به گزارش پایگاه خبری ساعد نیوز به نقل از همشهری آنلاین، درسنامه های جدید آناتومی یا کالبدشناسی دو لایه عمقی و سطحی برای عضله جونده (masseter) توصیف می کنند، اما چند درسنامه قدیمی به احتمال وجود یک لایه سوم هم در این عضله اشاره کرده اند، هر چند در این باره توافق نظری وجود نداشته است.
گروهی از پژوهشگران سوئیسی که نتایج کارشان را ژورنال «سالنامه های آناتومی» منتشر کرده اند، تصمیم گرفتند این موضوع را بررسی کنند که آیا این عضله مهم فک واقعا آنچنان که برخی از متون تاریخی اشاره می کنند، دارای یک لایه مخفی عمیق تر هم هست یا نه.
این پژوهشگران برای این کار سر ۱۲ جنازه انسانی را که در فرمالدئید نگهداری شده بودند، تشریح کردند؛ آنها همچنین ۱۲ جنازه «تازه» را سی تی اسکن کردند و اسکن ام آرآی یک فرد زنده را هم بازبینی کردند. آنها پس از این بررسی ها، یک لایه سوم «مجزا از لحاظ کالبدشناسی» را در عضله جونده تشخیص دادند. این لایه کاملا عمیق از زائده گونه ای استخوان گیجگاهی (که در جلوی گوش زیر پوست صورت قابل لمس است) تا زائده منقاری فک پایین (برآمدگی مثلثی شکل در شاخ فک پایینی) کشیده می شود.
لایه عضلانی تازه کشف شده از پشت استخوان گونه تا زائده جلویی (منقاری) استخوان فک پایینی کشیده می شود. S= لایه سطحی D= لایه عمقی C= لایه منفاری (تازه کشف شده)
سیلویا مزی از بخش زیست پزشکی دانشگاه بازل سوئیس و نویسنده اول مقاله در بیانیه ای گفت: «این بخش عمیق عضله جونده آشکارا از دو لایه دیگر عضله از لحاظ مسیر و کارکرد قابل تشخیص است».
بر اساس گزارش این پژوهشگران این لایه عضلانی با توجه آرایش رشته های عضلانی احتمالا با «با بالا بردن و عقب کشیدن» زائده منقاری به پایدار کردن فک پایینی کمک می کند. به گفته مزی، این لایه تازه یافت شده تنها بخش عضله جونده است که می تواند فک پایینی را به عقب بکشد.
دکتر ینس کریستوف تورپ، استاد و بالینگر در مرکز دندانپزشکی دانشگاه بازل سوئیس و نویسنده ارشد مقاله این بررسی در این باره گفت: «گرچه عموما تصور می شود که پژوهش های کالبدشناسی در ۱۰۰ سال گذشته چیزی کشف نشده در بدن انسان باقی نگذاشته است، یافته های ما به نتیجه ای انجامید که تاحدی شبیه کاری است که جانورشناسان با کشف یک گونه مهره دار جدید انجام می دهند.»
این پژوهشگران نام این عضله جدید را به لاتین Musculus masseter pars coronidea, (بخش منقاری عضله جونده) نامیده اند.
به گفته این پژوهشگران، این کشف ممکن است اهمیت بالینی هم داشته باشد، زیرا شناخت این لایه عضلانی جدید می تواند به پزشکان در انجام جراحی های بهتر در منطقه فک و درمان عوارض مربوط به مفصل فک پایین به جمجمه کمک کند.
تعداد مبتلایان به اُمیکرون بیش از آمار فعلی است
2 سال پیش
2 سال پیش
2 سال پیش
2 سال پیش
2 سال پیش
2 سال پیش
2 سال پیش
2 سال پیش