بررسی تفاوت شانس و تصادفی بودن در ارز دیجیتال به ما کمک می کند درک بهتری نسبت به ارزهای دیجیتال و بیت کوین پیدا کنیم. چند سالی است که رمزارزها در صدر اخبار دنیای تکنولوژی و اقتصاد هستند. هنوز هم ابهامات و تردیدهای زیادی در مورد این پدیده وجود دارد. بسیاری بر این باورند که الگوریتم های استخراج بیت کوین بر پایه شانس طراحی شده است و ماینرهای خوش شانس زودتر ثروتمند می شوند. چنین فرضی درست نیست؛ زیرا تفاوت مهمی بین شانس و تصادفی بودن وجود دارد. اگر می خواهید بدانید معماری شبکه های رمزارزی چگونه با استفاده از تصادفی بودن بنا شده، با ما همراه باشید.
تاریخچه علم تصادفی بودن
تصادفی بودن (Randomness) اتفاقات بخشی از زندگی همه ما است. بسیاری از آیین های سنتی نیز پر از رسم هایی هستند که بر پایه تصادفی بودن اتفاقات شکل گرفته اند. تاس یکی از مشهورترین مثال ها برای تصادفی بودن اتفاقات است که نقش پررنگی در بسیاری از فرهنگ ها دارد. از قرن شانزدهم انسان توانست تفاوت های شانس و تصادفی بودن را درک کند. علم ریاضی اصلی ترین عامل این تغییر مهم بود.
جرولامو کاردانو (Gerolamo Cardano) ریاضی دان برجسته ای بود که البته به قمار اعتیاد داشت. این ریاضی دان ایتالیایی کتابی با عنوان بازی های شانس (Book on Games of Chance) نوشت. او در این کتاب راهکارهایی برای مقابله سیستماتیک با شانس و تصادف ارائه کرد. کاردانو نمی خواست اسرارش در اختیار عموم قرار بگیرد. به همین دلیل کتاب بازی های شانس صد سال پس از مرگش به چاپ رسید.کاردانو به انسان ها کمک کرد درک درستی از شانس، تصادف و فضای نمونه پیدا کنند. احتمال وقوع یک رویداد شامل تقسیم تعداد سناریوهای بروز آن اتفاق به کل رویدادهای ممکن است. تعداد کل رویدادهای ممکن را با عبارت فضای نمونه (sample space) معرفی می کنند. برای مثال احتمال نمایش عدد ۲ پس از تاس انداختن یک ششم یا 0.17 درصد است.
گالیله (Galileo) و پاسکال (Pascal) راه کاردانو را دنبال کردند. گالیله ریاضی دان و دانشمندان طغیانگری بود و در مقابل باورهای خرافی جنگید. پاسکال نیز قدم های مهمی در مسیر علم شانس و تصادف برداشت. شرط پاسکال (Pascal’s wager) و مثلث پاسکال (Pascal’s triangle) مهم ترین دستاوردهای این دانشمند است. بسیاری بر این باورند که پژوهش ها و دستاوردهای این سه دانشمند پایه و اساس انقلاب صنعتی و افزایش گرایش مردم به علم و نوآوری بوده است. علوم مختلفی مثل انتگرال، دیفرانسیل، نجوم و فیزیک نیز حاصل نتایج تحقیقات این سه دانشمند است.فهرست نقاط عطف قابل توجه در سفر تصادفی ما:
- فضای نمونه
- جایگشت ها و ترکیب ها
- مثلث پاسکال
- قانون اعداد بزرگ
- قانون اعداد کوچک
- قضیه بیز در احتمال شرطی
- انحراف معیار و توزیع نرمال
- بازگشت به میانگین (Regression Toward the Mean)
- تئوری مسیر تصادفی (Random Walk)
- شبیه سازی مونت کارلو
- شبه تصادفی
در میان این موضوعات، دو مورد اهمیت بیشتری دارد: شبیه سازی مونت کارلو (Monte Carlo simulation) و شبه تصادفی (Pseudorandomness). امروزه از این مباحث در علوم مختلف استفاده می شود.اختراع کامپیوترها مبحثی جدید در علم احتمال تصادفی باز کردند که «شبیه سازی کامپیوتری» نام داشت. به کمک کامپیوترها راهی برای پیش بینی آینده و انجام آزمایش های تکراری و متعدد فراهم شده بود. در اوایل قرن بیستم اختراع قضیه شبیه سازی مونت کارلو نقطه عطفی در تاریخ بشر بود. به کمک این مدل انسان ها احتمالات و تصادفات را پیش بینی و ترسیم می کردند. جان فون نویمان (John von Neumann) و آلن تورینگ (Alan Turing) پیشگامان این حوزه بودند. امروزه از این علم در مکانیک سیالات، هوش مصنوعی، پردازش داده های مالی و … استفاده می شود.
محبوبیت روز افزون روش های مونت کارلو باعث خلق قاعده شبه تصادفی شد. شبه تصادفی به فرآیندی گفته می شود که به نظر تصادفی می آید اما در واقعیت چنین چیزی نیست. مبحث شبه تصادفی در سال های گذشته یکی از عناصر اصلی پیدایش حوزه ای جدید در دنیای تکنولوژ ی، اقتصاد و حتی سیاست بوده است. این حوزه جدید و جذاب همان کریپتو یا رمزنگاری است.
تفاوت شانس و تصادفی بودن در ارز دیجیتال و الگوی اثبات کار
برای درک تفاوت شانس و تصادفی بودن در ارز دیجیتال بهتر است به سراغ بیت کوین برویم. یکی از نوآوری های شبکه بیت کوین استفاده از الگوریتم اثبات کار (Proof-of-Work) است. الگوی PoW سبب شده اعضای این شبکه بدون اعتماد به کسی به اجماع برسند. فعالیت work در الگوی اثبات کار جست وجوی خروجی برای تابع هش (Hash) است. طراحی Bitcoin با استفاده از یک تابع هش رمزنگاری شده با نام SHA256 صورت گرفته است. توابع هش رمزنگاری شده یک طرفه هستند؛ یعنی با مشاهده خروجی نمی توان ورودی را حدس زد. دلیل این موضوع تصادفی بودن خروجی تابع است.این موضوع اهمیت بسیار زیادی دارد؛ زیرا اگر تابع هش به صورت شبه تصادفی عمل نکند و کاملاً بر حسب شانس پیش رود، ورودی ها مشخص خواهد شد و دیگر شبکه بیت کوین قابل اعتماد نیست. بنابراین حیات Bitcoin وابسته به تفاوت شانس و تصادفی بودن در ارز دیجیتال است. می توان گفت الگوی اثبات کار بیت کوین بر سه اصل استوار است:
- جست وجو برای جواب تابع در یک فضای فوق العاده بزرگ انجام می شود.
- راه میانبری وجود ندارد.
- تنها راه رسیدن به جواب جست وجوی تصادفی است.
از نظر علمی این جست وجو را روش تکراری احتمالی نامحدود (unbounded probabilistic iterative procedure) می نامند. در نتیجه میزان تصادفی بودن تابع هش نشان از قدرت شبکه دارد. طبق مکانیزم اثبات کار، ماینرهایی که توان پردازشی بیشتری در اختیار دارند، قدرت هش بالاتری به دست می آورند و شانس بیشتری برای حل تابع خواهند داشت.الگوهای PoW به دو دسته عمده تقسیم می شوند:
- محاسبه محدود (Compute-Bound): در این روش سرعت پردازنده برای یافتن تابع تصادفی محدود می شود.
- حافظه محدود (Memory-bound): در این روش دسترسی حافظه برای یافتن تابع تصادفی محدود می شود.
مزایا و معایب تصادفی بودن الگوریتم اجماع شبکه بیت کوین
هیچ سند رسمی و مشخصی وجود ندارد که اجباری بودن قاعده تصادفی برای مکانیزم اثبات کار را نشان دهد. با این حال تجربه نشان می دهد تصادفی بودن بخش مهمی از این الگوریتم است. لازم به ذکر است که استفاده از قواعد شبه تصادفی باعث شده مقیاس پذیری شبکه بیت کوین به شدت کاهش پیدا کند. از طرفی این قوانین به نفع ماینرهای قدرتمند و سرمایه داران است. هر کس که ماینر یا ثروت بیشتری داشته باشد، شانس بالاتری برای به دست آوردن بلاک های BTC خواهد داشت.
از مزایای الگوی PoW می توان به سهولت در عضویت یا خروج از شبکه نام برد. ماینرها می توانند ۵ دقیقه بعد از یافتن بلاک جدید از شبکه خارج و چند روز بعد دوباره وارد فرآیند ماینینگ شوند. با این حال شانس آنها هیچ تغییری نمی کند و مدت ماندن در شبکه نقشی در احتمال استخراج بلاک جدید ندارد.به نظر می رسد به جز قواعد تصادفی، راه های دیگری هم برای حل تابع هش وجود دارد. فاکتورسازی اعداد صحیح (integer factorization) یا لگاریتم گسسته (discrete logarithm) از جمله راهکارهای علم ریاضی برای حل این تابع است.
به طور کل می توان گفت تا زمانی که انسان وجود داشته باشد، عدم قطعیت و تصادفی بودن نیز وجود دارد. کامپیوترهای شبیه ساز، اصول مونت کارلو و … به انسان ها کمک می کند که تصادفی بودن را به نفع خودش تغییر دهد. بیت کوین و بسیاری از رمزارزها با استفاده از همین علم، ساختار و معماری جدیدی را بنا کرده اند که منجر به پیدایش یک اکوسیستم غیرمتمرکز و ایمن شده است. اگر تصادفی بودن را از الگوی اثبات کار حذف کنیم، عملاً هسته اصلی شبکه بیت کوین یا سایر بلاکچین ها را از بین برده ایم. اگر BTC به ارزی رایج یا اصطلاحاً «پول آینده» تبدیل شود، شاهد مهم ترین تأثیر علم تصادف در طول تاریخ پیدایش بشر خواهیم بود.
تولید اعداد تصادفی
الگوها و نتایج غیرقابل پیش بینی فراوانی را در طبیعت می یابیم، اما در مورد نتایج تصادفی رایانه ها هم همان قدر مطمئن هستیم؟ رایانه ها دستگاه های قطعی هستند و ممکن است تولید اعداد تصادفی واقعی از طریق مجموعه ای از الگوریتم های رایانه ای امکان پذیر نباشد. به علاوه، گرچه رویدادهای تصادفی هر کدام به طور جداگانه غیرقابل پیش بینی درنظر گرفته می شوند، اما تعداد و فراوانی نتایج مختلف در رویدادهای تکراری قابل پیش بینی است. به طور مثال نتیجه هر بار پرتاب تاس غیرقابل پیش بینی است. با این حال احتمال نتایج ۱۰۰ بار پرتاب تاس و بیش از آن را می توان با اطمینان محاسبه کرد.
آیا نتایج تصادفی واقعا تصادفی هستند؟
برای اینکه بفهمیم ویژگی تصادفی واقعا تصادفی است یا خیر باید مجموعه ای از اصول را برای یک دنباله تصادفی تعریف کنیم.
- غیرقابل پیش بینی: نتایج باید غیرقابل تشخیص باشند.
- بی طرفانه: شانس هر یک از نتایج باید به یک اندازه و برابر باشد.
- قابل اثبات: نتیجه باید به طور مستقل قابل تایید باشد.
- ضد دستکاری: فرایند تولید نتایج تصادفی باید در برابر هر گونه دستکاری ایمن باشد.
- غیرقابل تکرار: امکان بازتولید فرایند تولید نتایج تصادفی وجود ندارد، مگر اینکه توالی اصلی حفظ شود.
رایانه را می توان یک دستگاه قابل پیش بینی دانست؛ زیرا اجزا و مدارهای از پیش تعیین شده و مجموعه ای از کدها و الگوریتم های تعریف شده امکان پیش بینی خروجی اعداد تصادفی یا دنباله تولیدشده توسط کامپیوتر در شرایط ثابت را به وجود می آورد؛ درست همانطور که یک ماشین حساب نتیجه معادله ۲+۲ را عدد ۴ نشان می دهد، یک رایانه هم باید در ازای ورودی مشابه، یک خروجی مشخص تولید کند؛ بنابراین، ممکن است رایانه ها قادر به تولید شرایط احتمال و اعداد تصادفی واقعی نباشند.
برای رفع این محدودیت، مولدهای اعداد تصادفی (RNG) از یک Seed استفاده می کنند. سید، مقدار شروع یا ورودی محاسبه است که برای تولید خروجی استفاده می شود. سید را می توان بر اساس هر چیزی که بازتولید پیچده ای دارد تولید کرد. به طور مثال داده های حاصل از یک عکس، زمان روز، حرکت ماوس کاربر را می توان به عنوان سید استفاده کرد.
به هر حال، اگر بازتولید فرایند تولید اعداد تصادفی دشوار باشد، به این معنا نیست که بازتولید فرایند از نظر فنی غیرممکن است. اگر چندین روش تولید سید که تکرارپذیری سختی دارند با هم ترکیب شوند، نتایج نسبتا قابل اعتمادی تولید می کنند. حتی با این فرض که ممکن است درنهایت سیدها در طول زمان آشکار شوند، بازهم این روش قابل اعتماد است. اما در صورتی که برای تولید سید از یک روش ریاضی مشابه استفاده شود، آن وقت نتایج واقعا تصادفی نیستند. حالا ببینیم چه نوع «تصادفی بودن» را می توانیم یک «تصادف واقعی» در نظر بگیریم؟
RNGهای شبه تصادفی در برابر RNGهای واقعی
به طور کلی می توان مولدهای اعداد تصادفی (Random Number Generator) را به دو دسته تقسیم کرد؛ مولد اعداد تصادفی شبه تصادفی (Pseudo Random Number Generator) و مولد اعداد تصادفی واقعی (True Random Number Generator). مولد اعداد تصادفی شبه تصادفی برای تولید مقادیر تصادفی از الگوریتم های ریاضی استفاده می کند و مولد اعداد تصادفی واقعی از ابزارهای فیزیکی مانند نویز اتمسفری کمک می گیرد.
عملکرد مولد اعداد تصادفی شبه تصادفی
مولد اعداد تصادفی شبه تصادفی (PRNG) مجموعه ای از الگوریتم ها هستند که با استفاده از فرمول های ریاضی یک دنباله تصادفی را تولید می کنند. درواقع، این دنباله تصادفی تقلیدی از اعداد تصادفی واقعی است. از آنجایی که رایانه ها سیستم های متمایزی هستند، اعداد تولیدشده توسط آن ها برای ناظران انسانی تصادفی به نظر می رسد، اما ممکن است نتایج شامل الگوهای قابل تشخیص باشد و امکان شناسایی الگو از طریق تحلیل های آماری گسترده وجود دارد.
عملکرد مولد اعداد تصادفی شبه تصادفی
مولدهای اعداد تصادفی واقعی (TRNG) برای تولید اعداد تصادفی بر مبنای پدیده های طبیعی از منابع فیزیکی مانند نویز کیهانی، فروپاشی رادیو اکتیو ایزوتوپ یا ایستایی در امواج استفاده می کنند. از آنجایی که در این روش تصادفی بودن از پدیده های فیزیکی استخراج می شود، ویژگی تصادفی بودن نسبت به رایانه ها قوی تر و غیرقابل پیش بینی تر است. در این حالت نیز امکان قطعی بودن اطلاعات استفاده شده در مولدهای اعداد تصادفی واقعی وجود دارد. در صورتی که کسی بتواند بین مولد اعداد تصادفی واقعی و پدیده مورد استفاده قرار بگیرد، می تواند همان سینگال را دریافت کند و دنباله اعداد را دقیقا بفهمد.
گرچه مولدهای اعداد تصادفی واقعی می توانند دنباله های تصادفی را تولید کنند که تقریبا فاقد الگوهای قابل تشخیص هستند و شانس شناسایی آن ها کمتر است، اما به دلیل هزینه بالا استفاده از آن ها برای کاربردهای رایج غیرعملی است. PRNGها در مقایسه با TRNGها مزیت دیگری به نام تکرارپذیری (Reproducibility) دارند. اگر ناظر فرایند نقطه شروع دنباله را بداند می تواند همان دنباله اعداد را بازتولید کند و به این ترتیب تایید فرایند تولید اعداد تصادفی نیز امکان پذیر می شود. این قابلیت یک ویژگی کارآمد و مفید برای اپلیکیشن های نسل سوم وب است که از تصادفی بودن استفاده می کنند.
چرا تصادفی بودن در بلاکچین مهم است؟
مهم ترین اصل رمزنگاری در بلاکچین، ایمن بودن فرایند تولید نتایج تصادفی است. تابع هش رمزنگاری یک عنصر ضروری در تولید کلید خصوصی کیف پول ارزهای دیجیتال هستند و دشواری حدس کلید خصوصی را تضمین می کنند. برخی بررسی ها تعداد ترکیب های کلید خصوصی ممکن در تابع هش SHA-۲۵۶ پروتکل بیت کوین را با تعداد تخمینی اتم ها در جهان مشابه می دانند.
تصادفی بودن در الگوریتم های اثبات کار
اساسا اجماع توزیع شده توسط تعداد پیام هایی که می تواند در یک دوره زمانی (توان عملیاتی) ارسال شود و مدت زمانی که طول می کشد تا یک پیام در سراسر شبکه ارسال شود (تأخیر) محدود می شود (Latency)، محدود می شود. از این رو، در یک بلاکچین که هزاران شرکت کننده توزیع شده باید به توافق برسند و هر نود باید پیام را به سایر نودها ارسال کند، اجماع توزیع شده عملی نیست. بنابراین، شبکه ای مانند بیت کوین از مکانیزم اثبات کار (PoW) استفاده می کند تا تعداد ارسال پیام لازم برای اجماع را محدود کند. الگوریتم اثبات کار به عنوان یک منبع تصادفی تعیین می کند که کدام بلاک به بلاکچین اضافه شود. از آنجایی که حل معمای محاسباتی ماینرها و رقابت آن ها برای اضافه کردن یک بلاک به بلاکچین بسیار سخت و پیچیده است، احتمال اینکه چند نود به طور همزمان معما را حل کنند بسیار اندک است. به این ترتیب، تعداد پیام های مورد نیاز شبکه برای رسیدن به اجماع محدود می شود.
تصادفی بودن در الگوریتم های اثبات سهام
در سیستم های گواه اثبات سهام (PoS) هم از تصادفی بودن به عنوان زیربنای توزیع منصفانه و غیرقابل پیش بینی مسئولیت اعتبارسنج ها استفاده می شود. درصورتی که یک عامل مخرب بتواند منبع تصادفی فرایند انتخاب را تحت تاثیر قرار دهد، به معنای آنست که می تواند شانس انتخاب شدن خودش را افزایش دهد و امنیت شبکه را به خطر بیندازد.
از آنجایی که بلاکچین ها شفاف هستند تمام ورودی ها و خروجی ها در معرض مشارکت کنندگان قرار دارد و دنباله های تولید شده تصادفی را قابل پیش بینی می کند. به طور مثال برخی روش های تولید اعداد تصادفی آنچین مانند رمزنگاری و هش بلاک دارای حفره های امنیتی است که به راحتی قابل دستکاری هستند. اگر ماینر یا اعتبارسنج نتیجه خاص یک دنباله تصادفی را بخواهد، تولید کننده بلاک می تواند با تولید نکردن بلاک هایی که منفعتی برای او ندارند، بر روند تولید دنباله های تصادفی اثر بگذارد. به زبان ساده تر می تواند پرتاب کردن تاس را تا رسیدن به نتیجه مطلوب ادامه دهد.
درحقیقت، راه حل های مولد اعداد تصادفی خارج از زنجیره (Off-Chain) شفاف نیستند و کاربر مجبور است به ارائه دهندگان داده های متمرکز و عدم دستکاری نتایج به نفع آن ها اطمینان کند. به علاوه، کاربر هیچ راهی برای تشخیص تفاوت بین تصادفی واقعی و تصادفی دستکاری شده ندارد. با وجود اهمیت زیاد نتایج تصادفی در بلاکچین و وب ۳ هر دو راه حل تولید اعداد تصادفی آنچین و آفچین نگرانی های خاص خودشان را دارند.
بررسی و اهمیت تصادفی بودن در وب ۳
ممکن است افراد بسیاری اهمیت نتایج تصادفی در بلاکچین و وب ۳ به ویژه در تعیین نتایج بازی های بلاکچین، پروژه های NFT یا هنرهای دیجیتال را ندانند. اپلیکیشن های وب ۳ برای ایجاد نتایج منصافانه و غیرقابل پیش بینی به یک منبع امن تصادفی نیاز دارند. به طور مثال عملکردهایی مانند شناسایی مکان دارایی های درون بازی های متاورس، افزودن تنوع به یک الگوریتم هنری مولد، تولید آیتم های درون یک لوت باکس (Loot Box)، مینت توکن های غیرمثلی (NFT)، توزیع جایزه بین برنده ها، تایید اعتبار بلیط رویدادها یا تعیین دوره ای مشارکت کننده های سازمان خودگردان مستقل (DAO) برای یک نقش حاکمیتی خاص، همگی نیازمند منبع امن تصادفی هستند.
از آنجایی که این سیستم ها مقدار قابل توجهی از ارزش دنیای واقعی را جمع آوری می کنند، نتایج به دست آمده از راه حل های تصادفی غیربهینه منجر به عدم تقارن اطلاعات و مزایای غیرمنصافانه برای زیرمجموعه ای از شرکت کنندگان می شود. این سناریوها اغلب با ایجاد حلقه بازخورد منفی موجب عدم تعادل قدرت در تعاملات می شود. این پروسه در نهایت به شکست مکانیسم های اقتصادی و نظریه بازی تسهیل فعالیت های اقتصادی و همکاری اجتماعی می انجامد.
دسترسی به یک منبع تصادفی که ضد دستکاری و غیر قابل پیش بینی باشد و همه اعضا بتوانند آن را بازبینی (Audit) کنند، کار ساده ای نیست. اما با این حال، بسیاری از پروتکل ها و برنامه های موجود در صنعت وب ۳ به دلیل گرایش به عدالت و شفافیت از رقبای برجسته وب ۲ پیشی گرفته اند. دسترسی به یک منبع تصادفی شفاف، بی طرف و قابل تایید کاربردهای جدیدی را در حوزه های متفاوت از قبیل بازی های بلاکچینی، توکن های بی همتا (NFT)، حاکمیت غیرمتمرکز، رسانه های اجتماعی وب ۳، جذب سرمایه و امور خیریه، توکن های اجتماعی و سایر موارد به وجود می آورد.
تابع تصادفی قابل تایید چین لینک (Chainlink VRF)
تا اینجا اهمیت نتایج تصادفی در بلاکچین و وب ۳ را بررسی کردیم. VRF چین لینک یک راه حل استاندارد صنعتی مولد اعداد تصادفی است. این راه حل چین لینک شرایطی را برای قراردادهای هوشمند (Smart Contaract) و سیستم های آفچین به وجود می آورد تا با استفاده از رمزنگاری و محاسبات خارج از زنجیره به منبع تصادفی قابل تایید دسترسی داشته باشند. زمانی که توسط کلیدهای خصوصی از پیش تعیین شده نودهای اوراکل (Oracle) درخواستی صادر می شود و داده های بلاک هنوز ناشناس هستند، VRF این اطلاعات را برای تولید یک عدد تصادفی و اثبات رمزنگاری ترکیب می کند. اپلیکیشن تنها در صورتی اعداد تصادفی ورودی را قبول می کند که دارای اثبات رمزنگاری معتبر باشند. اثبات رمزنگاری هم تنها در صورتی تولید می شود که تابع تصادفی قابل تایید ضد دستکاری باشد.
تابع تصادفی قابل تایید چین لینک از زمان لانچ بیش از ۶.۵ میلیون درخواست برای اعداد تصادفی منصفانه و بی طرف را انجام داده است. VRF چین لینک در حال حاضر اعداد تصادفی قابل تایید را به بیش از ۳۴۰۰ قرارداد هوشمند در شبکه بلاکچین های متعدد از جمله؛ آوالانچ (Avalanche)، زنجیره بی ان بی (BNB Chain) اتریوم (Ethereum) و پالیگان (Polygon) ارائه می دهد.
ویژگی های استاندارد Chainlink VRF
- غیرقابل پیش بینی بودن نتایج تصادفی: پیش بینی نتایج تصادفی تابع تصادفی قابل تایید چین لینک برای هیچ کس امکان پذیر نیست. زیرا داده های بلاک در زمان درخواست تصادفی ناشناخته هستند.
- منصفانه و بی طرف بودن نتایج: اعداد تصادفی تولید شده توزیع یکنواختی دارند. به عبارت دیگر، شانس انتخاب همه اعداد مساوی است.
- قابل تایید بودن نتایج: کاربران می توانند با استناد به ورودی های تصادفی VRF چین لینک از طریق تایید آنچین اثبات رمزنگاری، یکپارچگی اپلیکیشن را تایید کنند.
- ضد دستکاری بودن فرایند: اوراکل، نهادهای بیرونی، تیم توسعه و هیچ کس دیگری نمی تواند فرایند تولید اعداد تصادفی را دستکاری کند. در صورتی که فرایند VRF دستکاری شود، نود نمی تواند یک اثبات رمزنگاری معتبر را تولید کند و قرارداد هوشمند هم ورودی اعداد تصادفی را قبول نمی کند.
- شفافیت: به دلیل اینکه کدها دارای منبع باز هستند کاربران می توانند فرایند تصادفی بودن را اعتبار سنجی کنند.
به لطف این ویژگی های بی نظیر اپلیکیشن های مبتنی بر Chainlink VRF می توانند از طریق مولد اعداد تصادفی ضد دستکاری، نتایج منصافانه و غیرقابل پیش بینی را تولید کنند. به این ترتیب، تجارب و ویژگی های جذابی امکان پذیر می شود.
فرق بلاک چین و پایگاه داده
