در قرن دوازدهم، اهالی شهر پیزا تصمیم گرفتند کلیسای آنها برجی داشته باشد پس از آن که پایههای بنا حفر شد، معماری کار آزموده به نام دیوتیسالوی که مسئول ساختمان این برج بود، نخستین سنگ آن را بنا نهاد. اما چند سال پس از شروع ساخت آن، هنگامی که تنها سه طبقه پایینی آن به پایان رسیده بود و پیش از آنکه ارتفاع برج به ۱۲ متر برسد، این برج خمیدگی خودش به سمت جنوبشرقی را نشان داده بود. پس از آن ساخت این برج به مدت ۱۰۰ سال متوقف شد.
در نهایت معماری به نام جووانی پیزانو ساختمان آخرین بالکن را به پایان رساند وناقوسهای برج را در نزدیک مرکز ثقل نصب کرد.
این برج ۵۵ متر بلندی و هفت ناقوس داشت، که به علت خطر ریزش آن، ناقوسهای آن به صدا درنمیآمدند. در آن ۳۰۰ پله نصب شدهاست و ضخامت پیهای برج در حدود ۵ متر است که روی ماسه، کار گذاشته شدهاند. عدهای معتقد هستند همین امر سبب کج شدن برج شدهاست. کارشناسان میگویند علت اصلی انحراف برج مربوط به خاک زیربنای آن است که دارای ساختمان اسفنجی میباشد.