به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از نامه نیوز، علی صوفی دبیرکل حزب پیش‌روی اصلاحات سفره اعتدال و اصلاح طلبی را از هم جدا توصیف می کند و می گوید: تنها نماد اصلاح طلبی در دولت جهانگیری است، خروجش از کابینه مشخص می کند نسبت آقای روحانی با اصلاح طلبان به کجا رسیده و چقدر ضعیف شده است.
برخی اصلاح طلبان آقای جهانگیری را تشویق به خروج از دولت می کنند، اگر این اتفاق بیفتد، آیا به نفع اصلاح طلبان است؟
وقتی آقای جهانگیری می گوید «من اختیار عوض کردن منشی ام را هم ندارم» و ادامه می دهد «در دولت یازدهم هماهنگ کننده امور اقتصادی بودم ولی در دولت دوازدم، خود رئیس جمهور اختیار و کارها را در دست گرفت». در واقع معنای حرفش این می شود که اختیارات را از او گرفتند. به هر حال آقای روحانی و اطرافیانش دیگر نمی توانند با آقای جهانگیری کار کنند. آقای جهانگیری در مناظره نخست نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری درخشید و آقای روحانی را تحت الشعاع نظرات خودش قرار داد و خود را به عنوان کاندیدای اصلاح طلب هم مطرح کرد بنابراین چنین کسی برای امثال آقای واعظی دیگر قابل تحمل نخواهد بود.
آقای کرباسچی گفته «آقای جهانگیری بر اثر یکسری فشارها و مراجعاتی که به او برای تغییر کابینه می شد چنین صحبتی را مطرح کرد». این مراجعات از کجا بود؟ چه کسانی به آقای جهانگیری برای جابه جایی مدیران فشار می آوردند که آقای جهانگیری ترجیح داد با این جملات پیام به آنها بدهد؟
آقای کرباسچی به آقای جهانگیری نزدیک تر است لابد مسائلی را می داند که من از آنها خبر ندارم ولی به هر حال مدتی است که بحث تغییر کابینه توسط آقای رئیس جمهور و معاون اول او رسانه ای شده است. خود رئیس دفتر رئیس جمهور تأیید کرده و گفته «تغییراتی در راه است». بعد استیضاح ها هم باعث یکسری تغییرات شد بنابراین علت بیان این صحبت، فشار برای تغییر کابینه نبود. به هر حال عملکرد اقتصادی دولت بسیار بد ارزیابی می شود و آقای جهانگیری با این صحبت خواست پیام بدهد که نقشی در عملکرد اقتصادی دولت ندارد.
برخی می گویند خروج آقای جهانگیری از کابینه منعفتی نه برای دولت دارد نه برای اصلاح طلبان، نظر شما چیست؟
اصلاح طلبان از دولت جدا هستند، فقط به صورت نمادین آقای جهانگیری به عنوان معاون اول آنجا حضور دارد، در حالیکه تمام اختیارات از او سلب شده است بنابراین خروج او از کابینه حتما به نفع خودش است، ضمن آنکه مشخص می شود نسبت آقای روحانی با اصلاح طلبان به کجا رسیده است و چقدر ضعیف شده است.
اینکه برخی می گویند «اصلاح طلبان به آقای جهانگیری فشار می آوردند تا از طریق او برای گرفتن کرسی های مدیریتی در دولت سهم خواهی کنند» چقدر صحت دارد؟
اصلاح طلبان شامل یکسری چهره های سرشناس مثل آقای خاتمی، آقای عارف و عبدالله نوری و احزاب با سرمایه های اجتماعی بزرگ هستند، طبعا احزاب دنبال این هستند که بتوانند قدرت و سهم بیشتری در دولت داشته باشند. آنها احتمالا به آقای جهانگیری به عنوان تنها مرجع اصلاح طلب حاضر در دولت مراجعاتی داشتند و حتما هم درخواست هایی داشتند که به نظر من طبیعی است.
الان یکسری از اصلاح طلبان مطرح می کنند «جهانگیری چهره سوخته است و بود و نبودش در دولت مهم نیست»، اینکه نقش آقای جهانگیری در صحنه سیاسی کشور کمرنگ شود چه نفعی را برای اصلاح طلبان دارد؟
من این حرف را قبول ندارم که آقای جهانگیری چهره سوخته است. آقای جهانگیری در دولت سوخته است اما آقای جهانگیری چهره سوخته ای نیست، او مواضع شفافی در زمان انتخابات ریاست جمهوری داشت، شخصیت شناخته شده و صاحب نظری است و کاندیدای ریاست جمهوری هم بود و الان هم یک کاندیدای بالقوه برای ریاست جمهوری 1400 است. آقای جهانگیری اگر از دولت خارج شود خیلی راحت تر می تواند مواضع خودش را بیان کند و روشنگری و شفاف سازی کند، حتی می تواند بر عملکرد آقای روحانی تأثیر بگذارد. به عبارت دیگر اگر از دولت خارج شود بیشتر می تواند تأثیر بگذارد تا به این شکلی که در داخل دولت حضور دارد. در مجموع او با خروج از دولت می تواند بر عرصه سیاسی کشور به شدت تأثیرگذار باشد و فعال تر از الان ظاهر شود.
تحلیلی است که می گوید «اصلاح طلبان با پروژه ای آقای عارف را در اردوگاه جریان اصلاحات بلااثر کردند و حالا می خواهند همان پروژه را برای آقای جهانگیری پیاده کنند»، آیا این تحلیل صحت دارد؟
این گزاره را قبول ندارم که اصلاح طلبان می خواستند آقای عارف را بلااثر کنند. خیر، چنین اراده ای وجود نداشته که آقای عارف در جریان اصلاحات بلااثر شود چون آقای عارف به وسیله اصلاح طلبان در رأس شورای عالی سیاست گذاری قرار گرفت، نفر اول لیست اصلاح طلبان در انتخابات مجلس شورای اسلامی بود و بعد هم به پارلمان رفت رئیس فراکسیون اصلاح طلبان در مجلس شد بنابراین اصلاح طلبان هر جا لازم بود آقای عارف را در صدر نشاندند. اگر اعتبار آقای عارف نسبت به گذشته کم شده است به عملکرد خودش برمی گردد و اصلا ربطی به اصلاح طلبان ندارد. آقای جهانگیری طبعا یک چهره مطرح اصلاح طلب است و عملکردش در دولت یازدهم خیلی خوب بود. در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 96 هم به خواست اصلاح طلبان کنار رفت و آقای روحانی مورد حمایت قرار گرفت بنابراین دلیلی ندارد که اصلاح طلبان بخواهند آقای جهانگیری را تضعیف کنند.
برخی صاحب نظران سیاسی اعتقاد دارند «فضای کشور همچون سال های 81 تا 84 است. در آن سال ها اصلاح طلبان اختلافات زیادی با هم پیدا کردند، این اختلافات به حدی بود که شورای شهر اول منحل شد، در مجلس ششم آنقدر بحث ها بالا گرفت که اصولگرایان یکدست مجلس هفتم را از آن خود کردند، ورود اصلاح طلبان به انتخابات ریاست جمهوری سال 84 آنقدر بد بود که احمدی نژاد ناشناخته یکدفعه نزد افکارعمومی در قامت قهرمان ملی تداعی شد»، به نظر شما در حال حاضر روند معادلات در فضای سیاسی کنونی باز تکرار و باز تولید احمدی‌نژاد است چون امروز نیز اختلافات اصلاح طلبان در شورای شهر، فراکسیون امید مجلس و فضای سیاسی کشور مشهود و محسوس به نظر می آید؟
اصلا فضای امروز سیاسی شبیه 81 تا 84 نیست. ضمن آنکه عملکرد دولت آقای خاتمی باعث روی کارآمدن احمدی نژاد نشد. هنوز در میان دولت ها، بالاترین عملکرد مربوط به دولت آقای خاتمی است و مردم آرزو می کنند به آن دوران برگردند.
منظور آثار و تبعات اختلافات اصلاح طلبان در عرصه سیاسی بود.
بله، اصلاح طلبان سال 76 پیروز انتخابات ریاست جمهوری شدند. دو سال بعد، اکثریت کرسی های مجلس ششم را در اختیار گرفتند و سپس در انتخابات شورای شهر به پیروزی رسیدند. این پیروزی ها ادامه یافت و آقای خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری سال 80 رأی بالاتری آورد. اصلاح طلبان بر اثر این پیروزی ها مغرور و از واقعیت های جامعه غافل شدند و شروع به وزن کشی کردند. تداوم وزن کشی ها به آنجا رسید که 4 کاندیدا در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 به صحنه آوردند. در واقع وزن کشی های سیاسی اصلاح طلبان را زمین زد. به عبارت دیگر عامل شکست اصلاح طلبان خود اصلاح طلبان بودند اما الان این طور نیست چون یک وفاقی بین اصلاح طلبان وجود دارد.
آقای ترکان اخیرا نسبت به روی کار آمدن یک احمدی نژاد جدید هشدار داده است و گفته «خطر رئیس جمهور غیرقابل پیش بینی که هیچ اصلی را بر نمی تابد، خیلی جدی است»، حتی جریان رقیب هم چنین فضای اختلافی را در جریان اصلاحات دیده و انتقادهای صریح اصلاح طلبان به آقای عارف و دودستگی در حزب اعتمادملی را نماد این اختلافات برداشت کرده بنابراین به بازگشت به قدرت دل گرم شده، به طوری که آقای زاکانی گفته «انتخابات مجلس آینده دوربرگردان انقلاب است»، آیا اختلافات درون اردوگاهی اصلاح طلبان به بازتولید احمدی نژاد منتهی نمی شود؟ آیا چنین خطری را احساس نمی کنید؟
خیر، الان شورای عالی سیاستگذاری سوم هم اعلام موجودیت کرد و در جلسه یکشنبه شورای هماهنگی جبهه اصلاحات با همه انتقادهایی که به عملکرد شورای عالی سیاستگذاری دوم وجود داشت و ایراداتی که به شورای عالی سیاستگذاری سوم وارد کرد، در نهایت وقتی کار به رأی گیری رسید، از 15 رأی مأخوذه 14 رأی موافق همکاری شورای هماهنگی اصلاحات با شورای عالی سیاستگذاری بودند که این اتفاق نسبت به گذشته بی سابقه بود. الان اختلافی بین اصلاح طلبان وجود ندارد، آن پروژه اختلاف افکنی هم کاملا شکست خورده است. البته انتقادهایی ممکن است بین اصلاح طلبان وجود داشته باشد اما کاملا با درک اوضاع در جهت وحدت دارند حرکت می کنند. من خودم چشم اندازی که می بینم این نیست که اصلاح طلبان بخواهند به جان هم بیفتند اما از عملکرد مجموعه های برآمده از لیست اصلاح طلبان، عامل رویگردانی مردم رویگردان از صندوق های رأی شده و این یک واقعیت است. پاشنه آشیل اصلاح طلبان رویگردانی مردم از صندوق های رأی است. برای همین آقای جهانگیری اگر بخواهد از دولت خارج شود این پیام را به مردم می دهد که مردم بدانند آنچه عملکرد دولت محسوب می شود مربوط به اصلاح طلبان نیست. اصلاح طلبان معترضند و امکان دارد به کل راه شان را از آقای روحانی جدا کنند. در مجموع من اوضاع را مثل سال های 81 تا 84 نمی بینم ولی تنها خطری که وجود دارد این است که مردم هم مثل گذشته نیستند. دیگر امیدی به انتخاب های خود در گذشته ندارند و در واقع امیدشان به صندوق های رأی بسیار کم شده است.
