به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، حمید ماهی صفت کمدین پیشکسوت گفت: نزدیک به نیم قرن است که من جوک می گویم. آن زمان کلمه مرکبی به نام استندآپ کمدی وجود نداشت، بچه که بودم، اشخاصی مانند علی بابا و منوچهر نوذری که فوت کرده اند، به این کار مشغول بودند. مثلا مرحوم منوچهر نوذری فیلم هم بازی می کرد، اما جوک گو بود یا تابش هم جوک گو بود. این ها برای قبل از انقلاب است، اما بعد از انقلاب چند سالی به خاطر جنگ متوقف شد و بعد از آن من که بزرگ شده و از دوران بچگی خارج شده بودم، استارت این کار را زدم.
در یک سفره خانه که مربوط به حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بود، یک شب برنامه ای اجرا کردیم که خیلی استقبال شد، اما دیدگاه خیلی ها مانند الان نبود. آن زمان دیدگاه ها خیلی بسته بود. فکر می کردند مثلا این آدم از لس آنجلس آمده که فرهنگ ما را خراب کند، ماموریتی را انجام دهد و برگردد. کم کم مردم و مسئولان دیدند من در برنامه خودم حدیث و دعا می خوانم و از صحبت های امام و بچه های جنگ می گویم. کم کم من را باور کردند. در چند شهر ایران هم سال های ۷۰ تا ۸۰ تشنج هایی از سوی برخی به وجود آمد که نمی دانم اسم آن ها را تندرو بگذارم یا حزب اللهی، اما تقریبا ۲۰ سالی هست که همه حاشیه ها و حرف و حدیث ها درباره من تمام شده و حتی خود مخالفان صددرصد من دم در دفتر آمده اند که نوبت عروسی ما است، پسرم جشن دارد، شرکت ما جشن دارد، برنامه ایران خودرو است، جشن وزارت اطلاعات است و همه این ها در آرشیو روابط عمومی ارگان های جمهوری اسلامی هم هست.
برنامه های خارج از کشور
مثلا در دو شهر از سوئد و سه، چهار شهر از کانادا، چه سلطنت طلب ها و چه منافقین برنامه های ما را دیده بودند و حتی من را تهدید به ترور کردند. آن ها فکر می کردند من بسیجی و اطلاعاتی و آدم روحانیت هستم، چراکه در برنامه های خود نکات اخلاقی و دینی و ارزشی بیان می کردم. بعد این سبک کلا شکسته شد تا سه، چهار سال پیش که به طور رسمی و علنی و قانونی بنیان نهاده و مثلا خندوانه و کلاس های استندآپ کمدی برگزار شد.
روال عرفی مجوز برای کنسرت های خنده
آن سال های اول که در تهران برنامه داشتم، شورای تامین در روز نیمه شعبان صلاح دانست این برنامه به هم بخورد و من هم با جان و دل پذیرفتم. به خاطر اینکه قدری ماهواره ها برنامه های ما را پخش می کردند و مردم دوست داشتند ما را ببینند. آن زمان از شورای تامین کرمان کسی گفت این ماهی صفت به معنی هجوم مردم است و در نتیجه به من گفتند نیمه شعبان برنامه نباشد و دو تا سه روز قبل تر یا بعدتر بیایید. ما هم قبول کردیم. به جز مجوز های ارشاد و اماکن الان نظر امام جمعه، شورای تامین و نظر شورای شهر خیلی مهم است. خیلی زیرجلدی و خزنده و کاملا غیرمستقیم به شرکت های برنامه گزار می گویم که از مسئول شهر بپرسید شاید صلاح نباشد. کسانی که به طور رسمی باید درباره این برنامه ها نظر بدهند، امام جمعه، شورای تامین و سپس ارشاد و اداره اماکن است.
روال قانونی
باید از ارشاد و اماکن سوال شود. البته اماکن به جهت شناختن محل، امنیت و... است. جا هایی که بیش از ۵۰۰ نفر هستند، مثلا در شهرستان هایی که ورزشگاه های سه تا پنج هزار نفری دارند باید آمبولانس و آتش نشانی هم باشد و این طبیعی است. هرچه جمعیت بیشتر باشد، حساسیت مسئولان شهر روی این برنامه بیشتر است و بیشتر از همه اصفهان و مشهد حساسیت دارند.
نحوه نظارت
اولا در مجوز ما نوشته شده که این جوک ها نباید به نیت تحقیر و استهزا گفته شود. ثانیا گفته شده که در روز های عزاداری و ماه های عزا مانند محرم و صفر و دهه های فاطمیه اجازه اجرا نداریم. ما هم مسلمان هستیم و خودمان این را می دانیم. چه بسیار اجرا ها (حتی در خارج کشور)، نه در محرم که اواخر ماه صفر برای من پیش آمده؛ مثلا ۱۵-۱۰ هزار دلار بوده، ولی گفتم نمی آیم و نمی خواهم اجرا داشته باشم. اما ادعای من این است که فوق تخصص مخاطب شناسی دارم؛ یعنی وقتی وارد جشنی می شوم، آنجا می فهمم باید درجه شادی آن جشن چقدر باشد و یک لحظه مغزم مطالب را سورت می کند؛ مثلا چه چیزی را باید کجا بخوانم و کجا نباید بخوانم و بگویم سرما خورده ام و نمی توانم. من به شخصه به خاطر پایداری خودم خیلی ملاحظه کار هستم. به عنوان مثال از دو روز گذشته تا پس فردا هفت جشن در نیروی انتظامی چه گذرنامه، چه حوزه امنیت، چه نیروی انتظامی مرکز و چه بخش اماکن دارم. وقتی نیرو های انتظامی انتخاب ماهی صفت را دارند، از مقامات بالاتر استعلام کرده اند و چراغ سبز شده است.
مجوز سه ماهه ارشاد
مجوز هایی که ارشاد به ما می دهد، سه ماهه است. مواردی پیش می آید -که البته برای شخص حمید ماهی صفت اتفاق نیفتاده- کسی بوده که رفته مجوز بگیرد، به او گفته اند فعلا نمی شود، چون نامه آمده شما کار های غیراخلاقی در برنامه های خود داشتید. طرف، چون در کیش برنامه دارد، فکر می کند، چون اسم آنجا منطقه آزاد است، همه چیز آزاد است. آنجا منطقه آزاد اقتصادی است، منطقه آزاد فرهنگی و اخلاقی که نیست. مثلا یک ماه مجوز طرف را تمدید نکردند. البته آن چیزی که شما می خواهید بدانید، کمرنگ است. جواب من این است که آن نظارت کمرنگ است.
ترکیب «کنسرت خنده»
رسیتال یعنی یک نفر تنها پیانو بزند، دونوازی ساز مثلا یک نی و یک ضرب باشد یا یک سنتور و یک چیز دیگر، اسم آن دونوازی است، دو به بالا را همنوازی می گویند و سه، چهار به بالا را کنسرت موسیقی سنتی یا کنسرت فلان خواننده می گویند. کلمه کنسرت خنده فقط خودش خنده دار است، چون به هیچ وجه این دو با هم سنخیت ندارند. کنسرت برای چیزی است که فقط ساز باشد، گفتار جوک نباشد. این کلمه من درآوردی است.
گردش مالی برنامه های طنز
من بلیت فروشی نمی کنم، ولی داستان آن هایی که بلیت فروشی می کنند، متفاوت است. مثلا همکاری داشتم که در کرج برنامه برگزار کرده، تا دو روز مانده به مراسم ۱۰۰ تا بلیت فروخته، ولی سالن ۱۳۰۰ نفره بوده و یک باره ۷۰ درصد آف گذاشته یا به شرکت واحد یا ... بلیت رایگان فروخته تا تمام شود. نمی توان آن دو هزار نفر را در ۲۵۰ هزار تومان ضرب کرد. ۳۰۰-۲۰۰ فقط قیمت ردیف جلو است. من خودم بلیت فروشی نمی کنم، صادقانه مطالب را بیان می کنم. اگر با مجانی ها در نظر بگیرید ۶۰-۵۰ هزار تومان است. ۷۰ هزار تومان را قبول ندارم، ولی شما ۷۰ هزار تومان بگیرید. مجانی زیاد دارد و خود کنسرت گذار محبت می کند ۵۰ بلیت به اداره ارشاد و ۵۰ بلیت به اداره اماکن به عنوان هدیه می دهد، نه اینکه این مراکز بلیت بخواهند. آن ها چیزی به عنوان باج و رشوه ندارند، ولی هدیه وجود دارد که ۵۰ بلیت می دهند. بیشتر سود کنسرت ها برای شرکت کنسرت گذار است که متاسفانه در آن ها آدم های نادرست زیاد است. همواره ادعا می کنند ضرر کردیم و به اختلاف می خورند. آن زمان من برنامه های کنسرت را کلا کنار گذاشتم و فقط اجرا های خصوصی را می پذیرم که دریافتی من مثلا حدود ۱۰ میلیون تومان است.
حفظ اخلاق و تعهد در اجرا
از طریق روزنامه شما فرصت را مغتنم می شمارم و خواهش می کنم از مسئولان بخواهید به همه هنرمندان متعهد مخصوصا کمدی توجه شود. وارد مقوله کنسرت و خواننده ها نمی شویم که افتضاحی وصف ناشدنی است، پسر تتو می کند و زیرابرو برمی دارد و آستین کوتاه می پوشد و سرتاسر بازوی او خالکوبی است و شلوار تنگ می پوشد و یک جفت کفش کالج رنگ به رنگ هم می پوشد و یک حلقه در گوش دارد؛ این ها در ایران نبوده است. این ها وارداتی است و در ماهواره دیده اند و هیچ کس هم نیست جلوی این ها را بگیرد. تمام اشعار در یک مفهوم خلاصه می شود که با من بودید و من را رها کردید و دنبال کس دیگری رفتید. مسئولان روی این ها نظارت کنند و در زمینه کمدی از «فرهیختگان» خواهش می کنم گوشزدی به این کمدین ها کنند که در آمریکا هم اینچنین نبود، در کانادا و سیدنی و انگلیس هم این طور نبود. وقیح ترین ها در دانمارک و انگلیس است که آن ها هم اینچنین نیستند.
شوخی با مسئولان کشور
بازخورد ها خوب بود. من سه ماه قبل از فوت آقای هاشمی خدمت ایشان رفتم و گفتم از عشاق ۴۰ ساله شما هستم و از بچگی شما را دوست داشتم، ولی چند سال پیش دو، سه جا ادای شما را درآوردم و خدمت رسیدم از شما حلالیت بطلبم. ایشان سرشان پایین بود، ولی همین که گفتم آمدم حلالیت بطلبم، سر خود را بالا کرد و خندید و گفت پس شما بودید و من خوشم آمد و قشنگ بود. عکس این دیدار در اینستاگرام هست و می توانید ملاحظه کنید. مثلا یک بار تلفنی برای حاج صادق آهنگران با صدای خودشان خواندم. خوش شان آمد. دوست ایشان سرداری بود که گفتند گوشی را می دهم و عین این را برای آقای آهنگران بخوانید. او هم خندید و خوشش آمد. یک بار در خارج کشور یک شوخی در حضور مسئولان جمهوری اسلامی، سفیر و نماینده رهبری و حراست با آقای احمدی نژاد کردم که برای مدت کوتاهی باعث شد اجرا های شهرستان های ما به مشکل خورد و بعد توضیح دادم و گفتم اصل قضیه این بود و فیلم هم موجود بود. در پایان هم از شما تشکر می کنم که نسبت به محتوای برنامه طنز موجود احساس مسئولیت کرده و زنگ خطری را نواخته است.
