به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، شاید بزرگترین مانع برای زنان در ۳۵ سالگی و بالاتر در درجه اول بارداری باشد. نرخ رشد باروری به‌تدریج از سن ۳۰ سالگی به بعد پایین می‌آید و در۴۰ سالگی به بالا به پایین‌ترین میزان می‌رسد. زنان با سن بالا حتی با درمان‌هایی مانند لقاح آزمایشگاهی نیز به هنگام بارداری دچار مشکلات می‌شوند.
زنان در سنین ۴۵ سال و یا بالاتر حتی با درمان‌های باروری نیز به‌ندرت باردار می‌شوند. در این سن متخصصین باروری همیشه اهدا تخمک را توصیه می‌کنند. (روش IVF اهدای تخمک توسط یک اهداکننده تخمک جوان.) زیرا بارداری با تخمک‌های خودشان در این سن به‌ندرت صورت می‌گیرد.
با بالا رفتن سن بارداری، خطرات سقط‌جنین و حاملگی خارج از رحم افزایش می‌یابد. این در حالی است که بر طبق آمار، زنان بیشتری در ایالات‌متحده در سنین بالا بچه‌دار می‌شوند. در سال ۱۹۷۰ میانگین سن افرادی که اولین بارداری را تجربه می‌کردند ۲۱ سال بود. در حالی که در سال ۲۰۰۸ این رقم به سن ۲۵ سالگی تغییر نمود.
در سال ۲۰۰۸ زمانی که تعداد تولد در تمام گروه‌های سنی دیگر کاهش یافت، میزان بارداری برای زنان در 40 سالگی حدود 3 درصد افزایش یافت. (بالاترین نرخ رشد از سال ۱۹۶۷) و این افزایش نرخ رشد در خصوص زنانی که در سن 45 سال و بالاتر بودند به ۴ درصد رسید.
به زنانی که ۱۲ ماه یا بیشتر برای بارداری تلاش کرده‌اند و ناموفق بوده‌اند، فرایند تشخیص و ارزیابی ناباروری توصیه می‌شود؛ اما اگر شما 35 سال یا بیشتر دارید و دوره‌های قاعدگی نامنظم را تجربه می‌کنید و یا از قبل در ناحیه شکمی جراحی داشته‌اید یک سال تمام صبر نکنید، بعد از شش ماه یا زودتر تشخیص و ارزیابی را شروع کنید.
با بالا رفتن سن، زمانی که باردار هستید و خطر سقط‌جنین در سه‌ماهه اول را پشت سر گذاشته‌اید، با خطر بالاتری که اختلالات کروموزومی هست روبه‌رو می‌شوید. این خطر با بالا رفتن سن هرسال بیشتر می‌شود. برای مثال با توجه به آمار مؤسسات ملی بهداشت اگر شما در ۲۵ سالگی باردار شوید خطر مبتلا شدن فرزندتان به سندروم داون ۱ در ۱۲۵۰ هست. این در حالی است که این عدد در ۴۰ سالگی به ۱ در ۱۰۰ می‌رسد.
اگر شما در سن ۳۵ سالگی یا بالاتر به سر می‌برید بهتر است از مشاوره ژنتیکی استفاده کنید. این کار معمولاً توسط متخصص زنان و زایمان پس از مشاهده علائم بارداری انجام می‌شود.
یک مشاور ژنتیک می‌تواند به شما در درک خطرات احتمالی کمک کند و با راهنمایی مشاور، شما تصمیم می‌گیرد که با آزمایش ژنتیکی شرایط تشخیص مشکلات احتمالی کروموزومی یا سایر ریسک‌های مربوط به زایمان را فراهم نمایید. در ضمن در نظر داشته باشید که هر زنی در دوران بارداری بدون در نظر گرفتن سن امکان دارد با مشکلاتی روبه‌رو شود.
هر چه در سن بالاتر اقدام به بارداری نمایید، احتمال مبتلا شدن به بیماری‌هایی مانند فشارخون بالا و دیابت برای شما بالاتر می‌رود؛ که ممکن است تشخيص داده نشود و بارداري شمارا تحت تأثير قرار دهد.
شما همچنین در دوران بارداری در معرض خطر ابتلا به عوارض خاص دیگری مانند دیابت بارداری، پره اکلامپسی، انقباض جفتی و جفت قبلی (که در آن جفت پایین در رحم، به‌طور کامل پوشش دهانه رحم را پایین می‌آورد) قرار دارید.
تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که شما با خطر تولد نوزاد با وزن کم روبه‌رو هستید (معمولاً کمتر از ۲.۵ کیلوگرم) و همچنین با بالا رفتن سن خطر زایمان زودهنگام نیز افزایش می‌یابد. بعضی از مطالعات نشان می‌دهد که زنان مسن بیشتر در معرض نیاز به پیتوسین هستند و بیشتر مطالعات نیز خبر از این می‌دهند که میزان سزارین به میزان قابل‌توجهی در سنین بالا افزایش می‌یابد.
همه این یافته‌ها ترسناک به نظر می‌رسند، اما با توجه به خطرات گفته‌شده مطالعات جمعیتی همچنان مطمئن نیستند که مادران در این دوره از خود مراقبت‌های لازم را به عمل می‌آورند و یا مراقبت‌های پیش از زایمان مناسب دریافت می‌کنند. اطمینان حاصل کنید که هردوی آنها را انجام می‌دهید تا شانس داشتن یک کودک سالم برایتان مانند شرایط زنان جوان شود.
زناني كه در سن 35 سالگي به بالا زايمان می‌کنند خطر مرگ‌ومیر نوزاد و همچنین مرگ مادر را افزایش می‌دهند. (اگرچه میانگین تعداد مرگ‌ومیر نوزادان و مادران همه‌ساله به‌طور چشمگیری رو به کاهش است.) این افزایش خطر به‌طور عمده به دلیل مشکلات اساسی پزشکی، در زنان مسن بیشتر است. تشخیص و درمان مناسب باعث کاهش خطرات احتمالی برای شما و نوزادتان خواهد شد.
گر قصد باردارشدن دارید از ماما یا پزشکتان بخواهید که کلیه آزمایش‌ها و معاینات لازم را به انجام برساند. این آزمایش‌ها می‌تواند شامل بررسی کامل و دقیق جزئیات پزشکی و سوابق خانوادگی باشد که برای شناسایی شرایطی که ممکن است بر حاملگی یا شانس بارداری شما تأثیر بگذارد مورد استفاده قرار می‌گیرد. شما می‌توانید بسیاری از خطرات بارداری در سن ۳۵ به بالا را با تحت کنترل بودن توسط ماما یا پزشکتان مدیریت کنید.
