مرگ ۲ کولبر جوان در ارتقاعات نوسود کردستان

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از عصر ایران، احمد صحرایی 24 ساله و 2 فرزند کوچک داشت و حالا مشخص نیست وضعیت خانواده او چه می شود. شاهد اداک هم تازه سربازی اش را تمام کرده بود و 20 سال بیشتر نداشت.

در روزهایی که بسیاری از مردم ایران خود را مهیای نوروز می کنند، مرگ 2 کولبر باز هم عده ای را در غرب ایران عزادار کرده است.

شاهد اداک و احمد صحرایی، جوانانی 24 و 20ساله، 27 بهمن ماه همراه با دیگرانی راهی ارتفاعات نوسود می شوند تا به رسم سال های اخیر زندگی خود، با کولبری، نان خانه را درآورند. اما این 2 نفر دیگر هیچ وقت به خانه برنمی گردند.

جبار محمدی، اهل تازه آباد ثلاث باباجانی؛ ذاهد نوری، جلال نوری، طه سلمانی اهل روستای کلاش از توابع شهرستان جوانرود؛ و عظیم امین زاده اهل روستای نروی از توابع شهرستان پاوه پنج نفری هستند که در یکی از بیمارستان ها مستقر شده اند و به گفته همراهان شان، وضعیت جسمی 2 نفر از آنها بسیار وخیم است.

باز هم مرگ 2 کولبر جوان

مختار خندانی، فعال اجتماعی کرمانشاه، در گفت و گو با اعتمادآنلاین به این اتفاقات اشاره می کند و می گوید: «27 بهمن عده ای از کولبران راهی ارتفاعات نوسود می شوند. گویا تعداد آنها در ابتدا 11 نفر بوده است. حوالی ساعت هشت شب خبر می رسد که شلیک گلوله نیروهای مرزی باعث شده این کولبران دچار جراحت شوند. یکی از این کولبران در همان لحظه جان می دهد و دیگری هم به بیمارستان نمی رسد.»

خندانی با اشاره به هویت این 2 کولبر توضیح می دهد: «احمد صحرایی پدری 24ساله بود که 2 فرزند کوچک داشت و حالا مشخص نیست وضعیت خانواده او چه می شود. شاهد اداک هم تازه دوران سربازی اش را تمام کرده بود و 20 سال بیشتر نداشت. مراسم خاکسپاری آنها هم برگزار شده است.»

او ادامه می دهد: «برخی از این کولبران حدود 300 کیلومتر از روستاها و شهرهای اطراف آمده بودند تا بتوانند با این کار نان خانواده خود را درآورند.»

فقر و بیکاری در غرب ایران شدیدتر از قبل شده است

خندانی در پاسخ اینکه چرا در ماه های اخیر تعداد تلفات در بین کولبران تا این حد بالا رفته است می گوید: «همان طور که شما هم اشاره کردید، کولبران در سال جاری بسیار بیشتر از قبل گرفتار مرگ و جراحت و انواع مشکلات شدند. هر روز هم آمار این اخبار رو به افزایش می رود. از یک طرف تعداد افرادی که با مشکلات مالی و اقتصادی در این مناطق درگیر می شوند بالا رفته و از سوی دیگر، بیکاری بیشتر از همیشه به مردم فشار می آورد. در کنار این موارد، میزان بودجه هایی که از سوی مسئولان برای انسداد مرزی در نظر گرفته می شود نیز بیشتر شده است. تا چند سال پیش مرزها زیر نظر ژاندارمری بود، اما حالا نیروهای مرزبانی از حوالی سال 90 کنترل منطقه را در دست گرفته اند و سیاست رفتارشان هم شلیک است.»

این فعال اجتماعی تاکید می کند: «به نظر می رسد مدیران باید سراغ یک سازوکار دیگر برای کنترل مناطق مرزی بروند؛ به عنوان مثال، روشن است که قانون مرکزی نمی تواند به کار مناطق محلی بیاید. در نتیجه شاید لازم باشد صاحب نظران امر، یک بار برای همیشه، قانون های محلی را که با شرایط اقلیمی مناطق منطبق است در دستور کار خود قرار دهند.»

جای خالی یک قانون حمایتگر برای کولبران

هفته گذشته نیز 23 کولبر در ارتفاعات سرشیو سقز مفقود شده بودند که البته خوش شانس بودند و با امدادرسانی جمعیت هلال احمر نجات یافتند. اگرچه در آن جمع هم باز یک نفر اقبال خوشی نداشت و به کام مرگ رفت.

پیشتر هم کل کشور داغدار حادثه غم انگیز مرگ فرهاد و آزاد خسروی شده بود. برادران نوجوانی که مرگ، آن هم به این شکل، برایشان خیلی زود بود.

فعالان اجتماعی می گویند آمار مرگ کولبران رو به افزایش است و در غیاب یک قانون حمایتگر، چشم انداز روشنی هم نمی توان برای این ماجرا متصور شد.