اعلام برائت «بدری خامنه‌ای» خواهر آیت‌الله خامنه‌ای از برادرش

آخرین بار که نامش بر سر زبان ها بود از مهدی کروبی عیادت کرده بود و تصویر وی منتشر شده بود؛ همین یک ماه قبل هم بود که خبر فوت شوهرش شیخ علی تهرانی را شنیدم.

«علی مرادخانی» معروف به شیخ علی تهرانی شاگرد امام بود؛ بعد از انقلاب به مجاهدین خلق و بنی صدر نزدیک شد. بعد از آنکه خبر امامت جمعه برادر همسرش(سیدعلی خامنه ای) را شنید دهان به تهمت و افترا باز کرد و بعد از فرار بنی صدر و رجوی، مدتی بازداشت شد و بعد از آزادی ناگهان از عراق سربرآورد.

بدری نیز بعد از رفتن شوهرش به عراق، دست فرزندانش را گرفت و از طریق ترکیه به عراق رفت، در خاطرات ۱۰ اردیبهشت سال ۶۴ مرحوم هاشمی رفسنجانی آمده است: آقای خامنه ای با ناراحتی، خبر فرار [خانم بدری حسینی خامنه ای] خواهرشان را - که همسر شیخ علی تهرانی است - با پنج فرزندش، از کشور دادند. از ترکیه اطلاع رسیده است که او اکنون در ترکیه است ولی می خواهد به عراق برود.

شیخ علی در عراق برای اسرای ایرانی سخنرانی می کرد و علیه امام بدگویی؛ پا به پای منافقین به صدام خدمت کرد و وقتی تاریخ مصرفش تمام شد عذرش را از عراق خواستند

براساس خاطرات شیخ علی تهرانی، وقتی دولت عراق می خواست به نحوی از شر او خلاص شود، نامه ای به آیت الله خامنه ای می نویسد و تقاضا می کند که همسرش و فرزندانش به ایران بیایند؛ یک ماه بعد از این نامه، از سفارت ایران می آیند و مقدمات سفر بدری خانم و فرزندان به ایران فراهم می شود.

شیخ علی تهرانی نیز بعد از آنکه در مرز ایران و عراق رها شد، به دست قانون سپرده می شود و به رغم آنکه سزاوار اعدام بود اما بعد از چند سال حبس آزاد گشت.

اگرچه نظام و شخص رهبری با خانواده شیخ علی از در کرامت وارد شدند اما آنها راه پدر را در پناه بردن به اجنبی پیش گرفتند. محمود مرادخانی سالهاست تحلیلگر شبکه های معاند است و فریده نیز برای فرح پهلوی پیام تبریک تولد می فرستد.

در میان منسوبان رهبر انقلاب البته نظیر اینها وجود دارد؛ محمود میردامادی پسردایی ایشان نیز فعال سیاسی خارج نشین بود و بعد از فتنه ۸۸ از کشور رفت؛ یا شخصی به نام حمیدرضا فروزان فر خواهرزاده رهبری که چندسال قبل علیه ایشان مصاحبه کرده بود.

این شکاف فکری و سیاسی میان بخشی از خانواده و شخص رهبری را البته باید به فال نیک گرفت چراکه مهر بطلان بر دیکتاتور دانستن و تهمت موروثی بودن حکومت است.

در حکومت های دیکتاتوری و آنچه در سابقه سلاطین ایران هست، با تشکیل دربار و تقسیم پست ها و مسئولیت ها میان اقوام درجه یک و نزدیکان خود طبقه ای ممتاز می ساختنند و این فضل و بخشش ها از اطرافیان گاه به همشهری ها هم سرایت می کرد؛ مانند آنچه صدام در حق تکریتی ها روا می داشت یا توجه ویژه رضاشاه به مازندران.

با این وجود، آیت الله خامنه ای در میان بستگان خود مخالفینی دارد که مخالفت هایشان نه از سر دلسوزی و یا انتقاد از زیست نامعمول رهبر یک حکومت اسلامی، بلکه از سر عدم برخورداری از فضل و بخشش های درباری یا نداشتن مسئولیت است که نشان از خویشتن داری رهبر انقلاب در عدم تمتع اطرافیانشان در اداره کشور می باشد.

حتی در اداره بیت رهبری نیز کمتر چهره ای از منسوبان ایشان می توان یافت در حالی که شاید شیخ علی تهرانی دهانش به امام جمعه تهران یا مشهد قفل می شد یا دیگر اطرافیان با بهره مندی از رانت های دولتی دیگر علیه رهبری سیاه نمایی نمی کردند اما سلامت نفس و سلامت عمل رهبری مانع از گام گذاشتن در روال سابق ایران یا روال معمول حکومت های منطقه باشد.

این سیره رهبری امتداد همان سیره امام خمینی است؛ زمانی که نوه شان سید حسین را از دخالت در سیاست پرهیز داشتند یا با طرح مسئله نخست وزیری حاج احمد آقا مخالفت کردند نشان دادند رأس نظام اسلامی با رژیم سابق و حکومت های منطقه تفاوت دارد.

خاطرات برخی محافظان و نزدیکان رهبری و مسئولان کشور در ادوار مختلف در باب ساده زیستی ایشان موید جمله معروف عطاءالله مهاجرانی است که گفته بود حتی یک نقطه خاکستری در زندگی اقتصادی آیت الله خامنه ای وجود ندارد.

پیام خاتمی به مناسبت روز دانشجو: جامعه با شعار زیبای «زن زندگی آزادی» حرکت خود را به سوی آینده بهتر نشان می دهد