آلوگلیپتین (Alogliptin) با افزایش جزئی مقدار انسولین تولید شده توسط بدن کار می کند و از این طریق سطح قند خون شما را کنترل می کند. همچنین مقدار گلوکاگون تولید شده توسط پانکراس را کاهش می دهد. گلوکاگون باعث می شود کبد شما قند بیشتری تولید کند؛ بنابراین، کاهش میزان گلوکاگون در بدن، باعث کاهش میزان قند خون می شود.
انسولین هورمونی است که به طور طبیعی در بدن، توسط لوزالمعده ساخته می شود. این به کنترل سطح قند خون کمک می کند. اگر بدن شما به اندازه کافی انسولین را برای رفع نیازهایش نسازد و یا اگر از انسولینی که می سازد، به طور مؤثر استفاده نکند، در نتیجه بیماری به نام دیابت ملیتوس (دیابت شیرین) ایجاد می شود. افراد مبتلا به دیابت برای کنترل مقدار گلوکز (قند) در خون نیاز به درمان دارند؛ زیرا که کنترل خوب میزان قند خون، خطر ابتلا به عوارض بعدی را کاهش می دهد. قند خون برخی از افراد، با ایجاد تغییرات در رژیم غذایی، کنترل می شود، اما برای کنترل قند خون در افراد دیگر، داروهایی مانند آلوگلیپتین در کنار تغییر رژیم غذایی تجویز می شود.
آلوگلیپتین اجازه می دهد تا بدن از مقدار پایین انسولینی که در دیابت نوع ۲ دیده می شود، بهترین استفاده را کند.
مکانیسم اثر آلوگلیپتین
آلوگلیپتین مهارکننده دی پپتیدیل پپتیداز 4 (DPP-4) است که به طور معمول پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز اینکریتین (GIP) و پپتید شبه گلوکاگون 1 (GLP-1) را تجزیه می کند. مهار DPP-4 مقدار اینکریتین پلاسمایی فعال را افزایش می دهد که به کنترل قند کمک می کند.
GIP و GLP-1 باعث تحریک ترشح انسولین وابسته به گلوکز در سلول های بتای پانکراس می شوند. GLP-1 دارای اثرات اضافی سرکوب ترشح گلوکاگون وابسته به گلوکز، القای سیری، کاهش مصرف غذا و کاهش تخلیه معده است.
فارماکودینامیک
مهار حداکثری DPP-4 در طی 2-3 ساعت پس از تجویز یک دوز به افراد سالم رخ می دهد. مهار حداکثری DPP-4 در دوزهای 12.5 تا 800میلی گرم بیش از 93 درصد است. مهار DPP-4 در دوزهای 25 میلی گرم یا بالاتر بعد از 24 ساعت بالاتر از 80 درصد باقی می ماند.
داروی آلوگلیپتین همچنین کاهش میزان گلوکاگون پس از غذاو افزایش GLP-1 فعال بعد از غذا را در مقایسه با دارونما در طی یک دوره 8 ساعته پس از یک وعده غذایی استاندارد نشان داد. آلوگلیپتین بر روی فاصله QTc تاثیر نمی گذارد.
فارماکوکینتیک
- فراهمی زیستی: ~ 100٪
- زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 1-2 ساعت
- اتصال به پروتئین: 20٪
- حجم توزیع: 417 لیتر
- متابولیسم: متابولیسم گسترده ای ندارد و 60-71٪ از دوز بدون تغییر در ادرار دفع می شود
متابولیت فعال: اِن دمتیله (کمتر از 1 درصد داروی اصلی)
متابولیت غیر فعال: آلوگلیپتین اِن-استیله (کمتر از 6٪ از داروی اصلی)
سوبسترا پ جزئی CYP3A4 و CYP2D6
- نیمه عمر: 21 ساعت
- کلیرانس کلیه: 9.6 لیتر / ساعت
کلیرانس کل بدن: 14 لیتر / ساعت
دفع: 76٪ ادرار 13٪ مدفوع
روش مصرف داروی آلوگلیپتین
- قبل از شروع درمان با داروی آلوگلیپتین ، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
- دوز و مقدار داروی آلوگلیپتین ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید.
- اگر داروی آلوگلیپتین با نام تجاری Vipidia مصرف می کنید، دوز این دارو برای اکثر افراد، ۲۵ میلی گرم (یک قرص) روزانه تجویز می شود. با این حال، اگر با مشکلات کلیه شما برطرف نشود، پزشک دوز داروی شما را تغییر خواهد داد. این دارو را می توانید با یا بدون غذا همراه با آب بخورید. در نظر داشته باشید که بهتر است دوز روزانه داروی آلوگلیپتین در یک ساعت مشخص از روز بخورید.
- اگر قرص ترکیبی آلوگلیپتین با متفورمین (نام تجاری Vipdomet) برای شما تجویز شده است، باید قرص را دو بار در روز مصرف کنید. پس از خوردن غذا و یا میان وعده، قرص را مصرف کنید زیرا این امر باعث کاهش احتمال ابتلا به معده درد می شود.
- داروی ترکیبی آلوگلیپتین (Vipdomet) با دو قدرت (دوز) مختلف در داروخانه ها موجود است که هر دو، آلوگلیپتین یکسان اما متفورمین متفاوت دارند، توجه کنید که هنگام خرید دارو، داروساز دارویی را به شما تحویل دهد که پزشکتان برای شما تجویز کرده است.
- اگر فراموش کردید که دوز داروی روزانه خود را در زمان مشخص مصرف کنید اما به زودی یادتان افتاد، دارو را مصرف کنید؛ اما اگر زمانی به یاد آوردید که نزدیک به ساعت دوز بعدی دارو است، دوز از یاد رفته را مصرف نکنید. نباید به خاطر دوز از یاد برده شده، دو دوز از دارو را باهم مصرف کنید.
مقدار مصرف آلوگلیپتین
بزرگسالان
دیابت نوع 2 ( 6 راه برای کنترل دیابت نوع دو)
25 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
کودکان
ایمنی و کارایی ثابت نشده است.