منع مصرف قرص فروس سولفات
قرص فروس سولفات یا سولفات آهن در هموسیدروز، هموکروماتوز و سایرکم‌خونی ها ( جز فقر آهن)، نباید مصرف بشود.
اسیدآسکوربیک (ویتامین C) جذب سولفات فروس را افزایش می‌دهد.
داروهای ضداسید، کلسیترامین، عصاره لوزالمعده و ویتامین E جذب سولفات فروس را کاهش می‌دهند. (مصرف این داروها باید با فاصله 2-1 ساعت از یکدیگر صورت گیرد.).
در صورت مصرف همزمان با داکسیسایکلین، ممکن است جذب سولفات فروس دچار اختلال شود، حتی اگر زمان نوبت مصرف این دو دارو از هم فاصله داشته باشد.
کلرامفنیکل پاسخ به درمان با آهن را به تأخیر می‌اندازد. مصرف همزمان با تتراسیکلین، جذب هر دو دارو را مهار می‌سازد. مصرف تتراسیکلین باید سه ساعت بعد یا دو ساعت قبل از مصرف آهن باشد.
سولفات فروس جذب پنیسیلامین را کاهش می‌دهد. این داروها باید با فاصله حداقل دو ساعت از یکدیگر مصرف شوند.
فروس سولفات می‌تواند جذب لوودوپا، متیلدوپا، لووتیروکسین، پنی‌سیلین آمین و کینولونها را کم کند، بنابراین با حداقل 2 ساعت فاصله مصرف شود.
تداخل دارویی با قرص فروس سولفات
مصرف همزمان آهن با تتراسیکلین های خوراکی، گاهی جذب و اثرات درمانی تتراسیکلین ها را کاهش می‌دهد. قرص فروس سولفاتیا سولفات آهن را باید با معده خالی، یک ساعت قبل یا دو ساعت پس ازغذا بخورید. ولی خب برای کاهش احتمال بروز دل آشوبه،میتوانید این قرص را همراه با غذا هم بخورید.
همچنین نکته دیگری که در این قسمت باید بگوییم اینست که برای جلوگیری از لکه‌دار شدن دندانها و پوشاندن طعم دارو، محلول خوراکی دارو را باید همراه با آب یا آبمیوه و با استفاده از نی استفاده کنید.
اثر بر آزمایش‌های تشخیصی سولفات‌فرو رنگ مدفوع را سیاه می‌کند و با آزمونهای انجام شده برای تشخیص وجود خون در مدفوع تداخل می‌کند.
این دارو ممکن است موجب به دست آمدن نتایج مثبت کاذب آزمون گوایاک (Guaiac) و آزمون ارتوتولوئیدین شود، ولی معمولاً بر آزمون بنزیدین تأثیری نمی‌گذارد.
مقادیر بیش ازحد آهن ممکن است برداشت تکنتیوم Tc99m را کاهش دهد و بنابراین، با تصویربرداری از استخوان تداخل کند.
نکاتی در مورد مصرف قرص فروس سولفات
1- فرآورده‌های مایع این دارو را می‌توان با آب میوه (ترجیاً آب پرتقال، که جذب آهن را افزایش می‌دهد) یا آب مصرف کرد. از مصرف این شکل دارو با شیر یا داروهای ضداسید خودداری شود. داروهای ضداسید را باید یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از فراورده حاوی آهن مصرف کرد. برای جلوگیری از تغییر رنگ دندانها ، اشکال مایع دارو توسط نی مصرف گردد.
2- از خرد کردن قرص‌ها خودداری شود. اگر بیمار قادر به بلعیدن قرص‌ها نیست، مصرف شکل مایع دارو برای وی ترجیح داده می‌شود.
3- تحریکات گوارشی ناشی از مصرف دارو به مقدار عنصر آهن موجود در این دارو بستگی دارد. مصرف دارو همراه با غذا ترجیح داده می‌شود، ولی ممکن است ناراحتیهای گوارشی آن را افزایش دهد.
4- غذا جذب دارو را حدود 50-33 درصد کاهش می‌دهد.
5- اثر این دارو بر روی عملکرد روده‌ها پیگیری شود.
6- اشکال خوراکی آهن مکمل ممکن است رنگ مدفوع را سیاه کنند. این حالت نشان دهنده مقدار آهن جذب نشده است و خطری ندارد، مگر آنکه علائم خونریزی گوارشی وجود داشته باشد.
7- مقدار هموگلوبین و تعداد رتیکولوسیتها طی درمان پیگیری گردد.
8- سمیت شدید آهن در مصرف بیش از حد دارو بخصوص در کودکان دیده شده که می‌توان منجر به مرگ گردد.
9- در بیمارانی که دارای زخم معده، انتریت یا کولیتاولسراتیو هستند استفاده نشود.
10- در بیمارانی که تحت تزریق خون قرار می‌گیرند استفاده نشود.
11- در نوزادان نارس تا زمانی که ذخیره ویتامین E کامل نشده است استفاده نشود.
12- تجویز آهن بیش از 6 ماه جایگاهی ندارد مگر آنکه بیمار خونریزی یا منوراژی مداوم داشته باشد.
