معرفی فیلم اخراجی ها

خلاصه داستان فیلم اخراجی ها

مجید از اراذل جنوب تهران عاشق دختر پیرمرد عارفی به نام میرزا می شود. میرزا شرط ازدواج مجید و دخترش را سر به راه شدن او می داند. مجید تصمیم می گیرد برای اثبات سر به راه شدن خود به جبهه برود که بقیه دوستانش نیز همراه او می شوند. برای حضور آنها در جبهه، مخالفت هایی وجود دارد اما با ضمانت میرزا و یکی دیگر از رزمنده ها آنها به پادگان آموزشی می رسند. مجید به همراه دسته ای از دوستان خودش به جبهه می روند. هدف هر کدام از افراد گروه به نوبه خود بامزه و با توجه به زمانی که فیلم داستان خودش را روایت می کند عجیب هستند.

نکاتی درباره فیلم اخراجی ها

فيلم «اخراجي ها» اشاره به نقش انسان ساز جبهه ها دارد كه حتي مي تواند لمپن ها را متحول كند. البته «اخراجي ها» مضموني دارد كه جزء خط قرمزها است. طرح اين موضوع كه عده اي لمپن به جبهه بروند و متحول و حتي شهيد شوند بسيار جسورانه است. ده نمكي ضمن اينكه به نقش متحول كننده و انسان ساز جبهه ها تاكيد مي كند. نشان هم مي دهد كه رزمندگان بهرحال انسان بودند و زميني و قابل دسترس، آنها معصوم و قديس نبودند اما، البته انسانهايي در حد نهايت ايمان و اخلاص بودند مجيد سوزوكي و دار و دسته اش شايد در ابتدا چندان با اعتقاد به نظر نيايند ولي حس غيرت و لوطي منشي در آنها بيدار است؛ اگر چنين نبود سر از جبهه درنمي آورند. سرانجام هم، همين خصلت مجيد سوزوكي باعث تحول او مي شود. او در ابتداي فيلم براي ناموس خود قمه مي كشد و در انتهاي فيلم براي ناموسي يك ملت.او از عشق زميني در نهايت به عشقي آسماني مي رسد. «اخراجي ها» ركوردهاي فروش را هم جابه جا كرده است و اين فروش بالا، بيشتر مديون شوخي هاي كلامي بسيار موثرش است و اينكه ده نمكي به شوخي با خط قرمزها پرداخته است كه اين مسئله جلوه و تاثير شوخي هايش را بيشتر كرده است. فصل گزينش لمپن ها براي جبهه پر از شوخي هاي كلامي با خط قرمزها است و در طول فيلم اين شوخي ها به دامنه جبهه و جنگ كشيده مي شود و پيوسته موجب خنده تماشاگر مي شود در «اخراجي ها» بار كمدي فيلم را بيشترف ديالوگ هاي كمدي بر دوش مي كشد و اين يكي از نقاط ضعف مهم فيلمنامه است بازي چند تن از بازيگران شاخص كمدي عامل ديگري در موفقيت فيلم است؛ اكبر عبدي مثل هميشه جذاب و كميك است و هرچند تيپ سازي اش نقش او را در مجموعه تلويزيوني «هتل پياده رو» به ياد مي آورد. كامبيز ديرباز هم در نقش جدي خود، كاراكترش را در «تب سرد» تكرار مي كند همان لمپن آشنا كه اين بار به جاي جلوه هاي منفي، خصلتهايي ازمردانگي و لوطي منش دارد. لمپن ها در فضاي جبهه از ساير رزمندگان مجزا به نظر مي رسند و تعامل چنداني با آنها ندارد به همين جهت اكثر موقعيت هاي كميك در مقابل رزمندگان عادي جنگ رخ نمي دهند بلكه اين لحظات بيشتر در برخورد با فرماندهان شكل مي گيرند؛ فرماندهي كه يا بسيار خشك مقرراتي هستند يا بسيار متواضع و لوطي منش.در اين ميان مشخص است كه تحول شخصيت ها هم درتعامل با فرمانده ملايم تر حاصل مي آيد؛ تعاملاتي كه گاه شيرين به نظر مي رسند مثل صحنه اي كه فرمانده (سيدجواد) به لمپن ها مي گويد: «شما به من دستمال يزدي زدن ياد بدهيد، من هم به شما نمازخواندن ياد مي دهم» و گاه شعاري مي شوند؛ مثل جايي كه سرهنگ جانباز مي گويد: «اين بچه ها ستاره هاشون از ستاره هاي روي دوش من بيشتر است» شوخي هاي فيلم بيشتر در نماي دور اتفاق مي افتند و معمولاً در اين نماها كاراكترهاي لمپن روي يك خط هستند و به نوبت ديالوگ هاي كميك خود را مي گويند به عنوان مثال مي توانيم به صحنه هاي دستمال يزدي زدن ، شوخي با گاز خردل هنگامي كه زير تانك پناه گرفته اند يا صحنه اي كه شريفي نيا آنها را براي نماز صبح بيدار مي كند؛ اشاره كرد. در صحنه هاي قبل از جبهه در شهر گاه از نماهاي نزديك يا متوسط استفاده مي شود ولي وقتي وارد جبهه مي شويم نماهاي غالب، نماهاي دور هستند در صورتي كه نماهاي نزديك مي توانست خيلي از شوخي ها را موثرتر از آب دربياورد و بازي هاي بازيگران را بيشتر نمايان كند، اينكه بازي بازيگراني مثل كامبيز ديرباز و اكبر عبدي مورد توجه داوران جشنواره قرار نگرفته است و اين مسئله مورد اعتراض آقاي ده نمكي بوده است.دليلي از سويي به همان مبحث استفاده از نماي نزديك بازمي گردد و از سويي ديگر به علت اجراي مجدد نقش ها و تيپ هاي تلويزيوني اين بازيگران است (كه به آن اشاره كردم) شوخي هايي كه از فرهنگ جبهه آمده است هم جالب هستند مثل شوخي با سيما و مينا (در حقيقت سيم ها و مين ها) ولي گاه در صحنه هاي جنگي كليشه هاي سينماي جنگ به ياد مي آيد مثل قدم گذاشتن مجيد سوزوكي در ميدان مين با حركت آهسته همراه با صداي دف كه بارها چنين تمهيدي را در فيلم هاي جنگي ديده ايم «اخراجي ها» فيلم پركاراكتري است به همين جهت به برخي كاراكترها خوب پرداخته نمي شود مثل كاراكتر دكتر رزمنده با بازي سپند اميرسليماني كه نقش چنداني در روايت فيلم ندارد شايد اگر ده نمكي از تعداد كاراكترهايش مي كاست و به كاراكترهاي كمتري با حوصله بيشتري مي پرداخت موفق تر بود. تحول مجيد سوزوكي بسيار سريع رخ مي دهد البته شايد در قالب يك فيلم سينمايي نتوان تحولي طولاني براي او در نظر گرفت اما به هر حال نياز به يك سري زمينه چيني هاي خلاقانه تر بود. مونتاژ موازي بين نماهايي كه مجيد سوزوكي وارد ميدان مين مي شود با صحنه اي كه او در گذشته از زندان آزاد مي شود قرينه پردازي خوبي است هرچند در نماهاي عبور از ميدان مين همانطور كه اشاره شد ضعف هايي ديده مي شود اما بهرحال اين سكانس به صورتي سينمايي و موثر مفهوم خود را منتقل مي كند شايد زمينه سازي براي تحول مجيد سوزوكي هم نياز به چنين تمهيدات خلاقانه اي داشت. هرگاه گروه لمپن ها با رزمندگان عادي جنگ (البته در صحنه هاي انگشت شماري) تقابل و تعامل پيدا مي كنند صحنه ديدني تر مي شود مثل صحنه اي كه در اتوبوس در مقابل سرودهاي انقلابي رزمنگان، لمپن ها آوازهاي لاله زاري مي خوانند يا صحنه اي كه امين حيايي دوست لمپن سابق خود را در هيات رزمنده اي متحول شده مي بيند.پايان فيلم هم شتابزده است اينكه مجيد سوزوكي شهيد مي شود و نمافيكس (ثابت) مي شود خيلي به نظر عجولانه است. تماشاگر دوست دارد با پاياني خلاقانه تر و مجاب كننده تر روبرو باشد تا اين پايان ناگهان. در مجموع «اخراجي ها» از آنجايي كه شوخي هايش بيشتر شفاهي هستند تا تصويري، كمدي متوسطي است. فروش بالاي «اخراجي ها» در زماني كه سينماي ايران براي بقاء به فروش هرچه بيشتر فيلم هايش نياز دارد نكته مثبتي است و به لحاظ هنري هم «اخراجي ها» به عنوان كار اول سازنده اش قابل تامل است. اين نكته را وقتي بهتر مي فهميم كه اين فيلم را با فيلم هاي اول و ضعيف بسياري از كارگردانها مقايسه كنيم. در ضمن ده نمكي نبايد به فروش فيلمش مغرور شود بايد بيشتر بياموزد و بيشتر تلاش كند تا به نتايج بهتري برسد. همه خوب مي دانيم كه هنر سينما همه چيزش در گيشه خلاصه نمي شود البته بخش مهم هنر- صنعت سينما استقبال مخاطبان است ولي خود هنر سينما در مركز اهميت قرار دارد يك فيلم در درجه اول بايد يك «فيلم» باشد و بعد به سرگرم كردن بيانديشد راهي كه ده نمكي بايد در آن تلاش بيشتري بكند تا به نتايج مجاب كننده تري برسد فيلم هاي چاپلين نمونه شاخص رعايت جلوه هاي ارزشمند سينما در كنار استقبال وسيع مخاطبان هستند. هر كارگردان كمدي در حد بضاعت خود مي تواند قدم در راه نابغه اي چون چاپلين بگذارد و حداقل سعي كند سايه هايي از روش هاي كميك درخشان او را بر پرده نقره اي دوباره جان ببخشد.

کارگردان فیلم اخراجی ها

مسعود ده نمکی روزنامه نگار، فعال سیاسی و کارگردان اهل ایران است. وی با ساختن اخراجی ها (سه گانه) به شهرت رسید. او در دهه ۱۳۷۰ از اعضای فعال انصار حزب الله بوده است، و هم زمان با روزنامه نگاری در نشریه یالثارات و چند نشریه دیگر، مدت ها به عنوان سردبیر و مدیرمسئول نشریه های شلمچه و جبهه مشغول به فعالیت بود.فیلم های سینمایی رسوایی، رسوایی ۲ و معراجی ها از ساخته های ده نمکی هستند.

اکبر عبدی، کامبیز دیرباز، محمدرضا شریفی نیا، قاسم زارع زاغه، مریلا زارعی، نگار فروزنده، لیلا بلوکات، غلامرضا علی اکبری، منوچهر آذر، فخرالدین صدیق شریف، سپند امیرسلیمانی، سیروس کهوری نژاد بندری، سیروس اسنقی، محمود مقامی، جواد هاشمی، ارژنگ امیرفضلی، عبدالرضا اکبری، محمد حسن خانی، علیرضا کمالی، نیوشا ضیغمی، مینا جعفرزاده، فریبا ترکاشوند، احمد ایراندوست، بهروز خوش فطرت، امیر آقایی، سیدعباس صادقی، نوا عارف، سیدمحسن نبوی، نوبر قنبریان، محمد یزدی، میرطاهر مظلومی، فریدون زارع، جواد زیتونی، نجات علیمرادی، روزبه میرفخرایی، علیرضا توتونچیان، سیدمیثم هاشم زاده، علی شیدوش، رامین اسدی، حمید بوربور، حمیدرضا درویش، سالینا باقری، یونس غزالی، علی منجزی پور، رضا منجزی پور، معین رحیمی، شهره لرستانی، امین حیایی، علی اوسیوند

ساير عوامل فیلم اخراجی ها

تهیه کننده : محمدجواد موحد، نویسنده و کارگردان: محسن امانی، بازیگران : ابوالفضل همراه، مهدی عبدلی، الینا باشنگ، ساریناز باقری، برنامه ریز و دستیار کارگردان : محمد باقری، مدیر تولید: مرتضی کشاورز، تدوین: محسن امانی، مدیر فیلمبرداری: یحیی رضایی، گریم: هادی لطفی، شهره خراسانی، جلوه های ویژه رایانه: سینا فرنگ، طراح صحنه و لباس: جواد کاظمی مطلق، ریحانه نعمت اللهی، صدا بردار: احمد صابری، تدارکات: علی یارمحمدی، مصطفی کشاورز،

مشخصات فیلم اخراجی ها

• ژانر :درام،کمدی
• زبان : فارسی​​​​​​
• امتیاز IMDb: امتیاز 4.6 از 10
  معرفی فیلم سوفی و دیوانه