آبشار ویسادار
آبشار ویسادار یکی از زیباترین و باشکوه ترین آبشارهای کشور ایران و سومین آبشار مرتفع در استان گیلان در شانزده کیلومتری پره سر در شهر رضوانشهر است. برای رسیدن به این آبشار باید از مسیری فوق العاده تماشایی و جنگلی بگذرید.
جالب است بدانید که روی آبشار بی نظیر ویسادار، پلی قرار دارد که با عبور از روی آن، نمای دل انگیز آبشار را می توانید زیر پاهای خود داشته باشید.
پل آجری پونل
قدمت پل آجری و تاریخی پونل به زمان صفویه باز می گردد و مانند دیگر پل های دوران حکومت «شاه عباس صفوی» از سنگ و آجر ساخته شده است. این پل که در چهارده کیلومتری جاده رضوانشهر به تالش قرار دارد، دارای سی متر طول و یک دهانه بزرگ با طاق جناقی و عرض دو و نیم متر و جان پناهی به ارتفاع چهل سانتی متر است. قابل ذکر است که کف گذرگاه پل آجری و تاریخی پونل، سنگفرش شده است.
مسجد اسپیه مزگت
مسجد اسپیه مزگت یکی از شگفت انگیزترین بناهای تاریخی استان گیلان در شهر رضوانشهر است که اهمیت تاریخی و مذهبی دارد. این بنایتاریخی که به «مسجد سفید» نیز معروف است، باقی مانده یک آتشکده زرتشتی قدیمی و بزرگ پیش از اسلام است که رواق چهار گوش داخلی آن محل نگهداری آتش مقدس بوده و مردم برای عبادت در دهلیزهای کناری آن می ایستادند. برخی بر این باورند که بنای این مسجد متعلق به دوران حکومت ساسانیان است. اسپیه مزگت در دوران پس از اسلام بدون هیچ تغییری به مسجدی که محراب ندارد، تبدیل شده است. «اسپیه» در زبان تالشی به معنای سفید و «مزگت» در زبان اوستا به معنای مسجد است. این بنای شگفت انگیز، سال ها در زیر یک درخت عظیم الجثه و زیر شاخ و برگ های آن پنهان بوده که بعدها به خاطر کاوش این مسجد، درخت را قطع می کنند تا بنا نمایان شود. امروزه به دلیل عدم رسیدگی، این بنای تاریخی و جذاب در حال ویران شدن است.
پارک جنگلی گیسوم
پارک جنگلی گیسوم یا پارک جنگلی دکتر درستکار از دیدنی ترین نقاط استان گیلان در چهارده کیلومتری رضوانشهر در شهر تالش است. جاده این پارک جنگلی در مسیر رسیدن به دریای خزر، دالانی سبز و جنگلی اسرارآمیز، با همراهی درختان سر به فلک کشیده خود، پدید آورده است. این جاده رویایی به طول چهار کیلومتر از میان انبوهی از درختان تنومند و بلند عبور می کند و در انتها به ساحل گیسوم و دریای خزر می رسد. این پارک جنگلی از امکاناتی نظیر سرویس بهداشتی، تاب و سرسره، باربکیو و چند سکو برای نشستن برخوردار است.
روستای بهشتی ارده
روستای بهشتی ارده یکی از مرتفع ترین روستاهای استان گیلان و از توابع شهر رضوانشهر است که در دره ای سرسبز قرار گرفته است. کوه های دنباله دار تالش در نوار شمال غربی دریای خزر، چشم اندازهای رویایی و بسیار زیبایی در این روستا خلق کرده است، به طوری که آن را می توان بهشت عکاسان نامید. هوای ییلاقی روستای بهشتی ارده، حتی اگر سن و سالی از شما گذشته باشد، شما را ده ساله، نرم نازک و چست و چابک می کند، طوری که از آن لذت خواهید برد. اگر هوس یک شب اقامت در منطقه ای سرسبز و خنک را کرده اید، کافی است شبی را دل جنگلی و زیر آسمان پر ستاره روستای ارده سر کنید.
قلعه امیر ساسان
قلعه امیر ساسان، قلعه ای نیمه مخروبه در حاشیه روستای ارده در شهر رضوانشهر است که در قدیم اقامتگاه ییلاقی حاکمان تالش بوده است.
امروزه شکلی اصلی این قلعه به دلیل بی توجهی از بین رفته است و تنها یک عکس قدیمی از نمای اصلی آن به جای مانده است.
گورستان تاریخی پرن پرن وسکه
گورستان پرن پرن وسکه یکی از آثار ملی ایران در روستای وسکه، شهر رضوانشهر است. این گورستان تاریخی را می توانید قبل از ورود به جاده روستای ارده مشاهده کنید.
پل تاریخی شفارود
پل تاریخی شفارود یکی از بناهای دوران حکومت قاجاریه است که روی رودخانه شفارود در کنار جاده رضوانشهر به تالش بنا شده است. این پل به سبک خاصی که کمتر در ساخت پل های ایرانی دیده می شود، ساخته شده است؛ بدین صورت که در دو طرف طاق و روی پاکان آن، دو ستون نمای مخروطی شکل و در بدنه کناری شمال پل، دو طاق نما کار کرده اند. مصالح به کار رفته در احداث پل شفارود، آجر و ساروج است.
بقعه سیده بانو
بقعه سیده بانو نیز در دارسرای رضوانشهر واقع شده است. معروف است که این بقعه مادر پیر شرفشاه می باشد.
عرض و طول داخلی بنای اصلی ۸×۷ متر است ، این بقعه که بر ستون هایی استوار است، دیواری ندارد .فقط ضریحی چوبین و مشبک به ابعاد پنج متر جای دیوار بناست ارتفاع این ضریح بالغ بر دو متر است ، چهار طرف بقعه ایوانی به عرض دو متر دارد .
ایوانی که در ورودی بقعه قرار دارد نه ستون چهار سو و ایوان های دیگر هر یک هشت ستون چهار سو دارند ، تمام ستون ها سر ستون دارند و لبه ایوان ها تکائلی به ارتفاع یک متر دارد ، سقف بنای اصلی بقعه و ایوان ها واشان کشی و از رو پل کوبی درز پوش زده و بام سفال سر است ، بر ضریح مشبک چوبین کتیبه ای به این شرح دارد : «بتاریخ شهررمضان المبارک سنه ۱۲۴۳ سیده بانو نسب امام المهام موسی الکاظم علیه السلام»