موارد منع مصرف و تداخل دارویی کپسول سیمبالتا

هشدارها

قبل از مصرف سیمبالتا، در صورتی که به آن حساسیت دارید یا هر گونه حساسیت دیگری دارید، پزشک خود را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده غیرفعال باشد، که می توانند موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شوند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده سیمبالتا، دکتر و یا داروساز خود را از سابقه پزشکی خود مطلع سازید، به خصوص از سوابقی همچون: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات روانی (مانند  اختلال دو قطبی / اختلال جنون ادواری)، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، مشکلات خونریزی، سابقه شخصی یا خانوادگی از گلوکوم، فشار خون بالا، بیماری های کلیوی، بیماری کبد، تشنج، مشکلات معده (مانند تخلیه آهسته معده).

این دارو ممکن است موجب سرگیجه یا خواب آلودگی شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که میتوانید فعالیت هایی همچون رانندگی، استفاده از ماشین آلات، و یا انجام هر گونه فعالیتی که نیازمند هوشیاری است را به درستی انجام دهید از انجام این گونه فعالیت ها پرهیز کنید.

اگر دیابت دارید، سیمبالتا ممکن است سطح قند خون شما را تحت تاثیر قرار دهد. سطح قند خون خود را به طور منظم طبق دستور پزشک بررسی کنید. پزشک شما ممکن است نیاز به تنظیم مجدد داروهای دیابت، برنامه ورزش، و یا رژیم غذایی شما داشته باشد.

قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از تمام داروهایی که استفاده می کنید مطلع سازید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی).

افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی سیمبالتا حساس تر باشند، به خصوص خونریزی، سرگیجه، سبکی سر، و یا از دست دادن هماهنگی.

افراد بزرگسال به خصوص آنهایی در حال مصرف دیورتیک ها (قرص آب) می باشند نیز ممکن است احتمال ابتلا به یک نوع عدم تعادل املاح(هیپوناترمی) را داشته باشند،که باعث ایجاد سرگیجه، سبکی سر، و یا از دست دادن هماهنگی می شود که می تواند خطر سقوط را افزایش دهد.

کودکان ممکن است به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند، به خصوص در مورد از دست دادن اشتها و کاهش وزن. بر وزن و قد کودکانی که سیمبالتا مصرف میکنند، نظارت داشته باشید. هشدار را نیز ببینید.

در دوران بارداری، این دارو باید تنها هنگامی استفاده شود که مورد نیاز است. این دارو ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که این دارو را در طول ۳ ماهه آخر بارداری استفاده کرده اند ممکن است به ندرت عوارض ترک مانند مشکلات تغذیه ای / تنفس، تشنج، سفتی عضلات، و یا گریه مداوم در آنها بروز کند. اگر متوجه هر یک از این نشانه ها در نوزاد خود شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

از آنجا که مشکلات روانی / خلق و خوی درمان نشده (مانند افسردگی، اضطراب) می تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف سیمبالتا را بدون دستور پزشک متوقف نکنید. اگر شما در حال برنامه ریزی برای بارداری هستید، باردار شده اید، یا فکر می کنید ممکن است باردار شده باشید، بلافاصله در موردفواید و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با دکتر خود صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر نفوذ می کند. قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است اثر داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی آنها را افزایش دهند. این مقاله  از راستینه شامل همه تداخلات دارویی امکان پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید تهیه کنید (از جمله داروهای تجویزی / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی)  و آن را به پزشک و داروساز خود نشان دهید. بدون تایید پزشک هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و دوز آن را تغییر ندهید.

برخی محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل، داروهای التهابی غیر استروئید مانند ایبوپروفن، ” رقیق کننده های خون “مانند وارفارین).

بعضی از داروها می توانند چگونگی کارکرد سیمبالتا را تحت تاثیر قرار دهند حتی در بعضی از موارد آن را از بین ببرد از جمله  داروهایی مانند:سایمتیدین، آنتی بیوتیک کینولون خاص (مانند سیپروفلوکساسین، انوکساسین).

این دارو می تواند سرعت حذف سایر داروها از بدن شما را کاهش دهد و ممکن است بر چگونگی کارکرد آنها تاثیر بگذارد. نمونه هایی از داروهای تحت تاثیر عبارتند از: داروهای ضد آریتمی (مانند پروپافنون، فلکاینید، کینیدین)، داروهای ضد روان پریشی (مانند تیوریدازین)، داروهای ضدافسردگی سه حلقه (مانند دزیپرامین، ایمی پرامین).

مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است منجر به تداخل دارویی جدی شود (احتمال مرگ). از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید.اکثر مهار کننده های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل و حداقل پنج روز پس از درمان با این دارو مصرف شوند. در مورد زمان شروع و قطع مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین میشوند خطر ابتلا به سندرم / سمیت سروتونین را نیز افزایش می یابد. نمونه های این نوع داروها عبارتند از: مواد مخدر خیابانی مانند MDMA / “اکستازی،” مخمر سنت جان، داروهای خاص ضد افسردگی (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین / پاروکستین، دیگر SNRI ها مانند Venlafaxine / ونلافاکسین)، تریپتوفان. خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین ممکن است بیشتر زمانی رخ دهد که شما مصرف داروها را شروع یا دوز این داروها را افزایش می دهید.

در صورتی که داروهایی استفاده می کنید که باعث خواب آلودگی میشوند از جمله:  آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهایی برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند کدئین) ، پزشک خود را مطلع سازید. برچسب روی تمام داروهای خود (مانند آلرژی یا سرفه و داروهای سرماخوردگی) را چک کنید چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که باعث خواب آلودگی میشوند. با داروساز خود در مورد استفاده بی خطر این داروها صحبت کنید.

آسپرین هنگامی که با سیمبالتا استفاده شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، در صورتی که پزشک شما مصرف آسپرین با دوز پایین را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی (معمولا در دوزهای از ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) تجویز کرده است، شما باید مصرف آن را ادامه دهیدمگر اینکه پزشک شما غیر از این را دستور داده باشد.

از چه مواردی در دوره مصرف داروی دولوکستین باید خودداری نمود؟

از مصرف الکل اجتناب کنید. چرا که ممکن است احتمال آسیب به کبد شما را افزایش دهد.

قبل از اینکه از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای درد، آرتریت، تب، یا تورم استفاده کنید، به دکتر خود اطلاع دهید و نظر او را بپرسید. این داروها شامل آسپرین، ایبوپروفن (Advil, Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب(Celebrex)، دیکلوفناک، اندومتاسین، ملوکسیکام و غیره هستند. مصرف همزمان داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی به همراه داروی سیمبالتا، ممکن است باعث شود که شما ساده‌تر دچار کبودی یا خونریزی شوید.

داروی سیمبالتا یا دولوکستین ممکن است باعث اختلال در فکر کردن و واکنش نشان دادن شما شود. اگر قصد دارید رانندگی کنید و یا به کاری بپردازید که نیاز به هوشیاری بالای شما دارد، بیشتر مواظب باشید و احتیاط کنید. به طور ناگهانی، از وضعیت نشسته یا خوابیده بلند نشوید؛ چرا که ممکن است دچار سرگیجه شوید. به آرامی برخیزید تا از افتادن ناگهانی خودتان پیشگیری کنید.