موارد مصرف آمیلورید اچ
آمیلورید اچ به عنوان داروی کمکی در کنترل حالات خیزدار (مانند نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی، سندرم نفروتیک، خیز ناشی از کورتیکوستروئید و استروژن و خیز با علت نامشخص) ، در درمان زیادی فشار خون ( به ویژه در مواردی که نیاز به یک مدر نگهدارنده پتاسیم باشد) و همچنین در درمان کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داروهای مدر در افراد مبتلا به افزایش فشار خون (در صورتی که سایر تدابیر مفید نبوده یا کافی نباشند) مصرف میشود.
مکانیسم اثر آمیلورید اچ
کانال های سدیمی در اپی تلیال توبول دیستال (DCT) و مجرای جمع کننده ادرار را که مانع از بازجذب سدیم از لومن می شوند، مهار می کند. این پروسه، سدیم داخل سلولی و عملکرد پمپ Na+/K+ATPase را کاهش می دهد و منجر به حفظ پتاسیم و کاهش دفع کلسیم، منیزیوم و هیدروژن می شود. به علت محدود بودن ظرفیت برداشت سدیم در مجرای DCT و جمع کننده، اثرات ناتریورتیک، دیورتیک و آنتی هایپرتنسیو به طور کلی ضعیف قلمداد می شود.
فارماکوکینتیک آمیلورید اچ
جذب آمیلورید از مجرای گوارش کامل نیست (20-15درصد). پیوند آمیلوراید به پروتئین بسیار کم میباشد و متابولیزه نمیشود. نیمه عمر آمیلورید 9-6 ساعت و زمان لازم برای شروع اثر دارو به عنوان مدر، کمتر از 2 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت آمیلوراید، 4-3 ساعت و زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر پس از مصرف مقدار واحد، 10-6 ساعت میباشد. طول اثر مدر آمیلوراید با مصرف مقدار واحد دارو، 24 ساعت است. 50-20 درصد آمیلوراید از کلیه و 40 درصد نیز از راه مدفوع دفع میشود.
موارد و مقدار مصرف آمیلورید اچ
الف) هایپرتانسیون - ادم ناشی از نارسایی احتقانی قلب و سیروز.
بزرگسالان: شروع با دوز 5 میلی گرم در روز و افزا یش آن به 10 میلی گرم در روز در صورت نیاز.
ب) پیشگیری از بروز هایپوکالمی در بیماران پر خطر.
بزرگسالان: شروع با دوز 5 میلی گرم در روز و افزایش آن به 10 میلی گرم در روز در صورت نیاز.
توجه: جهت تکمیل اطلاعات به تک نگار اجزای فرمولاسیون مراجعه شود.