برای درمان عفونت، آنتیبیوتیکها بهترین انتخاب هستند. البته به شرطی که این عفونت منشا باکتریایی داشته باشد. این را پزشک معالج شما تشخیص داده و برای بهبودی شما داروی مربوطه را تجویز میکند. کلرامفنیکل یکی از این آنتیبیوتیکهاست.
کلرامفنیکل چیست؟
کلرامفنیکل (Chloramphenicol) از آنتیبیوتیکهایی است که به منظور درمان عفونتهای باکتریایی مثلعفونتهای چشم و یا عفونت گوش بکار برده میشود. این دارو از انواع ساده و ارزان آنتیبیوتیک محسوب میشود و به همین دلیل در کشورهای در حال توسعه از انتخابیترین انواع آنتیبیوتیک است. اما در کشورهای توسعهیافته، تنها برای درمان موضعی التهاب ملتحمه چشم مورد استفاده قرار میگیرد.
از نوع خوراکی و تزریقی این دارو برای درمان مننژیت، آبسههای مغز و عفونت شش استفاده میشود. این دارو در اشکال مختلفی همچون کپسول، سوسپانسیون خوراکی، آمپول تزریقی و فطره استریل چشمی موجود است.
نامهای تجاری
Chloromycetin , Chloromycetin
موارد مصرف
درمان عفونتهای باکتریایی (مثل عفونتهای چشمی ملتحمه)
مکانیسم اثر کلرامفنیکل
کلرامفنیکل به جزء S50 ریبوزوم های باکتری متصل می شود و ساخت پروتئین باکتری و در نتیجه، تشکیل زنجیرههای پپتیدی را مهار می کند
فارماکودینامیک
کلرامفنیکل از طریق پیوند برگشتناپذیر با ریبوزوم باکتریها بیوسنتز پروتئین را مهار میکند. کلرامفنیکل یک آنتیبیوتیک باکتریواستاتیک (Bacteriostatic ) است، هر چند در برابر هموفیلوس آنفلوآنزا (Haemophilus influenzae)، نیسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) و باکتروییدها (Bacteroides) باکتریسیدال (Bactericidal) محسوب میگردد.
فارماکوکینتیک
کلرامفنیکل به خوبی و به سرعت از راه گوارش و سپس تزریق عضلانی جذب می شود و به طور گسترده در بافت های بدن توزیع می شود.
غلظت سرمی دارو یک ساعت پس از تزریق وریدی و 1-3 ساعت بعد از مصرف خوراکی به اوج خود می رسد.
نیمه عمر دارو 1.5-3.5 ساعت است و در صورت عیب کار کلیه و کبد ممکن است افزایش یابد.
متابولیسم داروی کلرامفنیکل کبدی و دفع آن کلیوی می باشد.
موارد مصرف کلرامفنیکل
تب تیفوئید , باکتریمیا , مننژیت , هموفیلوس آنفلوانزا , استرپتوکوکوس پنومونیه , آبسه مغزی , عفونت های شدید , عفونت های چشمی ملتحمه , التهاب ملتحمه , التهاب قرنیه , التهاب پلک
مقدار مصرف کلرامفنیکل
بالغین : با توجه به شدت و نوع عفونت، روزانه 100-50 میلی گرم بر کیلوگرم دارو از راه خوراکی یاوریدی، هر 6 ساعت مصرف می شود. حداکثر دوزاژ روزانه 100 میلی گرم بر کیلوگرم است .
نوزادان : با توجه به شدت و نوع عفونت، روزانه 25 میلی گرم بر کیلوگرم دارو از راه خوراکی یا وریدی، در دوزهای منقسم هر 6 ساعت، مصرف می شود. تزریق وریدی در درمان مننژیت بکار می رود .