به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل ازشرق، ماجرا فقط تقابل رئیس سابق دولت با خاندان لاریجانی نبود. همان خطی که در آن یکشنبه معروف مجلس در زمستان ۹۱ شدیدترین تقابل بین محمود احمدی نژاد و برادران لاریجانی را رقم زد، نه تن ها با خروج رئیس سابق دولت و نزدیکانش از قدرت ماجرا را رها نکرد، بلکه با نزدیک ترشدن به زمان انتخابات مجلس آتی و ریاست جمهوری ۱۴۰۰، حملاتش را گازانبری تر کرد.
از یک سو محمود احمدی نژاد مدام در خطابه هایش علنی به خاندان لاریجانی، به ویژه رئیس سابق قوه قضائیه حمله می کرد و از سوی دیگر بقیه خط حمله به علی لاریجانی را در پیش گرفتند. اگرچه در ظاهر این دو جریان اختلافات یکی نبودند، اما علی رغم اختلافات ظاهری در یک تقسیم کار نانوشته خط حذف لاریجانی را پیش می برند؛ ائتلافی از باند احمدی نژاد و طیفی در اصولگرایی؛ همان هایی که ساکت فتنه خواندند؛ اسفند ۹۱ به سخنرانی علی لاریجانی حمله و به سمتش مهر پرتاب کردند.
در مجلس علیه اقداماتش در تصویب برجام کارشکنی کردند و در آخرین اقدام با همراهی امام جمعه کرج، مانع سخنرانی اش در مراسم ۲۲ بهمن کرج شدند. بعد از حمله به صادق لاریجانی، حالا آرام آرام به سراغ حذف یاران علی لاریجانی رفته اند. بحث تحصیل فرزندان برخی مسئولان در خارج از کشور یا به عبارتی آقازاده ها مدتی است که باب شده و برخی از اصولگرایان ساکن مجلس هم تهیه طرحی مبنی بر ممنوعیت تحصیل فرزندان و نزدیکان مسئولان را زمزمه می کنند.
مرتضی سقائیان نژاد، شهردار سابق اصفهان و شهردار فعلی قم و رئیس اسبق دانشگاه صنعتی اصفهان از سوی خود اصولگرا ها بابت تحصیل شش فرزندش در قم مورد حمله قرار گرفته است.
سقائیان نژاد سال ۸۴ که نوشهرداران اصولگرا زیر پرچم محمود احمدی نژاد جمع شده بودند، وفادار به حزبش باقی ماند و با هدایت محمدرضا باهنر، علم ستاد لاریجانی را در اصفهان بلند کرد.
در دولت اول احمدی نژاد هم یکی از گزینه های وزارت علوم بود که به خاطر همین نزدیکی به لاریجانی حذف شد. با حذفش از گزینه شهرداری با روی کارآمدن اصلاح طلبان، از سوی اصولگرایان قم به شهرداری این شهر رسید، اما آنجا هم در دعوای طلبگی جانب برادران لاریجانی را گرفت. او در مقابل منتقدانی که از تخلفات ساخت حوزه علمیه ولیعصر (که وابسته به صادق لاریجانی است و این روز ها محمد یزدی از آن سخن گفته است) می گفتند، می ایستاد.
بعد از آن بود که بحث چرایی حضور شش فرزندش در آمریکا مطرح شد. او که خودش دانش آموخته آمریکاست، در پاسخ چرایی تحصیل شش فرزندش در آمریکا گفته بود که آن ها «سفیر گویای نظام در آمریکا» هستند، اما گفت وگوی اخیر یکی از این فرزندان همه ادعا های پدر را بر آب داد.
خبرگزاری مهر دیروز بخشی از گفت وگوی فرزندش، حامد، را با شبکه من وتو منتشر کرده بود که بعدا از روی خروجی خود حذف کرد. روزنامه رسالت هم دیروز در سرمقاله خود نوشت: «.. شاید اموری که برای برخی از مردم خوب باشد برای افرادی با مرتبه ای بالاتر قبیح شمرده شود. عموم مردم وقتی برچسب مسئول نظام جمهوری اسلامی روی آن ها نخورده ممکن است فرزندانشان را رهسپار خارج از کشور کنند، اما مسئول کشور، آن هم در شرایطی که مردم در ابتدائیات زندگی خود مانده اند حق ندارد ارز مملکت را برای عزیزدردانه اش بفرستد و با روح و روان مردم بازی کند. اگر نگران آینده فرزندش است، از مسئولیت کناره بگیرد و تمام وکمال به آینده سازی برای فرزندش بپردازد، اما حق ندارد با عنوان مسئول نظام، تیشه به ریشه نظام بزند و مردم را نسبت به اصل نظام بدبین کند. بدیهی است این امر، جناحی و حزبی نیست، لشکری و کشوری نیست؛ هر کس در هر لباس و پست و منصبی بخواهد خارج بزند باید از صف خارج شود، چون این خارج زدن ها هماهنگی و وحدت را به هم می ریزد...».
پیش از این وب سایت های اصولگرا؛ از مشرق نیوز تا صاحب نیوز از دست پاکی او نوشته بودند و تعداد فرزندان سقائیان نژاد را نمونه ای از مدیریت انقلابی می خواندند. حالا، اما مشرق نیوز کنایه زده که چرا شش فرزند سقائیان نژاد در آمریکا سفیر جمهوری اسلامی هستند و در سوریه و عراق نیستند؟
حامد سقائیان نژاد صراحتا در گفت وگوی خود اعلام کرده: «من نظرم (با پدرم) فرق می کند. شاید ایشان وقتی نظر دادند چیز هایی را در نظر گرفتند که مصرف داخلی دارد. من سفیر گویای نظام نیستم. من یک شهروند عادی هستم».
وحدت بی وحدت
اصولگرایان این روز ها مدعی وحدتند، اما در عمل تندترین حرکات را برای حذف هم انجام می دهند. گویا وقتی اوضاع رقیب اصلی خوش نباشد، نوبت رقابت و حذف درون گروهی می رسد. امیر محبیان، یکی از نظریه پردازان اصولگرایی، با اشاره به اینکه تکثر در جریان اصولگرا به گونه ای است که هدایت واحد آن ها را بسیار دشوار می کند، گفته است: «اینکه برخی افراد یا هوادارانشان آن ها را به عنوان رهبر اصولگرایان معرفی می کنند، چنین چیزی نه تن ها وجود ندارد، بلکه امکان تحقق نخواهد داشت. افراد نباید آرزو های خود را به عنوان تحلیل یا واقعیت به جامعه ارائه دهند. تنها راه موجود این است که گرایش های مختلف اصولگرا؛ از رادیکال تا معتدل با همه تکثر، در یک مجموعه نظرات خود را مطرح کنند تا به نوعی توازن نسبی دست یابند. فرایند همگرایی، اسامی و کارکرد های مختلف دارد.
وحدت به این معناست که همه جریان ها و گرایش های درون اصولگرایی به یک نقطه واحد دست یابند و دیدگاه ها و رویکرد ها در مسیری کاملا یکسان قرار گیرد که چنین چیزی از نظر اجرائی قابل تحقق نیست». او گفته است: «گروه هایی در داخل جریان اصولگرا به این نتیجه رسیده و صراحتا اعلام کرده اند که هرگونه پیوستن آن ها به جریان اصولگرایی به عنوان جریان سنتی موجب شکست می شود و هرگاه منفصل آمده اند موفق بوده اند». اشاره مستقیم محبیان به جریان جبهه پایداری و غیرمستقیم به محمدباقر قالیباف است. قالیباف هم که ایده نواصولگرایی و فراخوان ثبت نام جوانان برای مجلس را کلید زده است، اخیرا گفته که وحدت اصالت ندارد!
