به گزارش سایت خبری ساعد نینز به نقل از ایسنا، یکی از مهم ترین اهرم های پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ تاکید وی بر اشتباه بودن خروج یک جانبه آمریکا از برجام بود و بر بازگشت به این توافق در صورت انتخاب تاکید می کرد اما بعد از بیش از یک سال از روی کار آمدن بایدن، شاهد هستیم که بایدن به میراث دار ترامپ تبدیل شده است. هر چند دولت بایدن به برخی از معاهدات و توافق نامه های بین المللی که ترامپ یک سویه از آن خارج شده بود، بازگشت اما برای بازگشت به برجام سعی دارد از پشته هایی که ترامپ ساخته است، استفاده کند و با گل آلود نگه داشتن آب، شاید بتواند ماهی بیشتری صید کند.
از ابتدای شروع مذاکرات برای احیای برجام در وین به ویژه از آذرماه که مذاکرات بعد از یک وقفه سه ماه مجدد از سر گرفته شد، برخی مقامات آمریکایی و اروپایی از لزوم کاهش سرعت برنامه هسته ای ایران برای باز نگه داشتن پنجره دیپلماسی و افزایش فرصت گفت وگوها سخن گفته اند و بر این مساله تاکید کردند که اگر سرعت فعالیت های هسته ای ایران به همین شکل باشد و ادامه یابد، به زودی برجام به توافقی تهی شده تبدیل می شود که دیگر تلاش برای حفظ آن معنایی ندارد.
مقامات آمریکایی ظاهرا فراموش کرده اند که مسبب وضعیت فعلی دولت قانونی دونالد ترامپ است؛ هر چند مقامات دولت فعلی در شرایط ایجاد شده فعلی دخیل نبودند اما مسئولیت قانونی دولت آمریکا از بین نمی رود. به علاوه اگر آنها نگران سرعت فعالیت های هسته ای ایران و تهی شدن برجام هستند، چرا تاکنون جو بایدن رییس جمهور فعلی آمریکا در راستای سیاست های اعلامی اش، حتی یک یا چند دستورالعمل اجرایی رییس جمهور پیشین را لغو نکرده است تا فضای تعاملات و مذاکرات کمی روی آرامش به خود بگیرد و ایران نیز بتواند با اعتماد بیشتری روند احیای برجام را طی کند!
گام های جبرانی ایران برای کاهش تعهدات هسته ای در واکنش به خروج غیرقانونی آمریکا و اعمال تحریم های یک جانبه علیه ملت ایران برداشته شد و در چارچوب برجام بوده است. از این رو اگر طرف های غربی نگرانی واقعی دارند، باید علت را که همان تحریم های آمریکاست، برطرف کنند. در شرایطی که تحریم های آمریکا و سیاست فشار حداکثری با تمام توان ادامه دارد، به شکلی که حتی در دوره اوج همه گیری ویروس کرونا حتی این تحریم ها یک لحظه متوقف نشد، نباید انتظار داشته باشند ایران فعالیت هسته ای صلح آمیز خود را در برابر "هیچ" محدود سازد.
این در حالی است که فعالیت های هسته ای ایران در چارچوب پادمان جامع ان پی تی، توافق سال ۲۰۱۵، قطعنامه ۲۲۳۱ و تعهدات بین المللی ایران است.
برجام در سال ۲۰۱۵ بر اساس ایجاد توازن میان محدودیت های هسته ای و منافع اقتصادی شکل گرفته است. تا زمانی که این توافق نتواند منافع اقتصادی وعده داده شده و عادی سازی روابط تجاری ایران را محقق کند، نباید از ایران انتظار داشت برنامه هسته ای خود را کند کرده یا آن را به عقب بازگرداند.
تهران فقط توافق دائم را می پذیردتلاش برای یک توافق موقت یا تعلیق بخش هایی از تحریم ها در ازای تعلیق فعالیت های هسته ای ایران درخواستی است که به صراحت از سوی مقامات عالی کشور و نیز هیات مذاکره کننده کشورمان در وین رد شده است. بهتر است این کشورها به جای تمرکز بر این که ایران را به سمت یک توافق موقت بکشانند یا با تعیین ضرب الاجل های مختلف به مذاکره کنندگان در وین فشار بیاورند، سعی کنند بر سرعت ارایه ابتکار عمل برای رفع مطلوب و موثر تحریم ها و راستی آزمایی اجرایی کردن آن بیافزایند. در این صورت است که مذاکرات در کمترین زمان ممکن می تواند به نتیجه مرضی الطرفین برسد و نگرانی کشورهای اروپایی و آمریکا برای تهی نشدن برجام هم از بین می رود.
به گزارش ایسنا، گفتنی است مذاکرات در وین رو به جلو است اما روند رفع اختلافات و بررسی ایده ها و تبدیل ایده ها به متن به کندی انجام می گیرد و همان طور که مقامات ایرانی از ابتدای مذاکرات بر آن تاکید داشتند، طرف های اروپایی عضو برجام و آمریکا نقش سازنده و پویایی در ابهام زدایی و رفع اختلافات و ارایه راهکار برای عبور از این موانع تاکنون ایفا نکرده اند.
به نظر می آید دور هشتم مذاکرات هفته جاری در وین در سطوح مختلف کارشناسی و سیاسی در چارچوب دیدارهای دو جانبه و چند جانبه ادامه دارد.
