فلوکستین (Fluoxetine) دارویی ضدافسردگی (Anti-depressant) از خانواده ی داروهای مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) می باشد. فلوکستین در سال 1974 کشف شده، در سال 1987 توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید گشت و از سال 2001 حق ثبت اختراع آن باطل گشته و برای تولید در دسترس همه شرکت ها قرار گرفت.
داروهای ضدافسردگی برای درمان طیف گسترده ای از بیماری ها ازقبیل افسردگی و سایر بیماری ها و اختلالات روانی و خلقی مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها به افراد برای بهبود حالشان و کمک به پیشگیری از افکار و اقدامات آسیب رسانی بخود و خودکشی کمک می نمایند.
بااینحال تحقیقات نشان می دهند که تعداد کمی از افراد (معمولا آنهایی که زیر 25 سال دارند) بعد از مصرف قرص های ضدافسردگی، ممکن است افسردگی و یا سایر اختلالات خلقی آنها بدتر شده و یا افکار خودکشی به آنها دست داده و یا حتی اقدام بخودکشی نمایند، بنابراین لازم است همه افراد (بخصوص افراد زیر 25 سال) حتی آنها که فلوکستین را برای بیماری های غیر از افسردگی استفاده می کنند، با پزشک خود درباره خطرات و مزایای داروهای ضدافسردگی مشورت نمایند.
در چه مواقعی باید از قرص فلوکستین استفاده کنیم؟
قرص فلوکستین در مواقع زیر استفاده می شود.
برای درمان و بهبود افسردگی.
بیماری اختلال وسواسی جبری.
بعضی از اختلالات خوردن و حملات ترس (حملات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی ترس و نگرانی شدید).
بعضی از انواع سندرم پیش از قاعدگی.
کار فلوکستین در بدن این است که باعث افزایش سروتنین می شود و سروتنین یک ماده شیمیایی است که در مغز به حفظ تعادل روانی کمک می کند، بنابراین مصرف قرص فلوکستین باعث افزایش سلامت روانی فرد می شود.
سایر موارد مصرف فلوکستین
- درمان الکلیسم
- اختلال نقص توجه
- اختلال شخصیت مرزی
- اختلالات خواب
- سردرد
- بیماری های روانی
- اختلال استرس پس از سانحه
- سندرم تورت
- چاقی
- مشکلات جنسی
- ترس و .....
