به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: آیت الله دری نجف آبادی امام جمعه محترم اراک گفته است:« این کشور سرزمین حضرت فاطمه، حضرت علی و امام رضا و شهید سلیمانی هاست چگونه می شود که افرادی این سرزمین را ترک کرده و وارد سرزمین ترامپ می شوند، این سرزمین را با چه چیزی عوض می کنید؟»
کاش حضرت آیت الله به جای اینکه از کسانی که چمدان می بندند و به ینگه دنیا می‍روند، سوال می کرد، از مسئولین کشور این سوال مهم را مطرح می کرد که چرا اینقدر مهاجرت به فرنگ در ایران زیاد شده است؟
همین انتصاب اخیر در پتروشیمی، بسیاری از نخبگان صنعت نفت کشور را ناامید کرده است. آنها با خود می گویند ما اینها درس خوانده ایم، کار کرده ایم و به تخصص رسیده ایم و بعد ناگهان رئیسی از صداوسیما که حوزه ای فرهنگی است وارد صنعت پتروشیمی می شود. آنهم مدیری که به گفته بسیاری از ناظران، عملکردی کاملا ناموفق در در رسانه به اصطلاح ملی داشته است.
روزی به خیابان بروید و با یک جوان کارمند هم صحبت شوید. از او بپرسید چند سال باید کار کند تا بتواند خانه بخرد، چند سال باید کار کند تا بتواند به یک پراید ساده بدون آپشن های زه در، ضبط و یا جالیوانی بخرد؟
از اجاره ها بپرسید. اصلا از یکی از آنها سوال کنید که آخرین برنامه ریزی بلند مدت آنها به کجا رسیده است؟ حضرت آیت الله همین الان اگر بخواهید برنامه ریزی برای یک سفر مثل مشهد را انجام بدهید و مقداری پول کنار بگذارید، قطعا هفته آینده با توجه به تغییرات قیمت ها، برنامه تان برهم می ریزد و دوباره پولی روی پول بگذارید تا شاید انشالله بتوانید سر وقت سفر بروید.
پای دردِ دل جوانانی که از دانشگاه های معتبر کشور مدرک گرفته اند اما مناصب به آنهایی می رسد که از دانشگاهی خاص مدرک دریافت کرده اند، بنشیند تا متوجه شوید که چرا جوانان کشور؛ غربت را به جان می خرند و راهی کشورهای خارجی می شوند.
حضرت امام جمعه، بی عدالتی و تبعیض بسیار آزار دهنده است. آدمی فقر و مشکلات اقتصادی را تحمل می کند اما تبعیض را نه.
انسان دچار تبعیض همیشه حس شکست و شکایت دارد. شکایت از ظلمی که به او شده است و اگر این ظلم نبود او هم مانند دیگران زندگی خوبی داشت. انسانی که از تبعیض رنج می برد نمیتواند استعدادهای بالقوۀ خود را به فعل برساند و ارتباط سالمی با دیگران داشته و نهایتاً در سرنوشت جامعۀ خویش نقشی سازنده بهعهده گیرد.
درد تبعیض امروز مهم ترین مشکل جامعه ایران است و تا این درد درمان نشود، نمی شود امید داشت که مهاجرت کم و کم تر شود.
پزشکانی که تهدید به مهاجرت می کنند می توانند تشریف ببرند
