به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،خونریزی غیر طبیعی در خانم ها ممکن است در هر سنی رخ دهد بدون اینکه دلیل خاص و یا اینکه سابقه قبلی داشته باشد. اما در مواردی که خانم ها دچار خونریزی غیر طبیعی می شوند باید هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنند تا مورد بررسی قرار گیرد.
خونریزی رحمی، بسیار شدید و غیر عادی است که ممکن است در هر زمانی در فاصله بین قاعدگی ها و یا در طول قاعدگی رخ دهد.
در صورتی که خونریزی در فواصل بین قاعدگی باشد و به صورت شدید و حتی بیش از ۷ روز بطول بیانجامد، خونریزی شدید محسوب شده که به آن منوراژی گفته می شود.
علت خونریزی رحمی
- خیلی از موارد وجود دارد که باعث خونریزی شدید و غیر طبیعی رحم می شود که بارداری یکی از علت های رایج آن است.
- سرطان رحم، عفونت دهانه رحم و مشکل در تیروئید می تواند علت خونریزی غیر طبیعی رحم باشد.
- وجود تومورهای کوچک یا بزرگ، فیبروئیدها و پولیپ ها در رحم می تواند باعث خونریزی شدید شوند.
- خونریزی غیر طبیعی به دلیل بر هم خوردن تعادل هورمون ها در نوجوانان و زنان در دوران یائسگی بوجود می آید.
- ممکن است خونریزی غیر طبیعی رحم به علت عدم تعادل هورمون ها باشد. خونریزی به دلیل اختلال در هورمون ها خونریزی رحمی ناکارآمد یا DUB گفته می شود.
نکته قابل توجه اینکه این مشکل ممکن است در هر سنی رخ بدهد و این موارد تنها چند مورد از علل خونریزی غیر طبیعی رحم است. اما باید گفت سن یکی از فاکتورهایی است که در خونریزی غیر طبیعی رحم دخیل است.
خونریزی غیرطبیعی رحم چگونه درمان می شود؟
درمان خونریزی غیرطبیعی به علت زمینه ای بستگی دارد؛ اگر بیماری مزمنی داشته باشید، درمان آن می تواند برای برطرف شدن خونریزی غیرطبیعی کمک کننده باشد.
نوع درمان همچنین ممکن است به تصمیم شما درباره این که می خواهید بچه دار شوید یا خیر، بستگی داشته باشد. درصورت دریافت برخی درمان ها بارداری خطرناک است و ممکن است حتی غیرممکن باشد. اگر نزدیک به یائسگی باشید، پزشک ممکن است از شما بخواهد صبر کنید تا شاید علائمتان خودبخود بهبود یابند.
داروها عموما خط اول درمان هستند؛ داروهای تجویزی رایج شامل:
- ضدالتهاب های غیراستروئیدی یا NSAID ها: اگر از داروهای ضدالتهابی نظیر ایبوبروفن و ناپروکسن چند روز پیش از آغاز پریود مصرف کنید، ممکن است شدت خونریزی کاهش یابد.
- هورمون ها: داروهای پیشگیری از بارداری و سایر درمان های هورمونی به منظم شدن سیکل قاعدگی و کاهش شدت خونریزی کمک می کنند.
- آگونیست های هورومون آزادکننده ی گنادوتروپین: این داروها مانع از ترشح برخی هورمون های خاص می شوند. برای کوچک شدن فیبروئید ممکن است تجویز شوند اما عموما به تنهایی تجویز نمی شوند.
- IUD: در برخی زنان IUD مانع از ترشح هورمون پروژستین می شود که از خونریزی های شدید پیشگیری می کند. بسیاری از زنانی که IUD دارند، به کل پریود نمی شوند.
در برخی موارد ممکن است نیاز به درمان جراحی باشد:
- اندومتریال ابلیشن: طی این روش از سرما، حرارت، الکتریسیته و یا لیزر استفاده می شود تا بافت پوشاننده ی رحم تخریب شود. پس از این دیگر پریود نمی شوید اما امکان بارداری هم وجود ندارد. درصورت انجام لازم است تا زمان یائسگی قرص پیشگیری مصرف کنید.
- میومکتومی یا آمبولیزیشن شریان رحمی: در صورتی که فیبروم داشته باشید، پزشک ممکن است آن ها را خارج کند یا عروق تغذیه کننده شان را قطع کند.
- هیسترکتومی: طی این عمل رحم به طور کامل برداشته می شود. در صورتی که فیبروم بسیار بزرگ باشد و یا مبتلا به سرطان رحم یا اندومتر باشید، پزشک ممکن است این روش را پیشنهاد کند. با این حال این جراحی زمانی صورت می گیرد که سایر درمان ها موفقیت آمیز نبوده اند.
آیا خونریزی رحمی عوارض خاصی به جا می گذارد؟
خونریزی رحمی به ندرت عارضه ی خاصی ایجاد می کند؛ معمولا یک ناهنجاری گذراست و به محض تنظیم شدن هورمون های جنسی، برطرف می شود. با این حال کم خونی یکی از عوارضی است که ممکن است به دنبال خونریزی طول کشیده رخ دهد. در این صورت پزشک احتمالا برای شما مکمل هایی تجویز می کند تا کم خونی درمان شود. درموارد خیلی نادر ممکن است خونریزی آنقدر شدید باشد که نیاز به بستری و دریافت خون داشته باشد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت داشتن هر یک از موارد زیر در همراهی با خونریزی رحم بهتر است پزشک خود را ملاقات کنید:
- سرگیجه
- از حال رفتن
- ضعف
- فشار خون بالا
- افزایش تعداد ضربان قلب
- رنگ پریدگی پوست
- درد
- دفع لخته های بزرگ خون
- تعویض پد هر یک ساعت یک بار
