خطرات و عوارض آزمایش آمنیوسنتز در بارداری

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، آمنیوسنتز پروسه ایست که طی آن مقداری از مایع اطراف جنین توسط سوزن نازکی بیرون کشیده شده و جهت آزمایش در اختیار آزمایشگاه قرار میگیرد

موقعی که در طی آزمایشهای غربالگری یا انجام سونوگرافی یا اکوکاردیوگرافی جنین، شک به بیماری یا سندرم خاصی باشد و یا والدین ناقل یک بیماری شناخته شده با ژن مشخص باشند و قصد بررسی جنین از لحاظ ابتلا به آن بیماری باشد که اواخر هفته پانزده یا اوایل هفته شانزدهم بارداری انجام میشود

چگونه آمنیوسنتز انجام میشود؟

یک سوزن نازک از راه شکم و از اطراف ناف وارد میشود. حتما توسط سونوگرافی بررسی میگردد که سوزن دقیقا کجا میرود و احتیاط میشود که به جنین برخورد نکند. سپس چند سی سی از مایع اطراف جنین کشیده شده و سوزن خارج میشود. کل پروسه بیشتر از سه الی پنج دقیقه طول نمیکشد و درد آن در حد تزریق یک آمپول است. بعد از پروسه ممکن است از شما خواسته شود که بصورت ناگهانی از روی تخت بلند نشوید و دقایقی استراحت نموده سپس برخیزید. در موارد بسیار نادری ممکن است بدلیل جایگیری خاص جنین و جفت، نیاز به ورود سوزن از طریق کانال واژینال باشد ولی خیلی نادر است. ممکن است قدری بیحسی موضعی نیز داده شود ولی لازم نیست

اقدامات پس از عمل جراحی:

بیماران ممکن است در ابتدا احساس ضعف و تهوع داشته باشد.

موارد هشدار در مورد ریزش مایع یا خون

• درد شدید شکمی برای چند ساعت
• تب ( درجه حرارت بالای ۳۸ در جه سانتی گراد.)
• برخی از پرشکان انجام فعالیت جنسی و ورزش را یک روز پس از عمل ممنوع می کنند. روز پس از عمل می تواند فعالیت طبیعی خود را دنبال کنند .
• زنان با گروه خون دارای RH منفی بایستی روگام تزریق کنند.

کدام گروه از زنان باردار داوطلب انجام آمنیوسنتز هستند؟

تست های غربالگری که با نمونه گیری مقدار اندکی از خون زن باردار و گاه همراه سونوگرافی انجام می شوند، می توانند ریسک ابتلا به سندرم داون یا اختلالات لوله عصبی را مشخص کنند. انجام این تست ها محدود به سن خاصی نیست و برای تمامی زنان باردار در هر سنی قابل انجام است.

وقتی نتایج آزمون های غربالگری نشان دهنده ریسک بالای بارداری برای ابتلا جنین به هر یک از بیماری های مادرزادی مورد بررسی باشد، باید آمنیوسنتز را به عنوان یک تست تشخیصی مد نظر قرار داد. همچنین زنانی که به دلیل سن بالا و یا وجود سابقه فامیلی اختلالات کروموزومی دارای ریسک بالایی هستند نیز کاندید انجام آمنیوسنتز به شمار می روند.

زنان باردار میانسال در مقایسه با زنان باردار جوان به میزان بیشتری در معرض خطر ابتلا جنین خود به سندرم داون و یا دیگر بیماری های مادرزادی قرار دارند. اگر زن بارداری مایل به انجام آمنیوسنتز نیست یا برای انجام آن با منعی مواجه است باید در این مورد با پزشک خود و یا مشاور و متخصص ژنتیک مشورت کند.

در اوایل بارداری، از آمنیوسنتز برای تشخیص ناهنجاری های کروموزومی و مشکلات جنینی دیگر استفاده می شود. مانند:

• سندرم داون (تریزومی ۲۱)
• تریزومی ۱۳
• تریزومی ۱۸
• سندرم X شکننده
• ناهنجاری های نادر متابولیکی ارثی
• نقص لوله عصبی (آنانسفالی و اسپینابیفیدا)بوسیله سطح آلفافیتوپروتیین پلاسما

خطرات و عوارض جانبی آزمایش آمنیوسنتز

آزمایش آمنیوسنتز ژنتیکی به بررسی وجود ۲۳ جفت کروموزوم و طبیعی بودن ساختار آن ها می پردازد. این یک آزمایش عادی نیست و به همه افراد توصیه نمی گردد. این آزمایش ممکن است عوارضی در پی داشته باشد، البته تمام بیماران دچار این عوارض و خطرات نمی شوند؛ ولی داشتن اطلاعات در این باره می تواند مفید باشد.

گرفتگی عضلانی و لک بینی

ممکن است بعد از انجام آزمایش، به مدت چند ساعت دچار گرفتگی عضلانی شوید؛ که بهترین درمان برای این گرفتگی استراحت است. اگر بعد از آزمایش دچار لکه بینی شدید، نگران نباشید ممکن است یک تا دو روز ادامه داشته باشد.

نشت مایع آمنیوتیک

چکیدن زیاد و مداوم مایع آمنیوتیک می تواند خطرناک باشد و در این صورت حتماً با پزشک خود تماس بگیرید. اما در ۱ تا ۲ درصد از بیماران، چکیدن به میزان ۱ تا ۲ قاشق چای خوری از طریق واژن، به وجود می آید؛ که در اکثریت موارد غشای پرده در عرض ۴۸ ساعت بسته می شود و این چکیدن متوقف می شود و بارداری به حالت عادی خود باز می گردد.

آسیب دیدگی جنین

آزمایش آمنیوسنتز به همراه سونوگرافی صورت می گیرد. از طریق سونوگرافی محل قرارگیری جفت، جنین و کیسه آمنیوتیک مشخص می گردد و سپس سرنگ آمنیوسنتز وارد کیسه آمنیوتیک می شود. به دلیل همکاری سونوگرافی در این آزمایش، آسیب دیدن جنین بسیار نادر است.

سقط جنین

آزمایش آمنیوسنتز حدود یک درصد خطر سقط را به همراه دارد. در این آزمایش باید مزایای آن را سنجیده و انجام آن بر مبنای خطرات، صورت پذیرد. مثلا ممکن است مادری که بالای ۴۰ سال دارد و سابقه نازایی داشته است؛ حاضر به انجام هیچ گونه آزمایشی که خطر سقط جنین را افزایش می دهد نباشد، حتی اگر قرار باشد فرزندش با ناهنجاری های کروموزومی به دنیا بیاید.