خلاصه داستان نگار
این فیلم به ماجرای جنایی پرداخته جایی که جواهریان نقش دختری به نام نگار را بازی می کند. او دختر خانواده ای نیمه مرفه و اصیل است، پدر او دریک معامله اقتصادی شکست خورده و با اسلحه خودکشی کرده است. این تحلیلی است که پلیس نسبت به مرگ او اعلام می کند اما او این تحلیل را باور ندارد برای رسیدن به اصل ماجرا تصمیم می گیرد که روزهای آخر پدر را مرور کند. همچنین در خلاصه اولیه آمده: ما به این ته سیگار رژلبی مشکوکیم، ولی این کمکی به ما نمی کنه!
نکاتی درباره فیلم نگار
در روزهایی که اغلب آثار سینمایی در ایران فضایی آپارتمانی داستانشان را روایت می کنند، « نگار » اثر متفاوتی محسوب می شود که با مولفه های سینمای سورئال و تا حدی جنایی - اکشن، ساخته شده تا مخاطب سینمای ایران تجربه جدیدی را در سالن سینما پشت سر بگذارد. سالنی که سالهاست درش به روی آثار شاخص جهانی در چنین ژانری بسته شده تا تماشاگر ایرانی با فقر هیجان و تفکر، به تماشای تولیدات سینمای کشورش بنشیند و با کمترین میزان توجه به محتوای آثار بنگرد. « نگار » اما با رویکردی متفاوت به سینما آمده تا این قاعده کلی را تغییر دهد و مسیری جدید در سینمای ایران همواره نماید. اما مشکل اینجاست که تمام این تغییرات در نقابِ فیلم به چشم می خورد و فضایی که در پَسِ نقاب وجود دارد، حال و هوای متفاوتی دارد!فیلم جدید رامبد جوان برخلاف آثار کمدی قبلی اش که در میانشان « ورود آقایان ممنوع » موفق ترین کار محسوب می شود، فضایی معماگونه و گاهاً سورئال دارد بطوریکه می بایست انتظار هر اتفاق عجیبی را قصه داشت. « نگار » برای ساختاری که در نظر گرفته گاهاً به آثار مشهوری نظیر « بزرگراه گمشده » دیوید لینچ نیز گریزی می زند تا با الگوبرداری از آثار موفق و مشهور این سبک، بتواند جای پای خود را در این سینما مستحکم سازد. اما مشکل اینجاست که فرمی که رامبد جوان برای روایت قصه اش در نظر گرفته، حفره های کوچک و بزرگ فراوانی دارد که اجازه لذت بردن از اثر را به تماشاگر نمی دهد.معمولا در روایت آثار جنایی در زمینه های سورئالیستی، فیلمساز سعی می کند تا با ارائه کدهای مشخص به مخاطب او را در حل پازل هایی که در طول داستان ایجاد کرده کمک کند تا بتواند به درک درستی از قصه و فضایی که در ذهن سازنده اثر می گذرد برسد. اما در « نگار » این اصل رخ نمی دهد و هیچ کد و نشانه ای وجود ندارد تا بتوان نشانه ای از هوشمندی نویسنده را در فیلم جستجو کرد. فیلم متشکل از ترکیب صحنه های وهم و واقعیتی است که به موازات یکدیگر به تصویر کشیده می شوند که البته المان های و دستاوردهای اوهام در اینجا به واقعیت هم کشیده می شود تا ثابت شود مرزی میان آن دو وجود ندارد، اما بدون هرگونه توضیحی برای این تصمیم. در واقع فیلم به راحتی مرز میان خیال و واقعیت را درهم می شکند تا به فضای فانتزی دست یابد که در آن هر اتفاقی محتمل به نظر می رسد. اغلب فیلمسازان مطرح برای ساخت چنین آثاری، سرنخ های گاهاً مبهم و پیچیده ای از ویژگی های عجیبی که در روایت قصه اثرشان از آن استفاده کرده اند را بر جای می گذارند تا بحث های داغی را در روزهای پس از تماشای فیلم میان علاقه مندان به سینما سبب شود، یعنی کاری که لینچ در تمام طول دوران فیلمسازی اش انجام داده است! اما در « نگار » هیچ ایده و سرنخی وجود ندارد و به نظر می رسد که فیلمساز بیش از اینکه به درک درستی از فضای سورئال در سینما رسیده باشد، درگیر ظاهر و جذابیت های بصری آن شده باشد و قواعد بی هویت که برای شخص او جذاب بوده را به داستان اضافه کرده تا احتمالاً شاید خوشایند مخاطبین دیگری هم باشد!« نگار » همچنین از ارائه یک تصویر مشخص درباره قهرمان داستان ناتوان است بطوریکه تماشاگر کمتر می تواند انگیزه های این قهرمان عجیب را درک کرده و با او همراه شود. در نمونه ای نسبتاً مشابه، شخصیت عروس در « بیل را بکش » زنی با انگیزه های انتقام جویانه معرفی می شود که دلایل خشم و نفرت او به خوبی در طول داستان برای تماشاگر عیان می گردد و نقطه ابهامی برای مخاطب بر جای نمی گذارد. اما در « نگار » قهرمان داستان دائم در کش و قوس رفت و آمدها و دیالوگ های ضعیف و شعاری است که سعی شده به تبعیت از آثار جنایی مطرح، کوتاه و پرمایه باشد اما در اجرا، ضعیف و سطحی از آب درآمده و دردی هم از مشکلات فیلمنامه دوا نمی کند و این ضعف مخصوصاً در سکانس های اکشن بیشتر نیز به چشم می آید. تجربه جدید فیلمسازی رامبد جوان اگرچه قابل ستایش است و در سینمای " درام زده " ایران یک حرکت مثبت تلقی می شود، اما فاقد پختگی لازم می باشد. ساخت آثار سورئال با رگه های جنایی نیازمند هوش سرشار نویسنده و تسلط کارگردان بر ژانر و ویژگی های تعیین کننده آن می باشد که « نگار » فاقد آن می باشد. البته در « نگار » فیلمبرداری تماشایی و موسیقی شنيدنی کریستوف رضایی نیز به گوش می رسد اما در بخش فیلمنامه ، « نگار » ساده تر و سطحی تر از آن است که بتواند در ذهن مخاطب معما ایجاد کند و در اکشن نیز ضعیف تر از آن است که مخاطب را به وجد بیاورد. در نهایت بار دیگر باید گفت که تلاش رامبد جوان برای رسیدن به تجربه ای جدید در سینما تحت هر شرایطی قابل ستایش است.
کارگردان فیلم نگار
رامبد جوان بازیگر و کارگردانی که چند سالی است با اجرای مجموعه تلویزیونی محبوب « خندوانه » به محبوبیت فراوانی رسیده است. وی سالها به عنوان بازیگر در تلویزیون و سینما فعالیت کرده و البته در این میان آثاری نظیر « ورود آقایان ممنوع » را نیز کارگردانی کرده که از جمله موفق ترین فیلمهای کمدی سینمای ایران محسوب می شود.
بازیگران فیلم نگار
نگار جواهریان، محمدرضا فروتن، مانی حقیقی، آتیلا پسیانی، فریبا کامران، علیرضا شجاع نوری، افسانه بایگان، اشکان خطیبی، علیرضا آقاخانی، محمود کریمی، ایلیا کیوان، ٰشایان کامروز، ٰعیسی حسینی
ساير عوامل فیلم نگار
- مدیر فیلمبرداری: بهرام بدخشانی
- طراح گریم: سودابه خسروی
- صدابردار: وحید مقدسی
- طراح صحنه: امیرحسین قدسی
- طراح لباس: نگار نعمتی
- دستیار اول و برنامه ریز: مانفرد اسماعیلی
- جلوه های ویژه: حمید رسولیان
- منشی صحنه: غزل رشیدی
- مدیر تولید: شهرام زاهدی
مشخصات فیلم نگار
- ژانر :جنایی، معمایی
- زبان : فارسی
- امتیاز IMDb: امتیاز 5.2 از ۱0
معرفی فیلم داش آکل
