قلعه تاریخی قصرقند
قلعه تاریخی قصرقند در مرکز شهر قصرقند از توابع شهرستان نیکشهر و در قسمت شرق مسجد جامع این شهر قرار دارد که از جانب شمال غربی – جنوب شرقی و جنوب به وسیله خانه های مسکونی احاطه شده است و از جهت شمال و شمال شرقی به نخلستان محدود می شود.این قلعه قدیم الایام مقر حکمرانی حاکمان بوده است . با توجه به نوشته ها و کتاب هایی که در مورد مکران زمین و کرمان تالیف شده است می توان گفت که تاریخ ساخت قلعه به دوره های قبل از صفویان باز می گردد بنا به روایت ریش سفیدان و آن چه در کتب مختلف در مورد حکمرانان قلعه قصرقند نوشته شده است بیشتر حاکمان از طایفه ˈبلیدهˈ ایها بوده اند .طایفه بلیده ای از مسقط به سرزمین بلیده واقع در بین تربت مکران و پنجگور در بلوچستان پاکستان مهاجرت کرده اند. برخی عقیده دارند که بلیده ها از اعراب بوده و بر اثر اختلاف ایجاد شده بین آنها به پاکستان مهاجرت کرده و بعد از آن به بلوچستان ایران آمده اند.
رودخانه کاجو
این رودخانه دائمی در شمال قصر قند جریان دارد و سیلاب های آن در ناحیه دشتیاری جاری می شود. این رود در انتها به رودخانه باهوکلات می پیوندد.
تپه دمبیگان قصرقند
تپه دمبیگان قصرقند در جنوب شرقی قصرقند در ارتفاع ۴۷۵ متری از سطح دریا به طول تقریبی ۱۰۰۰ متر و عرض ۷۰۰ متر با جهت شرقی – غربی واقع شده است.سطح محوطه پوشیده از قطعات سفالی منقوش به نقوش برجسته و نقوش تزئینی نقاشی شده و ساده است.سفال های سطحی محوطه از نوع سفال های دست ساز خشن و چرخ ساز است که از این نوع سفال ها می توان از خمره هایی نام برد که قطعات شکسته آن ها در سطح محوطه به وضوح قابل رویت است.در قسمت جنوب غربی محوطه حاشیه رودخانه پاسک، تپه طبیعی از نوع رسوبی وجود دارد که در قسمت های مختلف آن آثاری از قطعات سفالی ظروف شکسته به چشم می خورد، ظروفی از قبیل کاسه لیوان که مزین به نقوش تزئینی از جمله نقوش هندسی و نقش بز و نقوشی تزئینی از گل و تکه هایی از کاسه های شکسته و کوچک سنگ مرمر پراکنده هستند.
قلعه تاریخی بگ
قلعه تاریخی بگ مربوط به سدهٔ ۷ ه.ق تا دوره قاجار است و در شهرستان قصرقند، بخش ساربوک، روستای بگ واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۲۵۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قلعه تاریخی بگ دروستای بگ قرار دارد. بدلیل قرار گرفتن وچسپیدن قلعه بگ درکنار رودخانه کاجو همواره سیلابها و طغیانهای فصلی این رودخانه باعث فرسایش خاک دیواره شمالی قلعه میشد وهر بار حجم عظیمی از خاک و خشت قلعه را با خود میبرد که خوشبختانه بدلیل تعغیر مسیر رودخانه چند وقتی است که قلعه از این خطر بدور است اما خطری بزرگتر در کمین قلعه است که اگر مهار نشود قلعه را از زیر بنا و پی نابود می کند و ان مشکل ابهای است که پس از باران از زمینهای اطراف بطرف قلعه جاری میشوند.
