فرهنگ بولیوی به شدت تحت تأثیر آیمارا، کواچها و همچنین فرهنگ های مردمی آمریکای لاتین به عنوان یک قانون کل قرار گرفته است. ۵۵ درصد مردم بولیوی از تبار سرخ پوست، ۳۰ درصد مستیزو (دورگه سرخ پوست و سفیدپوست) و ۱۵ درصد سفیدپوست هستند. بولیوی یک کشور در حال توسعه به حساب می آید و شاخص توسعه انسانی آن در حد متوسط است. میزان فقر در بولیوی ۵۳ درصد ذکر شده است. پیش از استعمار اروپاییان منطقه کنونی بولیوی بخشی از امپراتوری سرخ پوستان اینکا بود. امپراتوری اسپانیا در سده شانزدهم این منطقه را تسخیر کرد و در خلال دوران استعماری اسپانیا، این سرزمین «پروی علیا» نام داشت و جزو قلمروی نایب السلطنه پرو به شمار می آمد، قلمرویی که بیشتر مستعمرات اسپانیا در آمریکای جنوبی را در بر می گرفت. پس از اعلام استقلال این منطقه در سال ۱۸۰۹، این منطقه با ۱۶ سال جنگ روبه رو شد و این جنگ ها در ۶ اوت ۱۸۲۵ به تشکیل جمهوری بولیوی انجامید که از نام سیمون بولیوار، رهبر انقلابی گرفته شده است.
فستیوال ماچو تینکو
فستيوال هاي عجيب و غريب در دنيا کم نيست اما شايد فستيوال "ماچو تينکو" در بوليوي يکي از عجيب ترين ها باشد. در دهکده "ماچا" در منطقه کوهستاني "آند" بوليوي هر ساله آييني توسط بوميان سرخپوست برگزار مي شود که چيزي کم از دعوا و زد و خورد خياباني ندارد اما هزاران نفر را به اين منطقه مي کشاند. سرخپوستان "اينکا" در اين مراسم با لباس رنگارنگ محلي دو به دو در مقابل هم قرار مي گيرند و با سلاح مشت و لگد به يکديگر حمله مي کنند. اين جنگ که معمولا تا خونريزي و بعضا دعواي گروهي پيش مي رود به باور بوميان باعث مي شود الهه "چاپاماما" محصول آنها را پر برکت کند. با وجودي که سال هاست کليساي محلي و مقامات دولتي تلاش مي کنند اين مراسم را ممنوع کنند اما فشار بوميان سرخپوست باعث شده تلاش انها به نتيجه نرسد. پليس محلي امسال با 30 مامور ويژه مجهز به باتوم و گاز اشک آور اجازه برگزاري اين فستيوال را صادر کرد.
فستیوال جمجمه ها
شهروندان بولیویایی طی مراسمی عجیب و غریب برای تقاضای سلامتی، پول، عشق و دیگر آرزوهای دست یافتنی و دست نیافتنی بشر جمجمه عزیزان از دست رفته خود یا جمجمه مردگان ناشناخته را به کلیسای قبرستان لاپاز می برند، تا مراسمی سالانه را برگزار کنند. کلیسای کاتولیک این فستیوال جمجمه ها را به عنوان عملی مذهبی قبول ندارد اما مانع از برگزاری آن نمی شود. این مراسم یک هفته پس از روز مرگ برگزار می شود و ترکیبی از اعتقادات کاتولیکی و بومی است. جمجمه ها در این مراسم درون جعبه های چوبی یا شیشه ای به کلیسا برده می شوند درحالی که تاجی از انواع گل ها و گیاهان برسر آنها قرار گرفته است. برخی از جمجمه ها عینک های آفتابی به چشم دارند و تعدادی از آنها نیز سیگار به دهان دارند.
فستیوال کشیدن موی زنان
فرهنگ بوليوي اثرات زيادي در دين، موسيقي و پوشش مردم آيمارا و اينکا گذاشته است. معروف ترين جشن اين کشور «ال کارناوال دي اورو» است؛ سرگرمي ها شامل فوتبال است که يک ورزش ملي است و فوتبال گل کوچک که کودکان و بزرگ ترها در خيابانها بازي مي کنند. يکي از جشنواره هاي عجيب جهان هر ساله در کشور بوليوي برگزار مي شود؛ در اين جشنواره که عنوان ورزشي را هم با خود يدک مي کشد زنان بايد با استفاده از موهايشان همديگر را به اين طرف و آن طرف بکشند! يک شرکت کننده با کشيدن موي ديگري او را جابه جا کند و ديگري بايد در برابر اين کشيدن مقاومت کند و کمتر از جايش تکان بخورد!
فستیوال مادر زمین
در فستیوال ” مادر زمین “، شرکت کنندگان از الهه زمین و باروری قدردانی کرده و در آنجا هدایایی که “سولو ” شناخته می شود به سیاره تقدیم می کنند. بومی های محلی بر این باورند که الله زمین در ماه اگوست دهان خود را برای دریافت هدایا باز کرده و به همین دلیل آن ها هدایای مختلفی از حیوانات زنده گرفته تا جنین گوسفند و همچنین برگ های کاکائو و شیرینی را تقدیم آن می کنند. همچنین در این فستیوال کارهای عجیبی انجام می دهند که ممکن است، انسان هم برای این مراسم قربانی کنند.
فستیوال ltu
اورورو کارناوال یک جشنواره مذهبی است که قدمت آن بیش از 200 سال است که در اورورو، بولیوی برگزار می شود. این یکی از شاهکارهای یونسکو در میراث شفاهی و نامشهود بشریت است. در ابتدا یک جشنواره بومی بود. این جشن بعداً به منظور ادغام یک آیین مسیحی در اطراف باکره تغییر یافت. رقص سنتی Llama یا Diablada به رقص پیشرو سنتی این جشنواره تبدیل شد. در طول جشنواره، بیش از 48 گروه از رقصندگان محلی که در 18 رقص مختلف مردمی متخصص هستند، هر شنبه کارناوال در یک رژه سنتی، زیارتگاه حرم تونل را انجام می دهند. مراسم بومی Itu در قرن هفدهم میلادی توسط اسپانیایی ها ممنوع شد. با این حال، اروو در هفته اول هرماه فوریه، به صورت یک آیین کاتولیک در مورد شمع ها، به تماشای این جشنواره ادامه داد. این مراسم چهل روز قبل از عید پاک آغاز می شود.
سخن آخر
فرهنگ بولیوی اثرات زیادی در دین، موسیقی و پوشش مردم آیمارا و اینکا گذاشته است. بولیوی یکی از توسعه نیافته ترین کشورهای آمریکای جنوبی است. حدود دو سوم مردم که اکثراً کشاورز هستند، در فقر زندگی می کنند.
آشنایی با آداب و رسوم کشور بولیوی
