به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از ورزش سه، هنوز هم مرور داستان بایرون مورنو، داور جنجالی دیدار ایتالیا و کره جنوبی و اتفاقاتی که برای او رخ داد، خالی از لطف نیست. داوری که کارش از قضاوت مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی، به حمل 6 کیلو هروئین روی بدن و تحمل 2 سال و نیم زندان کشیده شد.
گاتزتا دلا اسپورت به او لقب "بدترین داور تمام دوران" را داد. هنگامی که کره جنوبی و ایتالیا در جام جهانی 2002 با یکدیگر روبرو شدند، بایرون مورنو اکوادوری اشتباهات بزرگی انجام داد. مسئله غم انگیز این است که بابت این اشتباهات، به او مشکوک شدند. هشت سال بعد مورنو در فرودگاه نیویورک دستگیر می شود. بیش از شش کیلو هروئین به بدنش چسبیده بود. امروز نیز اوضاع به مانند سابق است. بایرون مورنو هنوز گاهی درباره گذشته آشفته اش مصاحبه می کند و مجری یک برنامه تلویزیونی است که تصمیم های اشتباه داوران را تحلیل می کند.
مورنو بیست و چهار ماه را در یک زندان آمریکایی سپری کرد که نیاز به توضیح دارد. او در این باره می گوید: «من بعد از یک عمل گران قیمت برای پسرم بدهکار شده بودم. او ناراحتی قلبی داشت. من ابتدا همه چیز را فروختم، سپس وام گرفتم، اما به پول بیشتری نیاز داشتم.» به این ترتیب او در دام دنیای مواد مخدر گرفتار شد. داستان از این قرار است که او چندین بار به فکر خودکشی افتاده است. او در زندان خود را با اتو کردن لباس نگهبانان و نظافت سلول های دیگران مشغول می کرده است.
در ایتالیا، بایرون مورنو را دلیل حذف کشورشان از جام جهانی 2002 می دانند. دلیل آن نیز بازی با کشور میزبان، کره جنوبی است که گاس هیدینگ شگفت انگیز، تیم فوق العاده ای را تشکیل داده بود. این مرد هلندی تیمی پر از بازیکنان ناشناخته را دور هم جمع کرده بود و کره جنوبی را با ارائه بازی های خوب به دور بعد رساند. او در مرحله یک هشتم نهایی باید با ایتالیا روبرو می شد که تراپاتونی هدایت آن را برعهده داشت. سرمربی ایتالیایی، توفان را قبل از شروع بازی حس کرده بود. ژاپن، دیگر کشور میزبان جام، چند ساعت قبل توسط ترکیه حذف شد و تراپاتونی می ترسید که فیفا تمام تلاش خود را انجام دهد تا حداقل یک کشور میزبان را در مسابقات نگه دارد. او سال ها بعد توضیح داد: «می دانستم اوضاع برای ما بد به نظر می رسد. به دستیارم گفتم: صبر کن ببین بعدش چی میشه.»
تراپاتونی اغلب کلمات را به خاطر می آورد. حتی صحبت های بی طرف ترین تماشاگر را هم به یاد دارد که از تغییر نتیجه آن دیدار در استادیوم دائهون و توسط داور 33 ساله اکوادوری اهل کیتو، متعجب شده بود. با گذشت پنج دقیقه از جریان بازی، کره جنوبی صاحب یک ضربه پنالتی شد که آن را از دست داد. پس از آن مورنو، متهم ردیف اول، در وقت های اضافه، توتی را پس از سرنگونی در محوطه جریمه با کارت زرد دوم اخراج کرد و حالا شوالیه ای که دیگر شوالیه نیست، می تواند راهی رختکن شده و دوش بگیرد. بازی در روزهایی برگزار شد که قانون گل طلایی اجرا می شد. کمی بعد از وقت های اضافه، مورنو گل توماسی را به دلیل آفساید رد کرد که اگر چنین نمی شد، ایتالیا با همین یار کمتر نیز راهی مرحله یک چهارم نهایی می شد.
تراپاتونی، تیمش و کل کشور ایتالیا خشمگین هستند و خشم آنها فقط متوجه یک مرد است، بایرون مورنو. پانوچی مدافع آن زمان ایتالیا گفت: «او فقط به یک دلیل آنجا بود. ایتالیا باید از جام می رفت. مورنو یک راهزن است. فقط به تصاویر نگاه کنید. او خیلی چاق تر از آن بود که داور شود.» آنجلو دی لیویو با هم تیمی خود موافق است و می گوید: «او در تمام بازی غرور عجیبی داشت. او مغرور بود، او علیه ما بود. او فقط با کره ای ها دوست بود. او نمی خواست درباره هیچ کدام از تصمیم هایش توضیح دهد و در پایان بازی حتی از دست دادن با ما خودداری کرد.»
حتی نخست وزیر ایتالیا هم درگیر این موضوع شد و گفت این داور افتضاح بود. اما روزنامه های ایتالیایی از همه خشمگین تر هستند. کوریره دلو اسپورت، عبارت "LADRI" را در صفحه اول خود قرار می دهد، به معنای «دزدها». در ادامه نیز آمده است: «هیچ کشوری در تاریخ جام جهانی تا این حد مورد ظلم قرار نگرفته است». در همین حال، روزنامه گازتا دلو اسپورت، بایرون مورنو را "قاتل" می نامد و می نویسد: «این را فقط می توان به عنوان یک توطئه توصیف کرد.» و این روزنامه نتیجه می گیرد: «مورنو بدترین داور است، تا همیشه.» پس از آن، جریان برای بایرون مورنو در آنجا تغییر کرد. اینکه بازی که باید اوج کارش می شد، به سقوط دوران داوری او تبدیل شد. مورنو نه تنها بازی دیگری را در جام قضاوت نکرد، بلکه با انتقاد صریح بلاتر نیز روبرو شد، یک تحقیر عمومی.
رفتار مورنو مدت کوتاهی پس از این قضاوت مشکوک، نشانه هایی از کسی که روحش آزرده خاطر شده است، نداشت. یک روز پس از بازی، او به طور تحریک آمیزی به مطبوعات ایتالیا اطلاع می دهد که خوب خوابیده است، از قضاوت خود کاملا راضی است و با خیالی آسوده برای تعطیلات راهی میامی می شود. او به مطبوعات اکوادور می گوید که فکر می کند ایتالیایی ها بازنده های بدی هستند. این باعث می شود ایتالیایی ها حتی در رم، بیشتر با او شوخی کنند. یک تولیدکننده توالت ایتالیایی جدیدترین مدل خود را مورنو نامگذاری کرد.
چند ماه پس از جام جهانی، مورنو در دیدار میان تیم های کیتو و گوایاکیل، سیزده دقیقه وقت تلف شده در نظر گرفت. کیتو از وقت های تلف شده نهایت استفاده را برد و توانست عملکردش را جبران کند. مورنو در پایان بازی اعلام کرد که قصد داشته است 6 دقیقه زمان تلف شده اعلام کند و مرتکب یک اشتباه تصادفی شده است. دروغی که کسی آن را باور ندارد. عجیب تر اینکه او در همان زمان، وارد سیاست محلی شهر کیتو شد و از محبوب شدن در شهر خود سود می برد. شعار او: «کارت قرمز برای فساد و ناکارآمدی» بود! اما این بار فیفا ساکت نماند و مورنو بلافاصله برای 20 بازی محروم شد.
در ماه می 2003، در سومین قضاوت خود پس از پایان محرومیت، او دوباره جنجال ساز شد: این بار او سه بازیکن از یک تیم را به دلایل نامشخص از زمین اخراج کرد. فدراسيون اکوادور حالا دیگر از دست بهترین داور خودش خسته شده است. مورنو یک سال پس از جنجال آفرینی در جام جهانی، داوری را کنار می گذارد. لحن آرام او در صحبت کردن، بلافاصله شغل جدیدی را برایش به ارمغان می آورد. نه به عنوان یک سیاستمدار، بلکه او به عنوان مشاور رادیو و تلویزیون مشغول به کار شد. وظیفه او، تجزیه و تحلیل تصمیمات مشکوک داوری با جزئیات زیاد بود.
اما ممکن است اوضاع از این نیز بدتر شود. پرندرگاست و روتلیسبرگر تصمیم عاقلانه ای گرفتند و در بلژیک آفتابی نشدند. اما مورنو تنها چند ماه پس از جام جهانی با لذت فراوان به ایتالیا سفر می کند. «خود را تمسخر کردن» این به لقب جدید او تبدیل می شود. در ژانویه 2003 او در برنامه موزیکال Stupido Hotel آواز می خواند و می رقصید. او نقش فرد شرور را بازی می کند. زیرا به گفته آراگوزینی، تهیه کننده برنامه، «هیچ کس برای آن نقش مناسب تر از او نیست». در همان سال، مورنو در کارناوال سنتو در نزدیکی بولونیا ظاهر شد. او با حضور در بالکن محل اقامتش، این شرایطی را فراهم کرد که در ملاء عام هو شود و به سمت او تخم مرغ پرتاب کنند. او در عین حال و در برنامه های جدی تر، این صحبت هایش را تکرار کرده است که در بازی جنجالی ایتالیا و کره جنوبی، حتی یک اشتباه هم مرتکب نشده و هرکس او را متهم به دریافت رشوه می کند، بهتر است مدرک بیاورد. مورنو به چیزی اهمیتی نمی دهد. تا زمانی که چک اجراهایش آماده باشد، او می تواند از پول استفاده کند.
بزرگترین حماقت! تصاویری از آن وجود دارد. تصاویر مبهم و لرزان توسط دوربین های امنیتی ثبت شده است. آن ها نشان می دهند که چگونه مرد چاقی که هشت سال پیش از آن به توتی کارت قرمز نشان داد و صدها میلیون بیننده را مشغول خود کرده بود، اکنون به طرز مشکوکی از فرودگاهی در اکوادور عبور می کند. این پنجمین سفر او به ایالات متحده در آن سال بود. او به طرز معجزه آسایی پنج چک شخصی خود را پاس کرده بود. مورنو به یک افسر امنیتی که می خواست او را بازرسی کند، می گوید که به تازگی جراحی شکم انجام داده است و نباید هیچ گونه تماس فیزیکی با او ایجاد شود. بایرون مورنو هنوز چهره ای آشنا در اکوادور است. هیچکس نمی تواند شک کند که او در همان لحظه بیش از شش کیلو هروئین روی بدنش گذاشته است. اما تنها چند ساعت بعد مشخص می شود که هروئین ها به تمام بدنش چسبیده است. روی شکم، پشت، پاهایش، با ارزش 400 هزار دلار.
او چطور به این نتیجه رسید که این کار را انجام دهد؟ در اکوادور هفته ها مشغول طرح این سوال بودند. شاید قبلاً سیگنال هایی وجود داشته است. پسر بیمارش، دو طلاق در شش سال، تصادف با یک ماشین کرایه ای که برای او هزینه زیادی داشت: مورنو پس از دوران حرفه ای اش وضعیت خوبی نداشت. در 13 ژانویه 2011، مشهورترین داور اکوادور چاره ای جز اعتراف به گناه در دادگاه بروکلین ندارد. او به 2.5 سال زندان محکوم شد. در ایتالیا، دی لیویو بازیکن سابق آتزوری از این اتفاق تعجب نمی کند: «با شش کیلو هروئین روی بدن و رفتن به فرودگاه، تنها بزرگترین احمق دنیا می تواند به آن فکر کند.»
ادای احترام متفاوت و احساسی بازیکنان برزیل به پله بعد از برد مقابل کره جنوبی + عکس
