صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن
زان پیشتر که عالم فانی شود خراب
ما را ز جام باده گلگون خراب کن
خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن
روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند
زنهار کاسه سر ما پرشراب کن
ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما به جام باده صافی خطاب کن
کار صواب باده پرستیست حافظا
برخیز و عزم جزم به کار صواب کن
تعبیر غزل شماره 396 حافظ:
مادیات و مال دنیا به هیچکس وفا نکرده و برای کسی باقی نخواهد ماند. در زندگی به مادیات دلبسته و مغرور نشوید زیرا سرانجام باید پا روی دلبستگی خود گذاشته و پول و ثروت را در دنیای فانی رها کنید و به دیار باقی بشتابید.
سعی کنید دست به خیر داشته و در انجام کارهای خوب و شایسته از دیگران پیشی بگیرید، به عبادت پروردگار مشغول باشید و نیت دل را خالص کنید که خداوند همیشه یار و یاور شما خواهد بود.
2 سال پیش