به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از ایسنا، یک سال قبل درست در چنین روزهایی ـ ۲۲ مهر ماه ـ پیمان جبلی پس از انتصاب به عنوان رییس سازمان صداوسیما، علیرضا خدابخشی را به سمت معاون سیاسی سازمان صداوسیما منصوب کرد.
انتخاب معاون سیاسی جدید که از نخستین تغییرات اعلام شده پس از آمدن جبلی به صداوسیما بود، صرفا یک تغییر ساده محسوب نمی شد؛ چراکه خدابخشی ۴۵ ساله قرار بود نماینده و مجری طرح تحولی باشد که بخشی اعظمی از آن باید در حوزه خبر و برنامه های سیاسی اتفاق می افتاد.
خدابخشی پس از معرفی احمد نوروزی ـ معاون جوان برون مرزی ـ دومین معاون انتخابی جبلی بود که بر صندلی معاونت سیاسی نشست؛ معاونتی که البته در سال های قبل، مدیران چندان متنوعی را به خود ندیده بود. مجید آخوندی، چهره ای که جای خود را به خدابخشی داد، از بازنشسته های صداوسیما بود که در دوره سیدعزت الله ضرغامی حدود ۱۰ سال در این معاونت بر سر کار بود، در دوره دوساله ریاست محمد سرافراز برکنار شد و خود پیمان جبلی جای او آمد و در دوره پنج ساله عبدالعلی علی عسکری، بار دیگر به معاونت سیاسی بازگشت.
بعد از آن بود که پیمان جبلی ترجیح داد، چهره ای جوان تر را بر این مسند بنشاند؛ رویه ای که چند روز قبل تر هم در معاونت برون مرزی با انتصاب یک معاون ۳۴ ساله اتفاق افتاد و چند ماه بعدتر در معاونت سیما رخ داد.
اما علیرضا خدابخشی علاوه بر کار در سازمان صداوسیما، در رسانه های مکتوب هم فعالیت داشت و عمده فعالیت هایش نیز در حوزه های سیاسی و اقتصادی بود. او زمانی به عنوان خبرنگار مجلس در روزنامه ابرار فعالیت می کرد و در ادامه معاونت سردبیری روزنامه همشهری را بر عهده گرفت.
و حالا در شرایطی گمانه زنی هایی مبنی بر رفتن وی از معاونت سیما مطرح شده که حتی برخی از رسانه ها نام جایگزین خدابخشی را هم اعلام کردند. هرچند فردی که نامش به عنوان گزینه احتمالی ذکر شده بود، در تماسی از جانب خبرنگار ایسنا، خبر انتصابش را نادرست خواند.
با این وجود، مسؤولان سازمان در تماس خبرنگاران درباره صحت و سقم تغییر معاونت سیاسی، یا سکوت می کنند یا صرفا به اظهار بی اطلاعی بسنده می کنند و تاکنون کسی آن را دست کم به طور جدی تکذیب نکرده است. هرچند خود خدابخشی امروز ـ سه شنبه ـ ۱۹ مهر ماه در جریان نشست افق رسانه این موضوع را رد کرده است.
در هفته های اخیر صداوسیما با چند چالش جدی مواجه شد؛ اتفاق هایی که هرکدام از آنها اگر برای رسانه ای داخلی غیر از صداوسیما ـ که قطعا از این حد از ضریب نفوذ عمومی هم برخوردار نیست ـ می افتاد، سطح و جنس برخورد با آن رسانه و کارکنانش متفاوت بود.
ماجرای هک شدن شبکه های صداوسیما آن هم به هنگام پخش سخنان مقام معظم رهبری در یکی از بخش های خبری و در ادامه تعلل در ارایه توضیح و یک عذرخواهی احتمالی یا بدیهی، از دیگر مواردی بود که در جریان این اتفاق، پرسش برانگیز شد.
اخلال در پخش زنده صدا و سیما؛ «هک» یا «نفوذ»از دیگر رویکردهای پرسش برانگیز صداوسیما در روزهای اخیر و چند روز قبل از هک شدن، پخش تصاویر مربوط به یک زن برهنه با افکت های حداقلی در بخش خبری ۲۰:۳۰ ـ به عنوان زیرمجموعه معاونت سیاسی - بود. تصاویری که گرچه با هدف تقبیح عملکرد یک جریان سیاسی پخش شد اما این پرسش جدی را مطرح می کرد که آیا بازنشر و اشاعه ی یک عمل قبیح کمتر از انجام آن نیست؟
البته این اقدام بعدا با یک عذرخواهی همراه شد اما عملکرد بخش های مختلف خبری صداوسیما در پوشش حوادث اخیر کشور نیز نقدی بوده که برخی کارشناسان در انتقال مرجعیت خبری ناآرامی های اخیر به شبکه های معاند خارج از کشور، مطرح کرده اند.
چرا تلویزیون خط قرمز تصویری خود را در ۲۰:۳۰ شکست؟
«افزایش سرعت در تأمین نیازهای خبری مخاطبان» از جمله نکاتی است که در حکم ابتدایی خدابخشی بر آن تاکید شده بود و حالا می بینیم که اتفاقا این مساله یکی از محورهای مورد انتقاد از سوی کارشناسان شده است.
محمد خدادی با نقد عملکرد رسانه ها از جمله صداوسیما در حوادث اخیر، به ایسنا گفته است: رویکرد کار رسانه ای مان هم با فراز و نشیب روبه رو است. برای همین است که در مقاطعی در صداوسیما یک چیزی را نشان می دهند و در مقطعی از نشان دادن همان مورد خاص خودداری می کنند. این به خاطر فراز و فرودهایی است که ما در سیاست گذاری داریم. مدیران رسانه ای ما در فراز و فرودِ تغییرات قرار دارند و تجربیات میان آن ها منتقل نمی شود. به همان نسبت سیاست ها تغییر پیدا می کند و مخاطب، مخاطب پایدار نمی شود و مقطعی است. مخاطب تا می خواهد به تلویزیون اعتماد کند، دوباره اعتمادش سلب می شود، مخاطبی که مطابق با سلیقه و نیازش داده ها را می پذیرد.
به باور بسیاری، مخاطبِ امروز محکوم به دیدن صداوسیما نیست بلکه یکی از منابع اطلاعاتی برای مخاطب هوشمند است. در دوره انحصار اطلاعات مخاطب حق انتخاب نداشت اما امروز مخاطب ما حق، توان، بستر و امکان انتخاب دارد.
بر این اساس همان طور که خدادی می گوید، صداوسیما و سایر رسانه ها باید بپذیرند که امروز شبیه هیچ روزی نیست. نمی شود رسانه را با مدل گذشته اداره کرد، مخاطب امروز را باید مخاطب هوشمند نامید که انتخاب گر است.
