به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از تسنیم، روز گذشته هفتم فروردین، محمدجواد ظریف و وانگ یی وزرای امور خارجه ایران و چین سند همکاری های 25ساله ایران و چین را امضا کردند.
این سند با عنوان رسمی «برنامه همکاری های جامع ایران و چین» ثبت شده است و حوزه های سیاسی، امنیتی، دفاعی، فرهنگی، کشاورزی، اقتصادی، علمی، جهانگردی، نفت و انرژی، زیرساخت های مخابراتی و فناوری ارتباطات، تجارت، بهداشت و سلامت و... را شامل می شود.
خبرگزاری تسنیم به نسخه ای از متن کامل توافق همکاری های جامع ایران و چین بر اساس آخرین تغییرات تا تاریخ خرداد 99 دست یافته است.
برای دریافت برنامه همکاری های جامع ایران و چین اینجا کلیک کنید.
پس از امضای این سند، وزارت امور خارجه کشورمان گزاره برگ برنامه همکاری جامع ایران و چین را منتشر کرد که به شرح زیر است:
الف) خط زمانی از آغاز طرح تا امضاء :
3 بهمن 1394:
سفر رسمی آقای شی جین پینگ، رئیس جمهوری خلق چین به تهران.
جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین با صدور بیانیه ای، سطح روابط دو کشور را به «مشارکت جامع راهبردی» ارتقاء دادند.
حسب پیشنهاد طرف ایرانی به منظور تنظیم روابط بلندمدت در بازه زمانی 25 ساله با چین، طرفین در بند 6 بیانیه مذکور تمایل و آمادگی خود برای رایزنی و مذاکره جهت انعقاد سند همکاری بلندمدت را اعلام نمودند.
مقام معظم رهبری در دیدار رئیس جمهور چین، «توافق رؤسای جمهوری ایران و چین را برای یک روابط استراتژیک 25 ساله، کاملاً درست و حکمت آمیز» دانستند.
اسفند 1394 – بهمن 1397: وزارت امور خارجه در همکاری با وزارتخانه ها و نهادهای مختلف داخلی، جلسات متعددی را با هدف احصاء اولویت ها، تدوین پیش نویس و مفاد قابل طرح در این سند برگزار نمودند.
2 اسفند 1397: دکتر علی لاریجانی، ریاست محترم وقت مجلس شورای اسلامی که در سفر رسمی به چین توسط وزرای خارجه، اقتصاد و رئیس بانک مرکزی همراهی می شدند، در دیدار با آقای شی جین پینگ، رئیس جمهوری خلق چین، از نهایی شدن پیش نویس سند 25 ساله در آینده ای نزدیک خبر داد.
اسفند 1397- شهریور 1398: با تکمیل فرآیند بررسی های داخلی پیرامون سند، پیش نویس سند توسط طرف ایرانی نهایی و آماده ارائه به طرف چینی شد.
3 شهریور 1398: دکتر ظریف، وزیر امور خارجه در سفر رسمی به چین، پیش نویس برنامه همکاری جامع میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین را به وزیر امور خارجه چین تحویل داد.
فروردین 1399:
طرف چینی نقطه نظرات خود را بصورت رسمی پیرامون پیش نویس دریافت شده از طرف ایرانی اعلام نمود.
نظرات طرف چینی در اختیار نهادهای ملی به منظور اعلام نظر قرار گرفت.
خرداد 1399: متن پیش نویس و جمع بندی وزارت امور خارجه از نظرات نهادهای ملی، به منظور بررسی و تصمیم گیری، به هیات محترم دولت ارسال شد.
3 تیرماه 1399: هیات محترم دولت به وزارت امور خارجه اجازه داد مذاکرات بر اساس جمع بندی فوق الذکر، برای نهایی کردن و امضای برنامه همکاری جامع میان دو کشور را بر اساس منافع بلندمدت پیگیری شود.
4 تیرماه 1399: در وبینار وزرای امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین، طرف ایرانی از ارائه نقطه نظرات پیرامون اصلاحات طرف چینی بر پیش نویس سند در آینده ای نزدیک خبر داد.
شهریور 1399: دومینپیش نویس سند از سوی طرف ایرانی به طرف چینی تحویل داده شد.
19 مهر 1399: دکتر ظریف؛ وزیر امور خارجه در سفر رسمی به چین، ابعاد مختلف این سند و چگونگی پیشبرد آن را با همتای چینی تبادل نظر نمودند.
نیمه اسفند 1399: طرف چینی نظرات خود را پیرامون برنامه همکاری جامع به طرف ایرانی اعلام نمود.
20 اسفند 1399: طرف چینی اعلام آمادگی نمود در صورت نهایی شدن پیش نویس برنامه همکاری جامع، در سفر رسمی وزیر امور خارجه چین به ایران سند مذکور به امضاء برسد.
اسفند 1399: وزارت امور خارجه مراتب را همراه با ارزیابی و پیشنهادات لازم به منظور تصمیم گیری به مراجع عالی کشور اطلاع رسانی نمود.
27 اسفند 1399: تائید مراجع عالی کشور برای امضای برنامه همکاری جامع موسوم به 25 ساله، توسط وزیر امور خارجه کشورمان در سفر رسمی وزیر امور خارجه چین به ایران، به وزارت امور خارجه ابلاغ شد.
7 فروردین 1400: برنامه جامع همکاری فیمابین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین، به امضای وزرای امور خارجه دو کشور رسید.
ب) برنامه همکاری جامع ایران و چین حاوی چه مفاد و محتوایی است؟
این سند به منظور عملیاتی کردن بند ششم بیانیه روسای جمهور دو کشور با هدف ارتقای عملی روابط در سطح مشارکت جامع راهبردی (منتشر شده در در بهمن ماه 1394) و به منظور فراهم ساختن بستری مناسب برای توسعه همه جانبه همکاری ها تدوین گردیده است.
سند حاضر یک برنامه جامع در بازه زمانی بلندمدت (25 ساله) رویکردی مبتنی بر احترام متقابل و منافع برد- برد در زمینه روابط دو جانبه، منطقه ای و بین المللی را مدنظر قرار داده است.
دو تمدن کهن آسیایی با تاریخی دیرینه و همکاری نزدیک در عرصه های تجاری، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، دفاعی و امنیتی بر یک نقشه راه و افق بلندمدت روابط در عرصه های مختلف برای تحقق مشارکت جامع راهبردی و ارتقای عملی آن توافق نموده اند.
به رسمیت شناختن اشتراکات فرهنگی، تقویت چندجانبه گرایی، حمایت از حق دولت ها برای برخورداری از حق حاکمیت برابر و تاکید بر بومی بودن مدل توسعه از جمله موارد ذکر شده در سند می باشد.
اشتراک نظر دو کشور در ارتباط با بسیاری از مسائل منطقه ای و بین المللی به ویژه مبارزه با یکجانبه گرایی زمینه لازم برای بسط همکاری ها در عرصه بین المللی بین ایران و چین را فراهم آورده است.
این سند برنامه ای است سیاسی، راهبردی، اقتصادی و فرهنگی که عرصه های مختلف همکاری دو کشور ایران و چین را مدنظر قرار داده است.
ب.1) در بعد سیاسی- راهبردیبرنامه همکاری جامع ایران و چین چه می گوید؟
- طرفین ضمن ارتقای تبادلات، رایزنی و همکاری های نزدیک خود در موضوعات مورد نظر و در نهادهای منطقه ای و بین المللی را افزایش می دهند.
- طرفین زیرساخت های دفاعی، مقابله با تروریسم و همکاری در عرصه های مختلف دفاعی را تقویت خواهند کرد.
ب.2) در بعد اقتصادی برنامه همکاری جامع ایران و چین چه می گوید؟
- با توجه به اتفاق نظر دو کشور بر اینکه ظرفیت های بالقوه برای همکاری ها فراتر از وضعیت کنونی است، ایران و چین همکاری های اقتصادی خود را به ویژه در پیوند دادن ایران به زنجیره ارزش محور از طریق تکمیل زنجیره های مکمل فرآوری داخلی و تولید مشترک به منظور تامین بازارهای داخلی دو کشور و کشورهای ثالث و در نهایت بهره برداری از ظرفیت های ایران از جمله نیروی کار جوان و ماهر تاکید می نمایند.
- همکاری در حوزه های نفت، صنعت و معدن و حوزه های مرتبط با انرژی (نیرو، انرژی های تجدیدپذیر و ...) مبتنی بر دغدغه های توسعه ملی پایدار و زیست محیطی در سند مورد تاکید قرار دارند.
- با هدف بهره برداری از مزایای ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیک، بر مشارکت موثر ایران در ابتکار کمربند-راه طرف چینی تاکید شد.
- همکاری در زمینه های زیرساختی، ارتباطی (ریلی، جاده ای، بندری و هوایی)، مخابراتی، علمی-فناوری، آموزشی و سلامت مورد تاکید قرار گرفت.
- تسهیل همکاری های بخش خصوصی از طریق رفع موانع همکاری مورد توجه بوده است.
- تسهیل همکاری های مالی-بانکی، گمرکی، مقررات زدایی، و همکاری در توسعه مناطق ویژه و آزاآزاد تجاری و صنعتی از جمله در سواحل مکران و تقویت همکاری های غیرنفتی با تمرکز بر حوزه کشاورزی و دانش بنیان مورد تاکید قرار گرفت.
تسهیل همکاری ها در زمینه سرمایه گذاری و تامین مالی پروژه ها و همکاری های اقتصادی؛
ب.3) در بعد فرهنگی برنامه همکاری جامع ایران و چین چه می گوید؟
- در سند مذکور بر افزایش شناخت متقابل از طریق ارتقاء تبادلات مردمی (گردشگری)، رسانه ای، سازمان های مردم نهاد، انجمن های دوستی و همکاری دانشگاهی تاکید شده است.
- طرفین در این رابطه سرمایه گذاری و کمک به تکمیل زیرساخت های لازم برای ارتقاء همکاری های فرهنگی در حوزه های مختلف از جمله صنعت گردشگری را مدنظر قرار داده اند.
ج) برنامه همکاری جامع ایران و چین حاوی چه مفاد و محتوایی نیست؟
این سند در راستای صلح، ثبات و توسعه منطقه ای و بین المللی تدوین شده و لذا در مخالفت با هیچ طرف ثالثی و یا برای مداخله در امور هیج کشوری نیست.
این سند یک نقشه راه برای همکاری های جامع دو کشور ایران و چین بوده و لذا حاوی هیچ قراردادی نمیباشد.
در هیچ کجای سند کمی سازی در خصوص چشم انداز همکاریها اعم از اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و یا راهبردی نشده است و لذا حاوی هیچ رقم و عدد خاصی از جمله در خصوص سرمایه گذاری و یا منابع مالی و پولی نمی باشد.
این سند 25 ساله نامگذاری شده است تا کلیت برنامه همکاری جامع دو کشور در این بازه زمانی بلندمدت دیده و پیگیری شود. بدیهی است بازه زمانی اجرای هر قرارداد دوجانبه ای بر اساس پیش بینی مندرج در خود قرارداد تعیین می شود.
در این سند، واگذاری هیچ منطقه و یا هیچ انحصار متقابل و یا یکجانبه ای مطرح نبوده و لذا فاقد اعطاء هرگونه حق انحصاری است.
در این سند مدیریت، اداره و یا بهره برداری از هیج منطقه و یا حوزه ای واگذار نشده است.
آیا چین در نفت و گاز ایران سرمایه گذاری می کند؟
