به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از روزنامه شهروند، این زن جوان وقتی دید دخترانش یکی پس از دیگری در رودخانه خروشان «شش پیر» سپیدان استان فارس گرفتار شدند، بلافاصله دست به کار شد و خودش را به آب انداخت تا به آن ها کمک کند. این زن پس از کلی تقلا خودش در آب رودخانه غرق شد.
او شجاعانه برای رهایی زهرا، هستی و فاطمه از مرگ هر کاری که می توانست انجام داد. این مادر عاشقانه هرچه در توان داشت، نثار فرزندانش کرد. آن طور که شاهدان این حادثه تلخ می گویند تلاش های این مادر بود که باعث شد تا الان این دختربچه ها زنده بمانند. او هرچند شنا بلد نبود، اما به هر زحمتی توانست بچه هایش را از مسیر تند آب رودخانه دور کند. افسوس که نجات این دخترها در گرو پایان زندگی مادر بود.
جمعه صبح وقتی قرار شد برای پیک نیک به بیرون از شهر بروند، زهرا بیش از بقیه خانواده خوشحالی می کرد، زیرا این دختر هشت ساله عاشق آب و ماهی های رودخانه است. در مسیر هم مدام با مادر و خواهرانش قول وقرار می گذاشت تا چند ساعتی را که قرار است برای تفریح اتراق کنند، آزادانه برای شنا و آب بازی کنار رودخانه برود. از سپیدان تا روستای «خلیلی هماشهر» راه زیادی نیست. قبل از اینکه تیغ آفتاب هوا را گرم کند، آن ها زیر سایه درخت بزرگی بساط شان را پهن کردند. زهرا هم که از قبل برنامه ریزی کرده بود، همراه فاطمه و هستی به طرف رودخانه رفتند و مشغول بازی شدند. ظاهرا در این حین چندباری هم به مادر و پدربزرگ شان سر می زنند و دوباره به طرف رودخانه می روند. آن طور که رضا یکی از اقوام این خانواده به «شهروند» می گوید حدود ساعت ١١ ظهر مادر بچه ها متوجه داد و فریاد آن ها می شود و به سرعت خودش را به آن ها می رساند، این مادر فداکار وقتی می بیند کسی آن طرف نیست که به بچه هایش کمک کند، خودش را به آب می زند.
رضا این ها را از زبان پدربزرگ خانواده نقل می کند: «ما که آنجا نبودیم، کسانی هم که بعدا به دخترها کمک کردند تا از رودخانه خارج شوند، از ابتدا آنجا نبودند. این ها را آقا کریم برای ما تعریف کرده است.»
رضا ادامه می دهد: «ظاهرا ابتدا زهرا به آب می افتد، بعد هستی و فاطمه که از او بزرگ تر بودند می روند تا خواهرشان را نجات بدهند، اما جریان تند آب آن ها را هم گرفتار می کند، بعد هم با جیغ وداد از مادر و پدربزرگ شان کمک می خواهند.»
آقا کریم همراه دخترش دوان دوان به طرف رودخانه می رود، اما سن وسال او بیش از چیزی بود که بتواند برای نجات نوه هایش کاری کند. مادر هم وقتی می بیند فرزندانش جلوی چشمانش غرق می شوند، فداکارانه وارد رودخانه می شود تا شاید بتواند کاری انجام دهد. اما زور آب بیش از توان این زن سی وپنج ساله بود. با این همه، اما این زن موفق می شود بچه هایش را تا نزدیکی حاشیه رودخانه هدایت کند و بعد از آن خودش غرق می شود. این ها را یکی از پرسنل اورژانس به «شهروند» می گوید. این نیروی امدادی که همراه سایر همکارانش با دو آمبولانس به رودخانه روستای خلیلی هماشهر اعزام شدند، ماجرا را این گونه توضیح می دهد: «ما وقتی به آنجا رسیدیم، مردم محلی دختربچه ها را نجات داده بودند، اما پیکر مادر آن ها هنوز در آب بود.»
نیروهای اورژانس با کمک اهالی همان روستا مادر را هم از آب خارج کردند. اما او هیچ علایم حیاتی نداشت: «ما عملیات احیا را انجام دادیم، اما تلاش مان بی فایده بود. این زن جانش را از دست داده بود.» دخترها هم با اینکه نفس می کشیدند و خطر مرگ از سرشان دور شده بود، اما نیاز به بررسی بیشتر پزشکی داشتند. آن طور که که همتی، سخنگوی اورژانس استان فارس به «شهروند» می گوید: «زهرا هشت ساله، هستی یازده ساله و فاطمه دوازده ساله برای درمان به بیمارستان امام حسین (ع) منتقل شدند که فردای روز حادثه هر سه خواهر از بیمارستان مرخص شدند.»
پیکر بی جان مادر، اما پس از انجام مراحل قانونی تحویل خانواده اش شد. حالا چند روز از دفن مادر فداکار می گذرد. دخترهای داغدار هم هنوز در شوک اتفاقی هستند که در یک چشم به هم زدن همه زندگی شان را زیرورو کرد. آن ها به دلیل بیماری کرونا حتی نتوانستند با مادرشان وداع کنند. مثل همه جای ایران هم مراسم سوگواری برای این مادر شجاع برگزار نشد. یکی از دوستان نزدیک این خانواده به «شهروند» می گوید که دخترها فعلا با پدربزرگ شان زندگی می کنند: «ما هنوز هم باورمان نمی شود. رودخانه ای که این اتفاق در آن افتاد، معمولا خیلی کم آب است. معمولا خانواده های زیادی از سپیدان برای تفریح کنار این رودخانه می روند. اصلا باورکردنی نیست. مثل اینکه بارندگی های چند هفته اخیر باعث شده تا سطح آب رودخانه بالا بیاید و جریان آب هم تند شود.»
