به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایرنا، نتایج یک پیمایش نشان می دهد نزدیک به ۵۰ درصد از بهبودیافتگان کرونا در تهران، دچار مشکلات روحی و روانی شده اند، به طوری که این مشکل در مردان شایع تر از خانم ها بوده و اغلب افراد در گروه سنی بین ۴۰ تا ۵۰ سال قرار داشتند. همچنین این بحران در شرق تهران بیش از سایر نقاط است.
حمید سوری درباره جزئیات این مطالعه می گوید: یک طرح تحقیقاتی از سوی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد که در آن بالغ بر ۴ هزار بیمار مبتلا به کرونا که در یک ماه اخیر از بیمارستان ترخیص شده اند بر اساس شاخص های سازمان جهانی بهداشت در تهران بزرگ مورد مطالعه قرار گرفت. در این طرح تحقیقاتی، عوارض روانی ناشی از ابتلا به کرونا سنجیده شد که نتایج آن مشخص کرد نزدیک به ۵۰ درصد از ترخیص شدگانی که به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری بودند، مشکلات روحی و روانی دارند.
کدام بهبودیافتگان درگیر اختلالات روانی شدند؟
سوری می افزاید: نتایج این بررسی نشان داد اغلب این افراد از میان کسانی با تحصیلات میانی در حد دیپلم و زیردیپلم هستند. همچنین کسانی که مدت زمان اقامت آنها در بیمارستان زیاد بوده و افرادی که دارای بیماری زمینه ای بودند، بیشتر دچار مشکلات روحی و روانی شده اند. این مشکل در آقایان شایع تر از خانم ها بوده و اغلب افراد در گروه سنی بین ۴۰ تا ۵۰ سال قرار داشتند. همچنین تجمع این بحران در شرق تهران بیشتر از سایر مناطق تهران است. دلیل آن هم این است که تراکم جمعیت در این منطقه بیشتر بوده و به همین دلیل، میزان ابتلا در آن منطقه هم بیشتر شده و به دنبال آن، میزان مشکلات روحی و روانی در این منطقه نیز بیشتر شده است. متأسفانه این رقم در تهران رقم بالایی بوده و بالاتر از میانگین کشوری است.
سوری ادامه می دهد: اگرچه آمار زنان باردار و همچنین زنانی که زایمان کردند در ابتلا به کووید ۱۹ بسیار پایین بود، اما زنانی که در دوران بارداری یا پس از زایمان به کووید ۱۹ مبتلا شدند، آسیب پذیرترند و حتماً باید تحت مراقبت های روانی بیشتری قرار گیرند.
اصراری به افزایش زمان بستری نداشته باشیم
به گفته سوری، نخستین روش و مهم ترین آن برای پیشگیری از این اتفاق این است که افراد به کرونا مبتلا نشوند تا درگیر عوارض پس از بهبودی آن هم نشوند.مردم نکات بهداشتی را رعایت کرده و فاصله اجتماعی را رعایت کنند.
این اپیدمیولوژیست ادامه می دهد: نکته بعدی در پیشگیری و کاهش احتمال ابتلا به مشکلات روحی و روانی این است که اصراری برای افزایش زمان بستری افراد در بیمارستان وجود نداشته باشد. یعنی طول زمان بستری در بیمارستان به حداقل زمان ممکن برسد.از طرفی، مشکلات روحی و روانی افراد ممکن است در یک بازه خفیف تا شدید باشد، افرادی که دچار مشکلات شدیدتر هستند، باید تحت مراقبت و خدمات روانپزشکی قرار گیرند.
بهزیستی و نظام روانشناسی برای آموزش و آگاهی رسانی وارد شوند
سوری با اشاره به اینکه این افراد باید آموزش ببینند و بسته های آموزشی در اختیار آنها قرار گیرد، می افزاید: خود افراد باید نسبت به این مسئله آگاه باشند. باید بدانند که پس از بهبودی ممکن است تاب آوری آنها نسبت به مسائل مختلف کم شود، آستانه تحریک آنها پایین بیاید و بیشتر و زودتر عصبانی یا ناراحت شوند.
به گفته وی اگر این افراد نسبت به این مسائل آگاهی و اشراف داشته باشند، می توانند به خود کمک کنند تا عوارض ناشی از این مسئله کمتر شود. از سوی دیگر، خانواده افراد در این دوران بسیار وظیفه سنگینی دارند. اغلب خانواده ها اطلاع کافی ندارند که عضو بستری شده خانواده شان پس از ترخیص آسیب پذیرتر و شکننده تر شده و دارای مشکلات روحی و روانی است و باید بیشتر مورد توجه و مراقبت قرار گیرد و بهتر است با او همراهی و همکاری شود تا اینکه این دوره را پشت سر بگذارد.
سوری می افزاید: شاید خیلی نتوان از وزارت بهداشت انتظار مداخلاتی در این زمینه داشت، چرا که درگیر این اپیدمی است. شاید بهتر است سازمان بهزیستی و سازمان هایی که به صورت غیرمستقیم با این مسئله سر و کار دارند دست به کار شوند. صداوسیما و رسانه ها می توانند آگاهی رسانی کنند.
اول اضطراب بعد افسردگی
پیمان حسنی ابهریان روانپزشک و عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم شناختی نیز در گفت وگو با ایرناپلاس می گوید: بیماری کرونا هم مثل هر بیماری دیگری دو جنبه دارد: یکی جنبه جسمانی و دیگری جنبه روانی و شناختی است و آسیب های روانی و شناختی این بیماری به دلیل ناشناخته بودن سیستم مغز و اعصاب و روان، افراد را دچار آسیب های جدی می کند که قطعاً باید این موضوع در مراقبت ها و درمان ها مدنظر قرار گیرد. از جمله مهم ترین مشکلاتی که در این افراد مشاهده می شود، مسائل اختلالات خلقی است که در رأس آن مسئله اضطراب و پس از آن در درجه کمتری، افسردگی است.
ابهریان می افزاید: مهم ترین مشکل رفتاری و روانی مرتبط با کرونا ترس از مرگ و استرس است. وقتی فردی به یک بیماری جدید ناشناخته و کشنده مبتلا شود، همیشه ترس از این دارد که نکند به دلیل این بیماری از دنیا برود. علت ترس این است که وقتی ما با مشکلی مواجه می شویم عملکردهای شناختی و روانشناختی ما دچار آسیب می شود. در رابطه با کرونا هم وقتی شخص به این بیماری مبتلا شده، دائم درگیر افکار غلط یا سوگیری های شناختی است.
