به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، صادق زیباکلام، تحلیلگر مسائل سیاسی، می گوید، برای مردم سوال پیش آمده که رفتن به پای صندوق و رأی دادن و انتخاب این دولت یا آن دولت، این رئیس جمهوری یا آن رئیس جمهوری، این مجلس یا آن یکی چه تاثیری بر سیاست های کلان کشور می گذارد؟ آیا سیاست های منطقه ای و بین المللی تغییر کرده؟ چه تغییر مهمی یا حتی چه تغییر غیرمهمی رخ داده که ما بگوییم، این تغییر در نتیجه شرکت مردم در انتخابات بود. بنابراین مردم می گویند، برای کدام فایده و حاصل برویم رأی بدهیم؟
بخش هایی از گفتگو با صادق زیباکلام را بخوانید؛
*مردم در انتخابات ۱۴۰۰ هم رأی نخواهند داد. البته مقصودم از «مردم» آن ۲۴ میلیون نفری هستند که به آقای روحانی رأی دادند و همچنین آن یک و نیم میلیونی که در هفتم اسفند ۹۴ در تهران به آقای محمدرضا عارف رأی دادند. مقصودم از مردم فقط این بخش از جامعه است. در واقع تنها کسانی که همچنان به پای صندوق رأی می روند، طرفداران اصولگرا و اگر دقیق تر بگوییم، طرفداران جریان های تندرو و قشرها و لایه های حای آن هستند که پای صندوق آرا خواهند رفت. مساله اما این است که بخش عمده ای از قشرها و لایه های اجتماعی، به خصوص تحصیل کرده ها، شهرنشین ها و دانشجوها، دیگر پای صندوق رأی نخواهند رفت.
*فقط بخشی از مسئولیت بر گردن آقای روحانی است. اما بخش مهم تر بر عهده جریان های تندرو است. چون با رفتارهایشان عملاً به مردم این پیام را دادند که رأی دادن تان هیچ فایده ای نخواهد داشت؛ یعنی گفتند، سیاست ها دست ماست، ما هم مصلحت می دانیم که این سیاست ها را اجرا کنیم و برای خواسته و نظر شما هم اهمیتی قایل نیستیم. مهم نیست شما حدود ۸۰ درصد هستید ما ۲۰ درصد! مهم نیست وضعیت تان چطور است و چه مطالبه هایی دارید.
*بنابراین سال آینده هم حدود ۲۰ یا ۳۰ درصد که همچنان جریان های تندرو را باور دارند، به پای صندوق رأی می روند و رئیس جهوری هم یک شخصیت تندرو خواهد بود. اگر بتوانند مجوز حضور احمدی نژاد را از شورای نگهبان بگیرند، او به پاستور برمی گردد. در غیر این صورت از بین آقای زاکانی و آقای جلیلی با حداکثر ۳۰ درصد آرا یکی به عنوان رئیس جمهوری از طرف همان اقلیت انتخاب خواهد شد.
*در سال ۸۴، مساله فقط رأی ندادن نبود؛ در آن انتخابات بین خود اصلاح طلبان اختلاف افتاد و آنها با چهره هایی چون معین، کروبی و مرحوم آقای هاشمی وارد انتخابات شدند و در نتیجه رأی های اصلاح طلبی به سه سبد ریخته شد.
چرا محمود احمدی نژاد کارهای عجیب و غریب می کند؟*جریان اصلاحات هیچ چاره ای ندارد جز اینکه تجدیدنظری صورت دهد و بگوید که اساسی ترین، اصلی ترین و محوری ترین مساله امروز ایران توجه به چه المان هایی است. من نزدیک به یک سال و نیم است که می گویم، برخی از اصلاح طلبان آرام آرام به این تشخیص رسیده اند که اصلی ترین مساله امروز ایران ضعف بنیان دموکراسی و آزادی است. همچنین باید گفت، فساد ناشی از غیاب دموکراسی در ایران است. علت رأی ندادن ۸۰ درصد مردم در انتخابات جز خلاء دموکراسی چیز دیگری نیست. جای خالی احزاب و تشکل های مستقل هم به همین بی توجهی به دموکراسی ربط پیدا می کند. همچنین در غیاب همین دموکراسی است که مطبوعات در حسرت آزادی به سر می برند. در واقع اکثر مشکلات و موانع در فقدان جامعه مدنی ریشه دارد. دقیقاً به همین دلیل، اصلاح طلبان هیچ چاره ای ندارند جز اینکه انتخابات آزاد، رسانه های آزاد، آزادی اندیشه، آزادی زندانیان سیاسی و... را سرلوحه آرمان هایشان قرار دهند. در واقع تنها راه پیش روی جریان اصلاحات، حالا چه کارگزارن سازندگی باشد چه گروه های دیگر اصلاح طلب، این است که آزادی خواهی را به طور جدی پیگیری کند. اگر اصلاح طلبان این کار را نکنند، که تا به حال هم نکرده اند، دچار ریزش بیشتری خواهند شد و همین ۲۰ درصد باقی مانده را هم از دست خواهند داد. در چنین شرایطی از جریان اصلاحات فقط یک «اسم» می ماند که یادآور دوران دهه ۷۰ خواهد بود.
