میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر زیپروبایوکس (الانزاپین)

زیپروبایوکس با کاهش توهم کمک می کند تا فرد بتواند با واقعیت ارتباط بهتر و شفاف تری برقرار کند، درباره خود بهتر و بیشتر فکر کند، در زندگی احساس آرامش کرده و فعالیت های روزمره اش را انجام دهد.

زیپروبایوکس به بازگرداندن تعادل در برخی از مواد و واکنش های مغزی مثل دوپامین و سروتونین کمک کرده و باعث کاهش نشانه های روانپریشی می شود.

توجه : قبل و در حین مصرف زیپروبایوکس پزشک شما باید آزمایش قند و چربیهای خون برای شما تجویز نماید. و وزن شما را مرتبا چک نماید. درمورد راههای جلوگیری از افزایش وزن بدن مانند رژیم غذایی سالم و نرمال و ورزش با پزشک خود صحبت کنید.

در صورت بروز علائم افزایش قند خون که شامل مواردی مثل: احساس تشنگی مفرط، تکرر ادرار، گرسنگی بیش ازحد، خستگی یا ضعف مفرط، تهوع، احساس گیجی یا بوی میوه دادن بازدم می شود، با پزشک خود تماس بگیرید.

مکانیسم اثر زیپروبایوکس

اگرچه مکانیسم اثر ضد جنون زیپروبایوکس مشخص نیست، ولی احتمالا با عمل آنتاگونیستی برگیرنده های منوآمین(دوپامین و سروتونین) این اثر را اعمال می کند. ولی این دارو دارای اثر آنتاگونیستی بر گیرنده های موسکارینی ، آدرنرژیک آلفا1 نیز می باشد. همچنین می تواندبه طور ضعیف به گیرنده های GABAa بنزودیازپین ها و بتا متصل شود.

فارماکوکینتیک زیپروبایوکس

زیپروبایوکس به سرعت و به خوبی از راه دستگاه گوارش جذب می شود. در اثر اولین گذر 40% دارو متابولیزه می شود. نیمه عمر دارو 30 ساعت و میزان اتصال دارو به پروتئین معادل 93% می باشد. به طور عمده در کبد متابولیزه می شود. دفع دارو از طریق ادرار (7% تغییر نیافته و 57% به صورت متابولیت) و مدفوع(30%) صورت می گیرد.

میزان و نحوه مصرف زیپروبایوکس

راهنماییهای عمومی برای مصرف زیپروبایوکس

در صورت حساسیت به این دارو، مواد دیگر، غذاها، مواد محافظ و رنگ ها پزشک را مطلع سازید.

مطالعات روی زیپروبایوکس فقط در بزرگسالان انجام شده و اطلاعات خاصی درباره استفاده این دارو در کودکان تا 18 سال وجود ندارد.

زیپروبایوکس در سالمندان آزمایش شده است و عوارض جانبی متفاوتی در مقایسه با بزرگسالان مشاهده نشده است. به هر حال این دارو در سالمندان آهسته دفع می شود و بهتر است دوز مصرفی، کمتر باشد. این دارو در سالمندان مبتلا به زوال عقل نباید استفاده شود.

در صورت مصرف هم زمان زیپروبایوکس با سایر داروها پزشک را مطلع سازید. زیرا استفاده هم زمان این دارو با سایر داروها ممکن است خطر بروز عوارض جانبی شامل مشکلات کبدی، حمله قلبی، خواب آلودگی، یبوست، گیجی و یا غش کردن به هنگام بلند شدن از حالت خوابیده و یا نشستن را افزایش دهد.

در صورت ابتلا به بیماری هایی مانند آلزایمر، سینه پهلوی همراه با آسپیراسیون، سرطان سینه و یا سابقه آن، تشنج و یا سابقه آن، خشک شدن آب بدن ناشی از در معرض هوای خیلی گرم قرار گرفتن و ورزش شدید و

سریع، دیابت یا سابقه دیابت ژنتیکی، بزرگی پروستات، گلوکوم، انسداد روده و یا سابقه آن، بیماری های قلبی و عروقی، جریان ضعیف خون به مغز، بیماری های کبدی پزشک رامطلع سازید.

زیپروبایوکس را طبق دستور پزشک و با همان مقدار تجویز شده مصرف کنید.

زیپروبایوکس را می توان همراه با وعده های غذایی یا با معده خالی مصرف نمود.

چنانچه زیپروبایوکس را به طور مرتب مصرف می کنید، در صورتی که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن مصرف کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف این نوبت خودداری کنید و برنامه معمول دارویی خود را ادامه دهید و مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید.

عوارض و موارد مصرف زیپروبایوکس

مقدار و نحوه مصرف زیپروبایوکس

مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط مصرف است و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند.

اختلالات دو قطبی:

بزرگسالان – درمان تک دارویی با الانزاپین: در ابتدا 10 تا 15 میلی گرم یکبار در روز. در صورت نیاز 5 میلی گرم امکان افزایش یا کاهش مقدار دارو وجود دارد. در صورت مصرف با داروهای لیتیوم و والپروات مقدار مصرف دارو 10 میلی گرم یکبار در روز می باشد. حداکثر دوز مصرفی 20 میلی گرم در روز می باشد.

کودکان تا 18 سال: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.

شیزوفرنی:

بزرگسالان: 5 تا 10 میلی گرم یکبار در روز. حداکثر دوز مصرفی 20 میلی گرم در روز می باشد.

کودکان تا 18 سال: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی قرص زیپروبایوکس