به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل ازش شرق، ویلموتس، سرمربی سابق تیم‌های ملی بلژیک و ساحل عاج در حالی گزینه نهایی تیم ملی ایران است که گفته می‌شود قراردادش تا بعد از جام جهانی ۲۰۲۲ است و در صورت رضایت طرفین این قرارداد بعدا قابلیت تمدید‌شدن را هم خواهد داشت. با این اوصاف این مربی بلژیکی اگر همین امروز و فردا قراردادش با فدراسیون فوتبال ایران را امضا کند، تا سه سال دیگر هدایت ایران را بر عهده خواهد داشت. همان‌طورکه روز‌های گذشته هم خبرش منتشر شد، ویلموتس با مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران مذاکره کرده که دو دستیارش بلژیکی باشد؛ ولی بر سر این موضوع هنوز توافق نهایی نشده است.
اگرچه بسیاری از رسانه‌ها خبر داده‌اند که او با دو دستیار مدنظرش کار را شروع می‌کند و جواد نکونام هم به‌عنوان یک دستیار ایرانی وارد کادر می‌شود، ولی روز گذشته یکی از رسانه‌های بلژیکی خبر داده بود که ظاهرا فدراسیون فوتبال ایران کلا برای ویلموتس دو دستیار در نظر گرفته که یکی از آن‌ها ایرانی و دیگری بلژیکی خواهد بود. البته به این موارد باید اخبار ضدونقیض درباره حضور او در تهران را هم اضافه کرد؛ روز گذشته یکی، دو سایت و یک خبرگزاری حتی نوشتند که این مربی به تهران رسیده و مشغول مذاکره با مهدی تاج است، ولی از قرار معلوم ویلموتس قرار است امروز و فردا به ایران بیاید تا آخرین مذاکراتش پیش از عقد قرارداد را هم با فدراسیون فوتبال ایران انجام دهد. اگر همه‌چیز خوب پیش برود، قرارداد او برای مدت سه یا سه‌سال‌و‌نیم بسته می‌شود تا به‌صورت رسمی دوران پساکی‌روش در ایران و در سطح ملی شروع شود.
صرفه‌جویی ۳۰ میلیاردتومانی
ویلموتس هنوز به ایران نیامده، مخالفانی پیدا کرده است؛ عده‌ای از دانش فنی او و عده‌ای از رقم بالای قراردادش انتقاد کرده‌اند؛ استدلال دسته اول این است که در هر دو تیمی که کار کرده (در عرصه ملی) از کار برکنار شده است؛ اگرچه چنین ادعایی درست است، ولی بررسی کارنامه ویلموتس در تیم ملی بلژیک نشان می‌دهد که او مربی چندان دست‌و‌پا بسته‌ای نبوده و در شکل‌دهی نسل طلایی بلژیک هم نقش بسزایی داشته است؛ چه به‌عنوان دستیار و چه به‌عنوان سرمربی. استدلال دسته دوم هم این است که پرداختن رقم دستمزد سنگین او دردسر تازه‌ای است و فدراسیون هزینه زیادی برای ویلموتس کرده است.
اگر قرار باشد دستمزد ویلموتس با دستمزد کارلوس کی‌روش مقایسه شود، اتفاقا باید گفت: فدراسیون نقشش را درست ایفا کرده و توانسته در روز‌هایی که ایران تحریم است، با هزینه‌ای متعارف یک مربی اروپایی را به ایران بکشاند. ماجرا از این قرار است که عنوان شده دستمزد این مربی بلژیکی سالانه رقمی بین ۱.۳ تا ۱.۵ میلیون یورو است. اگر فرض بر این گذاشته شود که رقم دستمزد او همان ۱.۵ میلیون یورو است، با نرخ این روز‌های ارز، در سال چیزی نزدیک به ۲۵ میلیارد تومان می‌شود و رقم قرارداد سه‌ساله‌اش می‌شود نزدیک به ۷۵ میلیارد تومان. این همان سوژه‌ای است که روز گذشته یکی، دو تا از فوتبالیست‌های قدیمی به آن طعنه زده و گفته بودند مشخص نیست فدراسیون می‌خواهد ۷۵ میلیارد تومان را از کجا بیاورد.
برای روشن‌شدن بیشتر بحث کافی است به آخرین قرارداد کی‌روش در تیم ملی نگاهی انداخته شود؛ کی‌روش در قراردادی که با ایران تا پایان جام جهانی ۲۰۱۸ داشت، سالانه ۱.۹ میلیون یورو دستمزد می‌گرفت. او حتی برای شش ماه تمدید قرارداد هم درخواست رقم ۹۰۰ هزار دلار را داد. طبیعتا اگر قرار بود قرارداد کی‌روش برای یک دوره ۴ ساله دیگر تمدید شود، او درخواست درصدی مشخص، شاید خوش‌بینانه چیزی نزدیک به ۲۰ درصد افزایش حقوق می‌کرد که آن وقت رقم قراردادش به بیش از دو میلیون یورو می‌رسید.
حالا با درنظر گرفتن همان رقم ۱.۹ میلیون‌یورویی و در نظر گرفتن آن برای یک قرارداد سه‌ساله باید گفت: کی‌روش چیزی نزدیک به ۱۰۰ میلیارد تومان هزینه داشت. اینجاست که مشخص می‌شود اگر فدراسیون بتواند با ویلموتس قرارداد ببندد، چیزی نزدیک به ۳۰ میلیارد تومان در هزینه‌هایش صرفه‌جویی کرده است (با درنظر گرفتن رقم ۱.۳ میلیون یورو).
حالا شاید این سؤال به وجود بیاید که کی‌روش اعتبار بیشتری داشت و در دنیا مربی بزرگ‌تری است، پس طبیعی است که پول بیشتری هم بگیرد. اتفاقا همین موضوع پاسخ را درون خودش دارد؛ مربی بزرگ‌تر از کی‌روش، پول درشت‌تر از کی روش می‌خواهد... و اینکه شاید زمان مشخص کند فاصله ویلموتس و کی‌روش آیا ۳۰ میلیارد تومان هست یا نه؟! برای آن عده‌ای که معتقدند اسم بزرگ موفقیت می‌آورد، کافی است یادآوری شود که چه کسی تصور می‌کرد مربی گمنام قطری‌ها، یعنی فلیکس سانچس تیمش را بالاتر از کی‌روش و مارچلو لیپی و... قهرمان آسیا کند؟
