تداخل دارویی:
- مصرف همزمان با آمانتادین، بنزودیازپین، یا تری هگزی فنیدیل ممکن است اثربخشی لوودوپا را افزایش دهد.
- بروموکریپتین، در صورت مصرف همزمان ممکن است موجب بروز افزایش اثرات اضافی شده و درنتیجه کاهش مقدار مصرف لوودوپا لازم شود.
- بیهوش کننده‌ها یا هیدروکربن‌های استنشاقی ممکن است موجب آریتمی قلبی شوند ، زیرا غلظت دوپامین درون زاد افزایش می یابد (مصرف لوودوپا - کاربی دوپا 8-6 ساعت قبل از مصرف داروها ی بیهوش کننده، مانند هالوتان، باید قطع شود).
- ضد اسیدهای حاوی کلسیم، منیزیم، یا بیکربنات سدیم ممکن است جذب لوودوپا را افزایش دهد. با فاصله یک ساعت مصرف شوند.
- مصرف همزمان داروهای ضدتشنج (هیدانتوئین)، بنزودیازپین‌ها، دروپریدول، هالوپریدول، فنوتیازین‌ها، آلکالوئیدهای روولف یا (رزرپین) و تیوگزانتین‌ها با این دارو ممکن است اثرات درمانی لوودوپا را کاهش دهد.
- مصرف همزمان با داروهای کاهنده فشار خون ممکن است موجب افزایش اثر کاهنده فشار خون شود.
- متیل دوپا ممکن است اثرات ضد پارکینسون لوودوپا را تغییر داده و موجب بروز اثرات سمّی اضافی بر روی CNS شود.
- مصرف همزمان با داروهای مهارکننده MAO ممکن است موجب بحران ز یادی فشار خون شود. مصرف داروهای MAOI باید 4-2 هفته قبل از شروع لوودوپا کاربی دوپا قطع شود.
- داروهای مقلد سمپاتیک، در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است خطر آریتمی قلبی را افزایش دهند (کاهش مقدار مصرف داروهای مقلد سمپاتیک توصیه شده است. با وجود این، مصرف لوودوپا - کاربی دوپا آریتمی قلبی ناشی از اثرات مقلد سمپاتیک دوپامین را کاهش می دهد).
- آنتی کولینرژیک‌ها باعث کاهش جذب و یا افزایش متابولیسم روده‌ای لوودوپا شده و اثرات دارو را کاهش می دهند.
- ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای باعث افت فشار خون وضعیتی و تداخل در جذب لووودپا می شوند. بیمار را مانیتور کنید.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به لوودوپا، کربی دوپا یا دیگر اجزای فرمولاسیون، گلوکوم زاویه بسته، استفاده از مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز 14 روز قبل (به جز در مورد MAO B که امکان تجویز همزمان با دوز مناسب وجود دارد)، سابقه ملانوم یا دیگر ضایعات تشخیص داده نشده پوستی.
موارد احتیاط: دارو باعث ایجاد یا تشدید دیسکینزی می شود. استفاده از آگونیست‌های دوپامین برای درمان پارکینسون یا سندرم پای بی قرار باعث ایجاد یک سری رفتارهای اجباری و خارج از کنترل می شود که به صورت قماربازی پاتولوژیک، افزایش میل جنسی یا پر اشتهایی خود را نشان می دهد. هرچند در این مورد عقاید متفاوت است و ممکن است این حالات مربوط به بیماری زمینه‌ای یا عوامل دیگر باشد. کاهش دوز یا قطع مصرف دارو باعث برگشت این رفتارها در بعضی از بیماران شده است.
دارو باعث افت فشار وضعیتی می شود. بیماران پارکینسونی پاسخ خوبی به تغییرات وضعیتی ندارند. بیمارانی که در معرض ریسک هایپوتانسیون هستند (مثل کسانی که داروهای ضدفشارخون مصرف می کنند یا بیماران قلبی - عروقی یا بیماری‌های عروق مغزی) با احتیاط به کار رود. این بیماران باید از نظر علائم افت فشار وضعیتی بخصوص زمانی که دوز دارو افزایش می یابد مانیتور شده و به آنها اطلاع لازم داده شود.
دارو باعث ایجاد خواب آلودگی حتی ضمن انجام کارهای روزمره می شود. از نظر خواب آلودگی روزانه یا دیگر اختلالات خواب زمینه‌ای بیمار را مانیتور کنید. در صورت بروز خواب آلودگی قابل توجه روزانه مصرف دارو را قطع کنید. همراه دیگر داروهایی که باعث دپرسیون CNS می شوند با احتیاط به کار رود. داروهای سداتیو و اتانول باعث تشدید اثرات دارو می شوند.
در بیماران با سابقه بیماری‌های قلبی - عروقی مانند سکته قلبی و آریتمی با احتیاط به کار رود.
دارو ممکن است باعث افزایش کاذب سطح کاتکول آمین‌های ادرار یا پلاسما شده و در تشخیص بیماری‌هایی مانند فئوکروموسیتوما مشکل ایجاد کند.
در بیماران گلوکومی با احتیاط تجویز شده و میزان فشار داخل چشم مانیتور شود. در موارد نارسایی کبدی و کلیوی و زخم پپتیک و بیماری‌های تنفسی با احتیاط به کار رود. در بیماران با اختلالات سایکوتیک با احتیاط کامل تجویز شود. بیماران از نظر بروز افسردگی و تمایلات خودکشی بررسی شوند.
بیماران مسن به اثرات CNS ناشی از این دارو حساس ترند. ایمنی و اثربخشی دارو در کودکان اثبات نشده است.
مصرف پروتئین به صورت منقسم در طی روز باشد تا نوسان سطح لوودوپا رخ ندهد.
قطع مصرف ناگهانی یا کاهش دوز این داروها بعد از مصارف طولانی مدت باعث ایجاد سندرم شبیه سندرم نورولپتیک بدخیم می شود. در این موارد مصرف دارو را قطع کنید.
موارد احتیاط: دارو باعث ایجاد یا تشدید دیسکینزی می شود. استفاده از آگونیست‌های دوپامین برای درمان پارکینسون یا سندرم پای بی قرار باعث ایجاد یک سری رفتارهای اجباری و خارج از کنترل می شود که به صورت قماربازی پاتولوژیک، افزایش میل جنسی یا پر اشتهایی خود را نشان می دهد. هرچند در این مورد عقاید متفاوت است و ممکن است این حالات مربوط به بیماری زمینه‌ای یا عوامل دیگر باشد. کاهش دوز یا قطع مصرف دارو باعث برگشت این رفتارها در بعضی از بیماران شده است.
دارو باعث افت فشار وضعیتی می شود. بیماران پارکینسونی پاسخ خوبی به تغییرات وضعیتی ندارند. بیمارانی که در معرض ریسک هایپوتانسیون هستند (مثل کسانی که داروهای ضدفشارخون مصرف می کنند یا بیماران قلبی - عروقی یا بیماری‌های عروق مغزی) با احتیاط به کار رود. این بیماران باید از نظر علائم افت فشار وضعیتی بخصوص زمانی که دوز دارو افزایش می یابد مانیتور شده و به آنها اطلاع لازم داده شود.
دارو باعث ایجاد خواب آلودگی حتی ضمن انجام کارهای روزمره می شود. از نظر خواب آلودگی روزانه یا دیگر اختلالات خواب زمینه‌ای بیمار را مانیتور کنید. در صورت بروز خواب آلودگی قابل توجه روزانه مصرف دارو را قطع کنید. همراه دیگر داروهایی که باعث دپرسیون CNS می شوند با احتیاط به کار رود. داروهای سداتیو و اتانول باعث تشدید اثرات دارو می شوند.
در بیماران با سابقه بیماری‌های قلبی - عروقی مانند سکته قلبی و آریتمی با احتیاط به کار رود.
دارو ممکن است باعث افزایش کاذب سطح کاتکول آمین‌های ادرار یا پلاسما شده و در تشخیص بیماری‌هایی مانند فئوکروموسیتوما مشکل ایجاد کند.
در بیماران گلوکومی با احتیاط تجویز شده و میزان فشار داخل چشم مانیتور شود. در موارد نارسایی کبدی و کلیوی و زخم پپتیک و بیماری‌های تنفسی با احتیاط به کار رود. در بیماران با اختلالات سایکوتیک با احتیاط کامل تجویز شود. بیماران از نظر بروز افسردگی و تمایلات خودکشی بررسی شوند.
بیماران مسن به اثرات CNS ناشی از این دارو حساس ترند. ایمنی و اثربخشی دارو در کودکان اثبات نشده است.
مصرف پروتئین به صورت منقسم در طی روز باشد تا نوسان سطح لوودوپا رخ ندهد.
قطع مصرف ناگهانی یا کاهش دوز این داروها بعد از مصارف طولانی مدت باعث ایجاد سندرم شبیه سندرم نورولپتیک بدخیم می شود. در این موارد مصرف دارو را قطع کنید.
نکاتی که در رابطه با مصرف قرص لوودوپا باید بدانید
- اگر در دوران بارداری یا شیردهی هستید، به پزشک خود بگویید.
- در صورت وجود هر نوع آلرژی دارویی یا آلرژی نسبت به غذاها، رنگ‌ها، نگهدارنده‌ها یا حیوانات، به پزشک اطلاع دهید.
- دارو را دقیقا طبق دستورالعملی که پزشک داده است، استفاده کنید.
- در صورت فراموش کردن مصرف یک نوبت از دارو، به محض به خاطر آوردن دوز فراموش شده آن را میل کنید. اما اگر تقریبا زمان نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده طبق برنامه منظم خود عمل کنید و مقدار دارو را دو برابر نکنید.
- فهرست تمامی داروهایی را که در حال استفاده از آن هستید (چه گیاهی و چه پزشکی) در اختیار پزشک قرار دهید. ممکن است برخی از داروها میزان اثربخشی داروهای دیگر را تحت تاثیر قرار دهند.
- چنانچه با مصرف این دارو دچار علائم حساسیت مثل تنفس سخت، تورم چهره، لب‌ها، زبان یا گلو شدید، مصرف را ادامه نداده و به اورژانس رجوع کنید.
- افراد سالمند به خصوص برای اثرات لوودوپا حساس هستند. این ممکن است احتمال عوارض جانبی را در طول درمان، افزایش دهد.
- برای پیشگیری از بروز حالت تهوع، بهتر است دارو را به همراه غذا، مصرف کنید.
- در صورت سابقه ابتلا به بیماری‌هایی نظیر دیابت، آسم، برونشیت و یا سایر بیماری‌های مزمن ریه، گلوکوم (آب سیاه)، بیماری‌های قلبی - عروق، مشکلات خونی، مشکلات هورمونی یا ملانوما (یک نوع سرطان پوست)، قبل از مصرف قرص لوودوپا با پزشک در این باره، مشورت کنید.
- با مصرف این دارو خطر تشنج یا حمله‌های عصبی در بیماران مبتلا به صرع، ممکن است افزایش یابد.
- احتمال بروز عوارض دارویی در افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی و کلیوی بیشتر است. در این خصوص با پزشک صحبت کنید.
- افراد مبتلا به زخم معده با احتیاط و تحت نظر پزشک باید از این دارو، استفاده کنند.
- با پزشک خود در مورد بهترین زمان برای مصرف لوودوپا، صحبت کنید.
- این دارو نباید در پاركینسون ناشی از مصرف دارو، استفاده شود.
- قطع مصرف دارو باید به تدریج صورت گیرد.
- دوره درمان را کامل کنید.
- طی درمان با این دارو هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته، باید احتیاط کرد.
- همراه با این دارو، از مصرف غذا و فرآوده‌های حاوی ویتامین B6، باید پرهیز کرد.
منبع: پرسشکده
