حکومت چه حقی دارد که در پوشش مردم دخالت کند؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فارس، گاهی برخی از دانشجویان یا مخاطبان این سؤال را می پرسند و در توضیح سؤال خود چنین بیان می کنند که نوع پوشش و این که چه بپوشیم و چه نپوشیم یک امر کاملاً سلیقه ای است و به خودمان مربوط است که چه بپوشیم و چه نپوشیم و یا آنچه را می پوشیم چگونه بپوشیم؛ در این حال حکومت چه حقی دارد که در مورد پوشش ما دخالت کند و در مورد این که چه بپوشیم و یا چه نپوشیم نظر بدهد و یا دستورالعمل و قانون تعیین کند.

گاهی برخی مدعی می شوند که چیزی اهانت آمیزتر و چندش آورتر از این نیست که به کسی بگویند که باید چه بپوشد و چگونه بپوشد. زیرا این مصداق بارزی از دخالت در امور شخصی و تحمیل سلیقه ها با افراد مختلف است. بر این اساس اصلاً قانون گذاری دراین باره غلط و نادرست است و اصلاً نوبت به این نمی رسد که بگوییم قانون خوبی در این زمینه وضع شده است یا خیر، چون نفس قانون گذاری دراین باره غلط و نادرست است.

آیا در جامعه جهانی، فقط به نوع پوشش اعتراض می شود؟

پیش از ورود به این بحث و تبیین آنکه تا چه میزان می توان با این نظر ارائه شده همراهی کرد، باید توجه داشت که در سال های اخیر در عرصهٔ فکری جهانی فقط در مورد پوشش نیست که چنین ادعاهایی مطرح می شود. از نظر عده ای بسیاری دیگر از مقولات زندگی انسان به همین نحو سلیقه ای است و نباید هیچ کس غیر از خود فرد در آن دخالت کند. برخی خانواده، دین، مذهب و عقاید مذهبی، سقط جنین و بسیاری دیگر از امور را با همین منطق امری کاملاً شخصی معرفی می کنند و مدعی هستند که این مسائل باید از حیطهٔ قانون گذاری خارج شود و به دست افراد سپرده شود تا هر طور که می خواهند در آن رفتار کنند و هر چه می خواهند برگزینند. یعنی هر فردی هر طور که خواست خانواده تشکیل دهد (یا ندهد) و ملاک آن فقط رضایت فردی باشد. توجیه هم جنس بازی و یا انواع و اقسام دیگری از روابط جنسی خارج از خانواده نیز بر همین اساس و با همین مبنا صورت می گیرد.

درباره دین و مذهب و عقاید نیز چنین است. برخی تصور می کنند که این مطالب اموری کاملاً شخصی است و دیگران از جمله حکومت نباید در آن هیچ دخالتی داشته باشند. همین مسئله در مورد سقط جنین به صورت پررنگی در بسیاری از جوامع مطرح می شود. مدعیان سلیقه ای بودن سقط جنین و این که سقط جنین حق فردی (در اینجا زن باردار) است، چنین بیان می دارند که هر فردی حق دارد برای خودش تصمیم بگیرد و یک زن باردار هم چنین حقی را دارد و نباید او را از حق تصمیم گیری برای جسم خودش محروم کرد.

آیا اموری همچون حجاب، پوشش و خانواده؛ موضوعات سلیقه ای و شخصی است؟

اما اگر قدری دقت کنیم مشخص می شود که همهٔ این سخنان مبتنی بر این ادعاست که پوشش، خانواده، دین، مذهب، عقیده، سقط جنین و یا ... اموری سلیقه ای هستند و به دیگران مربوط نیستند. درحالی که این مقدمه تا حد زیادی قابل مناقشه است. اگر امری کاملاً سلیقه ای باشد و به دیگران مربوط نباشد، طبیعتاً می توان پذیرفت که دیگران هم در آن دخالت داده نشوند. اما آیا این امور کاملاً سلیقه ای هستند؟

مشخص است که نمی توان نقش سلیقه را در پوشش و تشکیل خانواده و برخی دیگر از امور کاملاً نفی کرد. خصوصاً در مورد مسئله پوشش می توان مدعی شده بخشی از آن حتماً سلیقه ای است. اما آیا پوشش کاملاً سلیقه ای است؟ آیا سقط جنین یک انتخاب کاملاً شخصی و غیر مرتبط با دیگران است؟ آیا عقاید مذهبی افراد هیچ اثری بر دیگران ندارد؟ آیا دین یک امر کاملاً سلیقه ای است؟ مشخص است که هر چقدر بتوانیم در این امور بر جنبه های سلیقه ای آن ها تأکید کنید، اما نمی توانیم جنبهٔ اثرگذاری آن بر دیگران را کاملاً منکر شویم. این بحث را می توان در مورد دین و سقط جنین و ... به صورت تفصیلی ادامه داد، اما بحث ما در اینجا مرتبط با پوشش است.

ازاین رو اجازه دهید که بحث را در مورد پوشش ادامه دهیم هر چند منطق بحث تقریباً در مورد همهٔ این مسائل و دیگر مسائلی ازاین دست یکسان است. در عین این که پوشش جنبه هایی سلیقه ای دارد، اما مسئله پوشش و ربط آن به دیگران را می توان با توجه به مسئله دیگری که معمولاً کمتر از آن صحبت می شود اما وجود جدی دارد، مورد توجه قرار داد.

آیا پوشش در ایجاد و مدیریت شهوات نقشی ایفا می کند؟

پاسخ به این سوال مثبت است، نقش پوشش در ایجاد و مدیریت شهوات، نقشی جدی است. البته معمولاً چنین دیده ام که وقتی چنین مطلبی مطرح می شود افرادی با ژست فکورانه گرفتن، مدعی می شوند که اگر کسی با پوشش دیگران دچار شهوت می شود و یا در مدیریت شهواتش تغییری حاصل می شود بیمار است و بیماری ذهنی و فکری او را نباید ملاک و معیار قانون گذاری برای دیگران قرارداد. این ادعا البته دقیق و درست نیست؛ معمول بلکه قریب به اتفاق انسان های عادی و سالم چنین هستند. یعنی نوع و شکل پوشش دیگران در شهوات و مدیریت شهوات آن ها اثر دارد. هزینه های فراوانی که در عرصهٔ تبلیغات شهوانی صرف می شود و اقدامات فراوانی که در دنیا در این زمینه صورت می گیرد شاهد صدق این ادعاست.

انسان عادی از پوشش دیگران اثر می پذیرد؛ انکار این امر فقط دروغ گفتن به خودمان است. اگر کسی از پوشش دیگران هر چه باشد و هر نوعی که باشد هیچ اثری نمی پذیرد باید گفت که عادی نیست، اگر نگوییم که با نوعی بیماری مواجه هستیم.

از سوی دیگر این ادعا که اثرپذیری از نوع پوشش دیگران با مرور زمان از میان می رود و محو می شود ادعایی نادرست است. وجود صنعت های مبتنی بر شهوت که غالباً بر نوعی از پوشش مبتنی هستند باطل بودن این امر را نشان می دهد. یعنی رها سازی پوشش به انتخاب های فردی و یا جریان های تبلیغاتی و مالی سازندهٔ مدهای پوشش، باعث از بین رفتن اثر پوشش در شهوات و مدیریت شهوات نمی شود. فقط شکل آن را تغییر می دهد. شهوت یک امر واقعی است. در وجود انسان هاست و از بین بردن آن به این سادگی نیست، و شاید بتوان گفت که درست هم نیست. مهم این است که آن را مدیریت کنیم نه این که آن را از بین ببریم.

نتیجه گیری:

پس پوشش هم جنبه های سلیقه ای دارد و هم جنبه های عمومی و واقعی؛ در این چنین مواردی است که می توان گفت این استدلال که حکومت یا جامعه نباید ورود کند غلط است. حکومت و جامعه می تواند در این موارد ورود کند و باید ورود کند. البته در این عرصه ها که هم جنبه هایی سلیقه ای و هم جنبه های واقعی و عمومی دارند، مهم است که قانون گذاری و ورود جامعه به صورت باشد که جنبه های سلیقه ای و فردی نادیده گرفته نشود و جنبه های عمومی باعث نشود که هیچ جایی برای سلیقه انتخاب افراد باقی نماند.

از سوی دیگر باید دقت کرد که این ادعا که چون پوشش امری سلیقه ای است کسی در آن دخالت نکند و به انتخاب خود افراد واگذار شود در عمل نیز درست نیست. یعنی در عمل حتی این که گفته می شود کسی دخالت نکند یک فریب است. مد سازها و آن ها که از پوشش مردم پول درمی آورند کاملاً در این عرصه دخالت دارند و فرد خیال می کند که خودش انتخًاب می کند که چه بپوشد. درحالی که غالباً او را به این سمت وسو سوق می دهند.

سند دیگری از خلاف گویی خانواده مرحومه امینی +سند