به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، روزنامه اعتماد با محمدصادق جوادي حصار، عضو شوراي مركزي حزب اعتماد ملی درباره بحث انتخابات گفتگو کرده است.
بخشی از این گفتگو را بخوانید:
اصلاح طلبان همواره تاكيد داشته اند كه مرز هاي مشخصي با نيروهاي اپوزيسيون دارند كه كاملا مشهود و مشخص است. اگر به تعبير شما راه تعامل و گفت وگو با اركان قدرت بسته شود، آيا راه رفتن روي اين لبه تيغ براي اصلاح طلبان امكان كنشگري مي گذارد؟ اساسا پس از دوم اسفند 98 و تغيير تركيب مجلس و درپي آن انتخابات رياست جمهوري، امكان كنشگري براي اصلاح طلبان وجود دارد؟
اين موضوع به هوشياري، دقت نظر و متانت و خويشتنداري اصلاح طلبان بازمي گردد كه وارد بازي كه براي آنها طراحي كرده اند، نشوند. به نظر من براساس سيگنال هاي موجود، جريان مقابل اصلاحات به اين سمت و سو مي رود كه اگر اصلاح طلبان همراهي لازم را در انتخابات نداشته باشند به آنها انگ هايي مي چسبانند و آنها را فتنه گران خاموش مي خوانند. از يك سو تمام چهره هاي شاخص اصلاح طلب را ردصلاحيت مي كنند و حتي فرصت تهيه ليست انتخاباتي را از ما مي گيرند و از آن سو مي خواهند كه مشاركت حداكثري شكل گيرد. با اين شرايط اما اگر اصلاح طلبان مشاركت نداشته باشند و ليست انتخاباتي ندهند و از جامعه بخواهند كه خودشان تصميم بگيرند و انتخاب كنند، مسووليتي برعهده اين جريان سياسي نيست. ما بايد انتخاب شدن و انتخاب كردن را به مردم واگذار كنيم و اين موضوع هم نبايد مستمسكي براي آسيب زدن به جريان اصلاحات و اصلاح طلبان باشد.
ما براي حفظ كيان كشور و براي تحقق مطالبات رهبري كه در همين خطبه نماز جمعه اخير نيز فرمودند حضور مردم تقويت كننده نظام است، همواره تلاش كرده و به مردم گفته ايم در انتخابات شركت مي كنيم اما عده اي دست رد به سينه ما زدند و گفتند شما مناسب و شايسته نيستيد. اصلاح طلبان هم نمي خواهند خود را تحميل كنند، بنابراين كنار مي ايستيم و البته خود را هم پاسخگوي تبعات آن نمي دانيم. هر اتفاقي كه رخ دهد افرادي مسوول هستند كه اين شرايط را رقم زدند. آنها مسوول آينده كشور و اتفاقاتي هستند كه رقم مي خورد.
البته بايد منتظر ماند و بعد بررسي كرد مجلسي كه تشكيل مي شود چقدر تقويت كننده و مقوم نظام و چقدر برآورده كننده حاجات تقنيني كشور است، چقدر مطالبات ملي را در قالب طرح و لايحه ارايه مي كند و چقدر قوه نظارت قوي دارد. به هر حال اميدوارم با اين شيوه تصميم گيري ها اتفاقي مشابه دوران احمدي نژاد تكرار نشود كه كشور به ورطه درگيري و نزاع و فرصت سوزي جديد بيفتد.
هر زمان كه اصلاح طلبان از اركان قدرت كنار گذاشته شده اند عمدتا با ممنوعيت ها و محدوديت هايي نيز مواجه بوده اند. به نظر شما در اين شرايط آيا مي توان به اقداماتي در حوزه جامعه مدني دست زد؟ همچنين عملكرد اصلاح طلبان يا نيروهاي نزديك به آنها در دولت و مجلس هم باعث شده كه اين جريان سياسي بخش زيادي از بدنه اجتماعي خود را از دست بدهد. با اين شرايط اساسا چطور مي توان بار ديگر بر اصلاحات جامعه محور تكيه كرد؟
به نظر من اصلاح طلبان همچنان بدنه اجتماعي لازم را دارند. همچنين در شرايط اخراج از حاكميت هم مي توانند، اعتماد بخش از دست رفته را هم به دست آورند. يكي از كارهايي كه اصلاح طلبان در اين مدت بايد انجام دهند، تقويت بخش مياني جامعه است. تمركز بر گروه هايي چون سرمايه داران متوسط اجتماعي و تكنوكرات ميانه، مديران بخش هاي مختلفي همچون صنعتي، كشاورزي، مديران مياني اقتصادي، نخبگان و دانشگاهيان و... مي تواند موثر باشد. اصلاح طلبان بايد در اين مدت به بازسازي توان خود و به تكثير خود بپردازند و تجميع سرمايه كنند. البته بعيد به نظر مي رسد كه ما باز هم به دوران محمود احمدي نژاد و محدوديت هاي آن دوران بازگرديم؛ شرايطي مثل ستاره دار كردن دانشجويان يا اخراج اساتيد يا...
چرا فكر مي كنيد احتمال تكرار اين محدوديت ها وجود ندارد؟
شرايط عمومي جامعه تغيير كرده است. ضمن اينكه ابزار و لوازم اطلاع رساني نيز دستخوش تغييراتي شده كه ايجاد محدوديت را با موانع جدي روبه رو مي كند. همچنين به نظر نمي رسد كه در سبد هزينه و فايده حاكميت، هزينه هاي ايجاد اين محدوديت ها در نظر گرفته نشود.
