حساسیت پوست به نور های معمولی چیست؟

این وضعیت گاهی اوقات از همان بدو تولد هم وجود دارد و در بعضی مواقع در سنین بالاتر ایجاد می شود.مواد مختلفی ممکن است باعث حساسیت پوست به نور شوند که این مواد عبارتند از: مصرف داروهایی مثل آنتی بیوتیک تتراسایکلین، داروهای ادرار آور(دیورتیک) و قرص های بارداری.حساسیت پوست به نور ممکن است همچنین بر اثر استفاده از بعضی مواد آرایشی هم ایجاد شود.این وضعیت گاهی اوقات در بیماران مبتلا به لوپوس اریتوماتوز سیستمیک که یک بیماری خودایمنی می باشد و بدن اشتباها به بافتهای خودش صدمه می زند نیز دیده می شود.گاهی اوقات هیچ علت آشکاری برای بروز این حساسیت وجود ندارد.در چنین مواردی به آن، اصطلاحا حساسیت به نور اولیه گفته می شود.واکنش حساسیت به نور، در قسمت هایی از پوست که در معرض نور خورشید هستند مثل دست ها و پاها ایجاد می شود.این وضعیت معمولا با فاصله کوتاهی بعد از مواجه با نور خورشید بروز می کند اما در برخی موارد ممکن است 24 تا 48 ساعت بعد از این واکنش ایجاد شود

علایم حساسیت به نور عبارتند از :

• بثورات پوستی قرمز رنگ و اغلب دردناک
• تاول های کوچک و خارش دار
• پوسته پوسته شدن پوست
• در مرحله بعد ممکن است ناخن ها از بستر خود جدا شوند . در موارد نادری ، افرادی که دچار حساسیت شدید به نور خورشید هستند ، روزها فادر به بیرون رفتن از خانه و در معرض نور خورشید قرار گرفتن نیستند .

پیشگیری

برای پیشگیری از ابتلا به فتودرماتیت، عدم حضور در برابر نور شدید آفتاب (از ساعت ۱۱ صبح تا ۳ بعدازظهر)، پوشیدن پیراهن آستین بلند و شلوار بلند و کلاه لبه پهن حتی در هوای ابری، اجتناب از داروها و مواد شیمیایی برانگیزاننده بیماری، استفاده از فرآورده های ضد آفتاب با SPF حداقل ۳۰ ضرورت دارد.

درمان حساسیت به نور خورشید

درمان های مرسوم

پس از آنکه پزشک با استفاده از «تست نور»، بیماری را تشخیص داد به درمان آن می پردازند.نخستین گام، حذف مواد شیمیایی عامل حساسیت و عدم مواجه با نور آفتاب است. قرار دادن کمپرس مرطوب و سرد، مالیدن کورتون موضعی و خوردن داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن یا دیکلوفناک) به وسیله پزشک توصیه می شود. در موارد شدید باید از یک دوره کوتاه مدت کورتون سیستمیک استفاده شود. پزشک معالج، در صورت لزوم، مسکن تجویز خواهد نمود.

درمان تغذیه ای

مصرف اسیدهای چرب امگا-۳ موجود در ماهی های چرب و دانه کتان؛ مصرف پروتئین ها (به ویژه در افرادی که در اثر سوءتغذیه پروتئین دچار فتودرماتیت شده اند)؛ مصرف ویتامین C، E، D، B3؛ مصرف چای سبز و آنتی اکسیدان ها می تواند به درمان فتودرماتیت کمک کند.

گیاه درمانی غربی

کالندولا و آلوئه ورا در مصرف خارجی در درمان فتودرماتیت مؤثر هستند.

مسمومیت نور چیست؟

مسمومیت نور (phototoxicity) نوعی اختلال حساسیت به نور است که در ارتباط با مصرف موضعی یا سیستمیک داروها و سایر مواد شیمیایی ایجاد می شود. جذب انرژی به وسیله دارو یا ماده شیمیایی موجب تولید یک عامل حساس کننده بدن به نور می شود که می تواند انرژی خود را به ملکول در حال عبور یا به اکسیژن مولکولی بدهد و درنتیجه، گونه هایی از مواد شیمیایی مخرب بافتی، از جمله ROS ایجاد می شوند. مسمومیت نور نیز مانند فتودرماتیت، غیرایمنی است که در اثر بعضی داروها و مواد شیمیایی مانند آمیودارون، داکاربازین، فلوروکینولون ها، ۵-فلورواوراسیل، فوروسماید، نالیدیکسیک اسید، فنوتیازین ها، پسورالن ها، سولفونامیدها، رتینوییدها، سولفونیل اوره ها، تتراسیکلین ها، تیازیدها و وین بلاستین ایجاد می شود.معمولا بیماری با قرمزی شبیه به آفتاب سوختگی مشخص می شود. طی چند روز، قرمزی تبدیل به پوسته ریزی می شود و ممکن است تورم و تاول نیز پدیدار شوند.مسمومیت نور شایع تر از فتو آلرژی است و مانند فتوآلرژی درمان می شود.