به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بهداشت نیوز، آذردخت داوری درباره جیغ زدن کودکان در خواب با بیان اینکه ممکن است این حالت به دلیل ابتلا کودک به اختلال وحشت شبانه یا به دلیل دیدن کابوس های شبانه رخ دهد، اظهار کرد: اختلال وحشت شبانه به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم اعصاب مرکزی در کودک است که معمولا به این علت رخ می دهد که سیستم عصبی مرکزی کودک در حال تکامل است.
وی با تاکید براینکه متخصصان درصد بالایی از ابتلا به اختلال وحشت شبانه را ارثی می دانند، ادامه داد: انواع اختلال خواب کودکان در سنین ۳ تا ۱۲ سالگی رخ می دهد.
این روانشناس بالینی عنوان کرد: کودکی که به علت اختلال وحشت شبانه در خواب جیغ می زند معولا صاف و با چشمان باز در رختخواب خود نشسته و فریاد می زند، اما باید توجه داشت که باز بودن چشمان وی به معنای بیدار بودن او نیست و معمولا این حالت چند دقیقه ای طول می کشد.
وی با بیان اینکه اختلال وحشت شبانه در سنین ۳ تا ۶سالگی با اوج می رسد، گفت: معمولا کودکان مبتلا به این اختلال پس از بیداری، جیغ زدن خود را به یاد نمی آورد زیرا این اختلال مربوط به اختلال در چرخه خواب کودک است.
داوری با اشاره به جیغ زدن کودکان در خواب به علت دیدن کابوس گفت: دیدن کابوس معمولا از سن ۳ سالگی شروع شده و در سنین ۴ تا ۶ سالگی به اوج خود می رسد.
این روانشناس مهم ترین علل دیدن کابوس توسط کودک را بی توجهی والدین به کودک، محیط اضطراب آور و ناآرام، دیدن برنامه های خشن و ترسناک توسط کودک یا شنیدن داستان های ترسناک عنوان کرد و گفت: ما نمی توانیم مانع از کابوس دیدن کودک شویم اما می توانیم فضایی آرام ایجاد کنیم که او با آرامش به خواب برود زیرا کابوس های شبانه به علت احساس ناامنی، ترس و اضطراب رخ می دهد.
وی درخصوص اقداماتی که باعث کاهش جیغ زدن کودک در خواب شود، اظهار کرد: خواباندن و بیدار کردن کودکان مبتلا به وحشت شبانه در ساعات منظم ، شنیدن کابوس های شبانه کودک به نحوی که آن را باور کنیم و نادیده نگیریم اما بزرگ هم نکنیم در کاهش جیغ زدن کودک در خواب بسیار مهم است، همچنین اگر کودک همیشه یک کابوس را دید و تعریف کرد حتما باید به روانشناس مراجعه شود.
داوری با تاکید براینکه اگر کودک در اتاق دیگری خوابیده حتما باید والدین به اتاق او رفته و او را آرام کنند تا وی به اتاق پدر و مادر عادت نکند، عنوان کرد: باید والدین توجه داشته باشند که اگر کودک مبتلا به وحشت شبانه است نباید او را در آغوش بگیرند زیرا احتمالا کودک ولو با داشتن چشمان باز هنوز از خواب بیدار نشده و در آغوش گرفتن او می تواند احساس بد وی را تشدید کند، اما اگر کودک کابوس دیده است و از خواب بیدار شده باید او را در آغوش گرفته و دلداری دهید.
وی با تاکید براینکه کودکان مبتلا به اختلال وحشت شبانه ممکن است شب ها در خواب راه بروند از والدین خواست محیطی امن برای وی ایجاد کنند و افزود: خستگی در طول روز نیز می تواند باعث خواب عمیق کودک و در نتیجه تشدید وحشت شبانه شوند، لذا باید کودکان در طول روز استراحت کافی داشته باشند تا درزمان خواب آرامش بیشتری داشته و کمتر در خواب جیغ بزنند.
این روانشناس بالینی آرام بودن فضای خانواده، استحمام کودک پیش از خواب، گذاشتن عروسک و وسایل مورد علاقه کودک در رختخواب وی، خواندن داستان های شبانه آرامش بخش و پرهیز از پرخوری کودک در زمان شام را از مواردی خواند که به کاهش جیغ زدن کودک در خواب می انجامد.
وی با یادآوری اینکه تغذیه ناسالم، کمبود آهن و ویتامین ها و مواد معدنی در بی خوابی تاثیرگذار هستند، اضافه کرد: کودکانی که دچار اختلال خواب هستند باید از نظر میزان آهن و ویتامین ها مورد بررسی قرار گیرند، همچنین باید از به کار بردن رنگ های تند و محرک مانند قرمز در اتاق خواب و وسایل این کودکان خودداری کرده و به جای آن از رنگ های آرامش بخش مانند سبز و آبی استفاده کرد.
داوری خاطرنشان کرد: کودکانی که مبتلا به اختلال وحشت شبانه بوده و به همین علت در خواب جیغ می زنند معمولا بعد از رسیدن به سن بلوغ و تکامل سیستم اعصاب مرکزی مشکل شان برطرف می شود.
