زندگی نامه جابر ابن حیان دانشمند و کیمیاگر و فیلسوف ایرانی

چکیده بیوگرافی جابر بن حیان

• زادروز : احتمالاً ۷۲۱ میلادی
• محل تولد: طوس، خراسان، خلافت اموی
• درگذشت: احتمالاً ۸۱۵ میلادی
• آرامگاه : کوفه
• محل زندگی: عراق
• ملیت : ایرانی
• زمینه فعالیت: کیمیاگری، نجوم، اخترشناسی، پزشکی، فلسفه، فیزیک
• دوره : دوران طلایی اسلام
• دین: اسلام
• آثار: الکتب الکمیاء

زندگی نامه جابر بن حیان

ابوموسی جابر بن حیان، کیمیاگر برجستهٔ ایران، در سال صد هجری شمسی در شهر توس از توابع خراسان متولد شد. مدت کوتاهی پس از تولدش، پدر او که یک داروساز شناخته شده و پیرو مذهب شیعه بود، به دلیل نقشی که در براندازی حکومت اموی داشت، دستگیر شد و به قتل رسید. جابر به نوشته های باقی مانده از پدرش علاقه مند شد و به ادامهٔ حرفهٔ او پرداخت. او با شوق و علاقه به یادگیری علوم دیگر نیز می پرداخت. همین، سبب هجرت او از توس به کوفه که در آن زمان مرکز علمی جهان بود شد. کتاب ها و رسالات متعدد جابر، سال ها بعد از او، توجه کیمیاگران اروپایی را به خود جلب کرد و سال ها از آن به عنوان منبع معتبری استفاده می کردند. به گفتهٔ آن ها، این کتاب ها تأثیر عمیقی بر تغییر و تصحیح دیدگاه کیمیاگران غربی گذاشته است. عاقبت، جابر بن حیان، در سال صد و نود و چهار ه‍.ش (معادل با ۸۱۵ میلادی) در شهر کوفه درگذشت.

تاریخ تولد جابر بن حیان

در مورد تاریخ دقیق تولد و مرگ و محل تولد وی اختلاف نظر وجود دارد. به گفته برخی وی متولد سال ۱۰۰ هجری شمسی و وفات وی در سال ۱۹۴ هجری شمسی بوده است. برخی نیز او را متولد سال ۱۰۳ هجری شمسی دانسته و وفات وی را در سال ۲۰۰ هجری شمسی ذکر کرده اند.با این حال دانشنامهٔ بریتانیکا وی را متولد سال ۷۲۱ میلادی و وفات وی را در سال ۸۱۵ میلادی (نزدیک به هزار و دویست سال پیش) ثبت کرده است.

علم جابر بن حیان در شیمی

جابربن حیان نخستین شیمیدان ایرانی است. وی اولین کسی است که به علم شیمی شهرت و آوازه بخشید و احتمالا نخستین مسلمانی است که شایستگی کسب عنوان شیمیدان را دارد.

عقیده جابر بن حیان در دربارهٔ اکسیر

عقیده جابر این بود همچنان که طبیعت می تواند اشیاء را به یکدیگر تبدیل کند، مانند تبدیل خاک و آب به گیاه و تبدیل گیاه به موم و عسل به وسیله زنبور عسل و تبدیل قلع به نقره در زیر زمین و … کیمیاگر نیز می تواند با تقلید از طبیعت و استفاده از تجربه ها و آزمایشها همان کار طبیعت را در مدت زمانی کوتاهتر انجام دهد. اما کیمیاگر برای اینکه بتواند یک شیء را به شیء دیگر تبدیل کند، به وسیله ای نیازمند است که اصطلاحاً آن را اکسیر می نامند. اکسیر در علم کیمیا، به منزله دارو در علم پزشکی است. جابر اکسیر را که از آن در کارهای کیمیایی خود استفاده می کرد، از انواع موجودات سه گانه (فلزات، حیوانات و گیاهان) به دست می آورد. او خود، در این زمینه می گوید: هفت نوع اکسیر وجود دارد:

• اکسیر فلزی: اکسیر بدست آمده از فلزات
• اکسیر حیوانی: اکسیر بدست آمده از حیوانات
• اکسیر گیاهی: اکسیر بدست آمده از گیاهان
• اکسیر حیوانی - گیاهی: اکسیر بدست آمده از امتزاج مواد حیوانی و گیاهی
• اکسیر فلزی - گیاهی: اکسیر بدست آمده از امتزاج مواد فلزی و گیاهی
• اکسیر فلزی - حیوانی: اکسیر بدست آمده از امتزاج مواد فلزی و حیوانی
• اکسیر فلزی - حیوانی - گیاهی: اکسیر بدست آمده از امتزاج مواد فلزی و گیاهی و حیوانی

عقیده جابر بن حیان دربارهٔ فلزات

جابر هفت فلز: طلا، نقره، مس، آهن، سرب، جیوه و قلع را «فلزات اصلی» می دانست. این فلزات به تعبیر جابر اساس صنعت کیمیا را تشکیل می دهند. به عبارت دیگر قوانین علم کیمیا بر این هفت فلز استوار است. با این حال، خود این کانی ها از ترکیب دو کانی اساسی، یعنی گوگرد و جیوه به وجود می آیند که به نسبتهای مختلف، در دل زمین، باهم ترکیب می شوند؛ بنابراین، تفاوت میان فلزات هفتگانه تنها یک تفاوت عرضی وجود دارد نه جوهری که محصول تفاوت نسبت ترکیب گوگرد و جیوه در آن است. اما طبیعت هر یک از گوگرد و جیوه تابع دو عامل زمینی و زمانی است. به عبارت دیگر، تفاوت خاک زمینی که این دو کانی در آن به وجود می آیند و همچنین تفاوت وضعیت کواکب به هنگام پیدایش آن ها موجب می شود که طبیعت گوگرد یا جیوه تفاوت پیدا کند.

تعریف جابر بن حیان از بعضی فلزات

• قلع

دارای چهار طبع است. ظاهر آن، سرد و تر و نرم و باطنش گرم و خشک و سخت … پس هرگاه صفات ظاهر قلع به درون آن برده شود و صفات باطنی آن به بیرون آورده شود، ظاهرش خشک و در نتیجه قلع به آهن تبدیل می شود.

• آهن

از چهار طبع پدید آمده است که از میان آنها، دو طبع، یعنی حرارت و خشکی شدید به ظاهر آن اختصاص دارد و دو طبع دیگر یعنی برودت و رطوبت به باطن آن. ظاهر آن، سخت و باطن آن نرم است. ظاهر هیچ جسمی به سختی ظاهر آن نیست. همچنین نرمی باطن آن به اندازه سختی ظاهرش است. از میان فلزات جیوه مانند آهن است. زیرا ظاهر آن آهن و باطن آن جیوه است.

• طلا

ظاهر آن گرم و تر و باطنش سرد و خشک است. پس جمیع اجسام (فلزات) را به این طبع برگردان. چون طبعی معتدل است.

• زهره (مس)

گرم و خشک است ولی خشکی آن از خشکی آهن کمتر است زیرا طبع اصلی مس، همچون طلا، گرم و تر بوده است اما درآمدن خشکی بر آن، آن را فاسد کرده است؛ لذا با از میان بردن خشکی، مس به طبع اولیه خود برمی گردد.

• جیوه

طبع ظاهری آن سرد و تر و نرم و طبع باطنی اش گرم و خشک و سخت است؛ بنابراین ظاهر آن، همان جیوه و باطنش آهن است. برای آن که جیوه را به اصل آن یعنی طلا برگردانی، ابتدا باید آن را به نقره تبدیل کنی.

• نقره

اصل نخست آن، طلا است ولی با غلبه طبایع برودت و یبوست، طلا به درون منتقل شده است و در نتیجه ظاهر فلز، نقره و باطن آن طلا گردیده است؛ بنابراین اگر بخواهی آن را به اصلش یعنی طلا برگردانی، برودت آن را به درون انتقال ده، حرارت آن آشکار می شود. سپس خشکی آن را به درون منتقل کن، در نتیجه، رطوبت آشکار و نقره تبدیل به طلا می شود.

آثار جابر بن حیان

آثاری که در زیر ذکر می کنیم، برخی از آثاری است که از این دانشمند بزرگ به جا مانده است. اما کسانی که درباره ی جابر بن حیان تحقیقات وسیعی انجام داده اند، تعداد آثار وی را بسیار بیشتر از این تعداد می دانند.

• الزیبق
• نارالحجر
• خواص اکسیر الذهب
• الریاض
• اسرارالکیمیا
• علم الهمیه
• اصول الکیمیا
• الخمیس
• السموم
• الرحمه
• تصیحات کتب افلاطون
• الخمائر
• النور
• رساله الایضاح
• التجرید
• اسطقس ثالث
• الواحد الکبیر
• الشعیر
• الواحد الصغیر
• کتاب السبعین
• کتاب المیزان

دستاوردهای جابر بن حیان

نوآوری انواع گوناگونی از وسایل آزمایشگاهی، از جمله انبیق به اسم او ثبت شده است. کشف مواد شیمیایی متعددی همچون هیدرو کلریک اسید، نیتریک اسید، تیزاب (مخلوطی از دو اسید یاد شده که از جمله اندک موادی است که طلا را در خود حل می کند)، سیتریک اسید (جوهر لیمو) و استیک اسید (جوهر سرکه)، همچنین معرفی فرایندهای تبلور و تقطیر که هر دو سنگ بنای شیمی امروزی به شمار می آیند، از جمله یافته های اوست. او همچنین یافته های دیگری دربارهٔ روش های استخراج و خالص سازی طلا، جلوگیری از زنگ زدن آهن، حکاکی روی طلا، رنگرزی و نم ناپذیر کردن پارچه ها و تجزیهٔ مواد شیمیایی ارائه داد. از جمله اختراع های دیگر او، قلم شب نماست یعنی قلمی که جوهر آن در تاریکی نیز نور می دهد. (احتمالاً با استفاده از خاصیت فسفرسانس این اختراع را انجام داده است) در آخر، بذر دسته بندی امروزی عنصرها به فلز و نافلز را می توان در دست نوشته های وی یافت.

درگذشت جابر بن حیان

این فیلسوف برجسته ی ایرانی سرانجام در سال ۱۹۴ هجری شمسی، برابر با سال ۸۱۵ میلادی و در سن ۹۴ سالگی، در شهر کوفه دار فانی را وداع گفت.

زندگینامه محمد بن موسی خوارزمی دانشمند ایرانی