«سؤال ها و ابهام های فراوانی در پیش است. آیا این پدیده موقتی یا دیرپاست؟ چه نهادها، ساختارها و سیستم هایی اعم از سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در برابر آن دوام خواهند آورد و کدام ها فرو خواهند ریخت؟ و آیا با نهادهای جدیدی که تاکنون تجربه ناکرده ایم روبه رو خواهیم شد؟ آیا نهاد دولت-ملت دچار استحاله خواهد شد؟ جهان پساکرونا چگونه جهانی خواهد بود؟»
به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایسنا، عباس آخوندی، استاد دانشگاه، در روزنامه ایران نوشت: «دوست خوبم آقای علیرضا سرفرازی یک ویدیوی کوچک از خیابان های نیویورک در اینستاگرام گذاشته بود بسیار خلوت همراه با آژیرهای پی درپی آمبولانس ها. همان شهری که وال استریت را در خود جای داده است و قلب بازار جهانی بورس در آن می تپد و در زیر آن نوشته بود که:
«نیویورک یکی از حساس ترین صحنه های نبرد بشر با ویروس کرونا است. دامنه آسیبی که این بحران به شهر، ایالت نیویورک و مردمانش زده، به راحتی قابل درک نیست. هر کس صحنه و بعدی خاص را جست وجو می کند و به نمایش می گذارد. صدای آژیر آمبولانس ها در شب نیویورک... »
و
من که مدتی است که به ویژگی های جهان پساکرونا می اندیشم. این ویدیوی کوتاه از آن جهت برایم جالب بود که می دیدم این نشانی از عمق نفوذ کرونا در زندگی بشر است. با وجود این، سؤال ها و ابهام های فراوانی در پیش است.
آیا این پدیده موقتی یا دیرپاست؟ چه نهادها، ساختارها و سیستم هایی اعم از سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در برابر آن دوام خواهند آورد و کدام ها فرو خواهند ریخت؟ و آیا با نهادهای جدیدی که تاکنون تجربه ناکرده ایم روبه رو خواهیم شد؟
آیا نهاد دولت-ملت دچار استحاله خواهد شد؟
جهان پساکرونا چگونه جهانی خواهد بود؟ قدرت های بزرگ، متوسط و کوچک چه سرنوشتی خواهند داشت؟ آیا شاهد تغییری در ساختار و نظم جهانی خواهیم بود؟ فردگرایی و یا جمع گرایی چه معناها و سرنوشتی خواهند یافت؟ آیا اصل بقای اصلح در سطح جوامع و نظام بین الملل عمل خواهد کرد؟ و آیا شاهد فروپاشی برخی تمدن ها خواهیم بود؟
این سؤال ها را با همگان در میان می گذارم تا به طور جمعی بیندیشیم. صد البته که شما هم می توانید به این سیاهه سؤال ها بیفزایید.
بی تردید ملتی موفق تر است که آمادگی دیدن و شنیدن واقعیت و تجزیه و تحلیل عالمانه آن را داشته باشد و بتواند به موقع موضع بگیرد.
با آرزوی دیرپایی تمدنی ایران و سربلندی و سرفرازی آن.»
