خشکی چشم زمانی رخ می دهد که اشک بسیار سریع تبخیر شود یا هنگامی که چشم ها اشک بسیار کمی تولید کنند، اتفاق می افتد. همچنین خشکی چشم ممکن است در یک یا هر دو چشم ایجاد شود و می تواند منجر به عفونت شود. سندرم خشکی چشم می تواند در هر سنی و در افرادی که از نظربیماری های دیگر سالم هستند، اتفاق بیفتد. با این حال، در سنین بالاتر که چشم اشک کمتری می سازد و همچنین در خانم ها نسبت به آقایان، شایع تر است. به علاوه خشکی چشم در مناطقی که سوء تغذیه باعث کمبود ویتامین A می شود نیز، شایع تر است.
علائم همراه با خشکی چشم چه چیزهایی هستند؟
بیماری که دچار سندروم خشکی چشم است می تواند علائم متنوعی از جمله احساس سوزش، خشکی، وجود شن و زخم در چشم، مواد چسبناک داخل یا اطراف چشم، حساسیت چشم به دود یا باد، قرمزی چشم، دشواری در باز نگه داشتن چشم، خستگی چشم بعد از حتی مطالعه ی کوتاه مدت، تاری دید مخصوصا در انتهای روز، حساسیت به نور، ناراحتی هنگام استفاده از لنز، دوبینی، چسبیدن پلک ها به هم هنگام بیدار شدن، را تجربه کند. در نظر داشته باشید که عوارض خشکی چشم شامل بدتر شدن قرمزی چشم و حساسیت نسبت به نور، افزایش درد چشم و اختلالات بینایی می شود.
چه کسانی به خشکی چشم مبتلا می شوند؟
هرکسی ممکن است دچار بیماری خشکی چشم شود اما همانطور که گفتیم این مشکل با افزایش سن بیشتر خود را نشان می دهد. به طور کلی از هر 100 نفر 8 نفر دچار این مشکل می شوند. مهمترین علل بروز خشکی در چشم شامل موارد زیر هستند:
1-سن: با افزایش سن میزان تولید اشک کمتر می شود این موضوع مخصوصا برای خانم ها و در دوران بعد از یائسگی بیشتر روی می دهد.
2-مصرف دارو: همانطور که می دانید داروهای مختلف عوارض جانبی متعددی دارند یکی از این عوارض جانبی ایجاد خشکی در چشم است. معروف ترین داروهایی که منجر به ایجاد این عارضه می شوند شامل آنتی هیستامین ها، داروهای افزایش ادرار، قرص های ضد بارداری، داروهای افسردگی، آتنولول، پروپرانولول و غیره هستند. مسلما داروهای دیگری نیز وجود دارند که در این لیست نمی گنجند بنابراین بهتر است قبل از استفاده از هر دارو با عوارض جانبی آن کاملا آشنا شوید تا موجب تشدید مشکل خشکی چشم نشود.
3-بیماری: عارضه خشکی در چشم گاهی اوقات نشان از وجود بیماری دیگری است که حتما باید توسط پزشک متخصص چشم تشخیص داده شود. زمانی که فرد همزمان با خشکی چشم شاهد عوارض دیگری مانند درد مفاصل در بدن خود باشد این احتمال داده می شود که یک بیماری یا کمبود یک ویتامین خاص موجب این عارضه شده است.
4- تبخیر بیش از اندازه اشک ها: هر چقدر تبخیر اشک ها بیشتر شود قطعا بروز این مشکل بیشتر خواهد بود. تبخیر اشک دلایل متعددی دارد که در این بخش با برخی از مهمترین آنها آشنا می شویم.
گرمای بیش از حد محیط و کمبود رطوبت در فضا می تواند تبخیر اشک ها را بیشتر کند.نگاه کردن های طولانی مدت به وسایل الکترونیکی مانند موبایل، کامپیوتر و تلویزیون باعث می شود میزان پلک زدن در واحد زمان کمتر شده و تبخیر اشک بیشتر شود.شرایط آب و هوایی مانند طوفانی بودن محیط می تواند منجر به این مشکل شود.برخی از افراد به دلایل متعدد و یا بیماری های خاص نمی توانند چشم خود را به طور کامل ببندند این موضوع سبب می شود تماس چشم با محیط بیرون بیشتر شده و خشکی چشم نیز به مراتب بیشتر می شود. این موضوع بیشتر در کسانی رخ می دهد که شب ها با چشم نسبتا باز می خوابند.التهاب پلک یکی دیگر از مشکلاتی است که باعث بروز این عارضه می شود.کسانی که بخش خارجی چشم آنها دچار جراحت شده و توانایی بستن مداوم چشم خود را ندارند.علاوه بر عوامل ذکر شده موارد متعدد دیگری وجود دارند که می توانند باعث بروز خشکی در چشم شوند. بهتر است نشانه های خشکی چشم را بشناسید و از بروز آن پیشگیری کنید.
تشخیص خشکی چشم
تست ها و عملیات پزشکی که ممکن است برای تعیین علت خشکی چشم بکار رود، شامل موارد زیر است:
- معاینه کلی چشم: معاینه چشمی که شامل تاریخچه کامل پزشکی شما و چشم شما باشد، می تواند به چشم پزشک در تشخیص علت خشکی چشم شما کمک کند.
- سنجش حجم اشک: پزشک شما ممکن است تولید اشک شما را با استفاده از تست شریمر بسنجد. در این تست، نوار کاغذی با قدرت جذب بالا در زیر پلک پایینی شما قرار داده می شود. بعد از پنج دقیقه، پزشک شما مقدار نوار خیس شده توسط اشک شما را اندازه می گیرد.
- تعیین کیفیت اشک: سایر تست ها از رنگ های خاصی استفاده می کنند تا شرایط سطحی چشم شما را بسنجند. پزشک شما به دنبال الگوهایی از لکه های رنگی بر روی قرنیه می گردد و مدت زمانی را که طول می کشد تا اشک تبخیر شود، می سنجد.