به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از سینا پرس:
ایده استفاده از گوشت مصنوعی تولیدشده در آزمایشگاه طی سال‌ها گذشته رنگی جدی به خود گرفته و جدیداً به کمک روش‌های جدید هزینه تولید این گوشت بسیار کم شده و پیش‌بینی می‌شود این محصول به‌زودی وارد بازار شود.
بر اساس آمارهای رسمی، حدود ۱۴٫۵ درصد از گازهای گلخانه‌ای موجود در کره زمین توسط چهارپایان تولید می‌شود؛ اما سؤال مهمی که در این رابطه وجود دارد این است که آیا می‌توان بدون گوشت، همبرگر درست کرد؟
برای نخستین بار در سال ۲۰۱۳ میلادی پژوهشگری به نام مارک پست (Mark Post)، موفق به ساخت گوشت گاو مصنوعی در آزمایشگاه شد که ازنظر ظاهر و طعم بسیار شبیه به گوشت واقعی اما برخلاف گوشت واقعی آبدار نبوده و خشک بود.
برای نخستین بار در سال ۲۰۱۳ میلادی پژوهشگری به نام مارک پست (Mark Post)، موفق به ساخت گوشت گاو مصنوعی در آزمایشگاه شد که از نظر ظاهر و طعم بسیار شبیه به گوشت واقعی اما برخلاف گوشت واقعی آبدار نبوده و خشک بود. هزینه این عملیات آزمایشگاهی، رقم سنگین سیصد و سی هزار دلاری بوده و بعدها این ایده توسط دیگر پژوهشگران ادامه یافته و شرکت موسوم به فراکن برگر (frankenburger) موفق به ساخت گوشت مصنوعی با ۱۲ دلار شده و کارشناسان اعتقاددارند این محصول به‌زودی راهی بازارهای مصرف خواهد شد.
اگرچه گزینه پروتئین گیاهی همواره جز گزینه‌های موجود در بازارهای مصرفی هستند اما ورود گوشت‌های تهیه‌شده در آزمایشگاه می‌تواند گزینه‌ای بسیار معقول و مناسب محسوب شده و به‌این‌ترتیب جای گوشت واقعی در سفره‌ها را پر کند. در این یادداشت به بررسی تأثیرات این جایگزینی و کاهش مصرف گوشت قرمز بر مصرف آب، فرسایش خاک، الکتریسیته و تولید آلاینده‌های جوی می‌پردازیم:
گوشت مصنوعی به فضای کمی برای تولید نیاز دارد
بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده توسط هانا توومیستو (Hanna Tuomisto) و آویجیت روی (Avijit Roy)، تولید یک تن گوشت آزمایشگاهی به فضایی بسیار کم و محدود نیاز دارد اما همین میزان گوشت واقعی یا تولید محصولات کشاورزی حاوی پروتئین از قبیل حبوبات، به فضایی بسیار زیاد نیاز داشته و علاوه بر مصرف آب، موجب فرسایش خاک و مصرف مواد مغذی موجود در آن می‌شود.
مصرف برق در یخچال‌ها
بسته‌بندی و نگهداری گوشت واقعی نیازمند استفاده از یخچال و یخ‌زن است که حذف این موضوع و کاهش تعداد و اندازه یخچال‌ها می‌تواند به میزان زیادی در مصرف برق صرفه‌جوئی کند
کاهش آلاینده‌های جوی
پرورش دام و مصرف گوشت، موجب تولید و ورود حجم زیادی از گازهای گلخانه‌ای به طبیعت می‌شود درحالی‌که استفاده از گوشت مصنوعی و ساخته‌شده در آزمایشگاه تقریباً به همان میزان گوشت واقعی و دو برابر محصولات پروتئینی ساخته‌شده از سویا از قبیل توفو (tofu، نوعی غذای که با سویای له‌شده تهیه می‌شود) پروتئین و مواد مغذی در اختیار ما قرار می‌دهد.
کاهش مصرف آب
برای تولید یک تن گوشت واقعی به چندین تن آب نیاز است اما با مصرف گوشت آزمایشگاهی این میزان آب مصرفی به میزان بسیار زیادی کاهش پیدا خواهد کرد. فراموش نکنیم که تولید محصولات پروتئینی کشاورزی نیز به آب نیاز دارد و با استفاده گسترده گوشت مصنوعی می‌توان تا حد زیادی در مصرف آب صرفه‌جوئی کرد.
