به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از شرق، آن طور که روزنامه هشت صبح نوشته است، پس از تسلط طالبان بر کابل هنوز دختران دوره دبیرستان در سراسر کشور، از رفتن به مکتب محروم شده اند. در کنار این، شمار زیادی از زنان از انجام وظایف شان بازمانده اند. هرچند تظاهرات زنان در روز های اول برپا شد و اکنون نیز در گوشه و کنار کشور خبر از این تظاهرات ها داده می شود. عواید سرانه زند گی در ایالت غور بسیار پایین است و در صورت خانه نشین شدن زنان شاغل، خانواده ها با مشکلات گسترده اقتصادی مواجه می شوند.
رقیه نایل، نماینده پیشین مردم غور در مجلس نمایندگان از آینده نامعلوم زنان افغانستان، به ویژه در این ولایت ابراز نگرانی می کند و می گوید که اگر دروازه های مکاتب و دانشگاه ها به روی دختران گشوده نشود و زنان نتوانند به وظایف شان بر گردند، بساط فقر در این ولایت گسترده تر می شود.
نسرین فرزام، از فعالان حقوق زن در غور نیز می گوید که در ۲۰ سال گذشته فرصت برای حضور زنان در عرصه های مختلف زندگی فراهم شده بود. فرزام می افزاید که آنان در همه بخش های زند گی اجتماعی حضور فعال داشتند، اما پس از سقوط نظام جمهوری به یک باره خانه نشین شدند که تأثیرات ناگوار بر وضعیت روحی و اقتصادی آنان داشته است. این فعالان زن در غور در حالی خواستار حق کار و بازگشایی مکاتب دخترانه می شوند که به تازگی دختران دوره دبیرستان در هرات اجازه آموزش یافته اند.
زنان غوری در حالی از وضعیت زند گی رقت بارشان ابراز نگرانی می کنند که در حدود دو هفته پیش یک خانواده به دلیل شدت فقر دو کودک دخترش را به فروش گذاشته بود تا بتواند جان کودکان دیگرش را نجات بدهد. در کنار این به تازگی طالبان یک دختر دیگر را در غور به جرم فرار از منزل شلاق زدند.
فعالان مدنی در غور می گویند که شلاق زدن و فروش دختران علاوه بر فقر و بی کاری از مشکلات دیگر زنان در این ولایت است که هرازگاهی با این گزارش های تلخ به رسانه ها درز می کند و موارد بی شماری هم از چشم رسانه ها دور می ماند. به گفته این فعالان مدنی، با خانه نشین شدن کامل زنان بساط این فرهنگ گسترش خواهد یافت.
در همین حال مسئولان محلی طالبان در غور درباره بازگشایی مکاتب و اجازه کارکردن زنان در دفاتر دولتی می گویند برای دستور و تصمیم رهبری شان در مرکز منتظرند، اما رهبری طالبان تاکنون درباره بازگشایی دروازه های مکاتب، دانشگاه ها و دفاتر کاری به روی زنان اجازه ای صادر نکرده است.
یکی از معاونان اجتماعی و اقتصادی پیشین گفته است معاونان زن با توجه به حملات هدفمند اخیر، نگران هستند و احساس خطر می کنند. همین طور به گفته یکی از آنها، برخورد طالبان با آنچه در نخستین روز های گرفتن قدرت اعلام کرده بودند، بسیار متفاوت بوده است. طبق معلومات آنان، طالبان در برخی ولایت ها مردم را اذیت کرده و دستور عفو عمومی را عملی نکرده اند. او همچنان به قتل «فجیع» شماری از فعالان مدنی زن در شهر مزار شریف ولایت بلخ اشاره کرد و آن را تکان دهنده خواند.
به گفته او، مثال هایی از این دست در ولایت های دیگر نیز وجود دارد که شماری از افراد فعال جامعه به گونه هدفمند مورد حمله قرار گرفته و کشته شده اند. او افزود که خودش اکنون به عنوان یک زن از این ناحیه بسیار نگران است و نمی داند عاقبتش چه خواهد شد. این معاونان از طالبان خواستند که از قتل های هدفمند و آزار و اذیت مردم جلوگیری کنند.
پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، زنان در هیچ یک از پست های کلیدی حضور ندارند. پیش از این سخنگویان طالبان گفته بودند که زنان می توانند در «چارچوب اسلام» به کارهای شان ادامه دهند، اما در پست های بلند حکومتی گماشته نخواهند شد.
انتقاد شدید به سکوت صداوسیما در برابر جنایات طالبان
