان تسهیلات و استفاده کنندگان از تسهیلات یعنی قرارداد تامین مالی کاربرد دارد.
- برای افرادی که در تاسیسات زیر بنایی یعنی احداث، بهره برداری و انتقال مشغول هستند کاربرد دارد.
- برای صاحبان تجارت که صاحب برند یا سیستم اقتصادی هستند کاربرد دارد.
- برای دارندگان دانش فنی کاربرد دارد یعنی تحت عنوان قرارداد لیسانس.
تنظیم قرارداد سرمایه گذاری و کاربرد آن
قرارداد سرمایه گذاری یکی از پرمخاطب ترین قراردادها است که براساس آن جذب سرمایه برای یک تجارت خاص صورت می گیرد. در واقع تنظیم قرارداد سرمایه گذاری به افراد این امکان را می دهد تا در صورت نداشتن سرمایه از ادامه مسیر منصرف نشده و با تجاری نمودن ایده خود و جذب سرمایه گذار آن را عملی نمایند. مخاطبان این قرارداد از یک سو کارآفرینانی هستند که با وجود یک ایده تجاری و کاربردی، سرمایه لازم جهت راه اندازی ایده خود را ندارند. از سوی دیگر سرمایه گذارانی هستند که به واسطه ی برخورداری از قدرت مالی در صدد ورود و سرمایه گذاری در کسب وکارها هستند. بنابراین با تنظیم قرارداد سرمایه گذاری می توان از سرمایه این افراد جهت راه اندازی کسب و کارها با در نظر داشتن حق و حقوق قانونی آن ها استفاده نمود.
تنظیم قرارداد فروش کالا چیست؟ چه کاربردی دارد؟
قرارداد فروش کالا یا همان قرارداد بیع، قراردادی است که بین فروشنده از یک طرف و خریدار یا مشتری از طرف دیگر منعقد می شود. فروشنده شخصی است که با تنظیم قرارداد فروش تعهد می کند شی یا کالای معینی را بفروشد و خریدار در ازاء مبلغ مشخصی، مال موضوع قرارداد را خریداری می کند. تنظیم این قرارداد نیاز به تشریفات خاصی ندارد و معمولا به شکل غیر رسمی منعقد می شود. مخاطب این قرارداد شخصی است که مالکیت کالای خود را در مقابل دریافت مبلغ مشخصی به دیگری یعنی همان خریدار انتقال می دهد و به محض انعقاد این قرارداد، اثر قرارداد که همان انتقال مالکیت است بر طرفین بار می شود. در قرارداد فروش کالا شرایط و تعهدات طرفین از پیش تعیین می شود تا از به وجودآمدن اختلافات بعدی جلوگیری شود و هر دو طرف قرارداد به مقصود خود از انعقاد آن به طور کامل دست یابند.
تنظیم قرارداد فروش سهام چیست؟ چه کاربردی دارد؟
به طور کلی تنظیم قرارداد فروش یا انتقال سهام در شرکت های مختلف امری رایج و معمول محسوب می گردد که طی آن فردی که سهام دار فعلی یک شرکت است، کلیه حقوق و تعهدات ناشی از سهام خود را به شخص دیگری انتقال می دهد و به عبارتی با خروج سهام دار قبلی از شرکت و به موجب این قرارداد شخص دیگری جایگزین شخص فعلی می گردد. مخاطب این قرارداد از یک سو سهام داری فعلی یک شرکت است که قصد خروج از شرکت و واگذاری سهام به انضمام کلیه حقوق و تعهدات خود را دارد. از سوی دیگر شخصی است که با در نظر داشتن وضعیت حقوقی و مالی یک شرکت تصمیم دارد با خرید سهام به جمع سهام داران بپیوندد. توجه داشته باشید که در این قرارداد شرکت به عنوان یک شخص حقوقی نمی تواند طرف قرارداد واقع گردد.
امیدوارم از محتوای مسائل حقوقی نهایت استفاده را برده باشید و برای کسانی که دچار مشکل حقوقی هستند، میتوانید ارسال نمایید. همچنین برای مشاهده ی مطالب پر محتوای دیگر میتوانید به بخش آموزش ساعدنیوز مراجعه نمایید. از همراهی شما بسیار سپاسگزارم .
وکالت کاری چیست؟
